Пуцін і Цімофці ледзь не пабіліся на саміце ў Менску

Паміж кіраўнікамі Расеі і Малдовы на саміце ў Менску паўстаў канфлікт.

Аб гэтым піша выданне «Московский комсомолец».

Уладзімір Пуцін заклікаў удзельнікаў саміту звярнуць увагу на развіццё эканамічнага ўзаемадзеяння. Цяпер таваразварот унутры садружнасці падае, і прычына гэтага не толькі ў дрэнны замежнай кан'юнктуры. «Неспрыяльныя лічбы (а падзенне вынікаў першага квартала склала 9%) тлумачацца таксама зменай палітычных прыярытэтаў некаторых удзельнікаў, - панаракаў расейскі прэзідэнт, - Мы ніколі не былі праціўнікамі збліжэння з ЕЗ і самі гатовыя збліжацца. Пытанне ва ўмовах нашага супрацоўніцтва. Праблемы ствараюцца не ў сувязі са зваротнымі або ахоўнымі мерамі, а ў сувязі з тым, што нашы партнёры не ўважаюць патрэбным своечасова, адкрыта і прафесійна абмяркоўваць усе рызыкі, якія ўзнікаюць для расейскай эканомікі і для іншых краін СНД у сувязі з далучэннем да іншых гандлёва-эканамічных аб'яднанняў».

Гэты адказ прагучаў ў адказ на рэпліку прэзідэнта Малдовы Мікалая Цімофці, які пашкадаваў, што пасля падпісання пагаднення з ЕЗ Расея фактычна закрыла свой рынак для малдаўскіх тавараў. «Атрымліваецца, што наша краіна выціскацца з зоны свабоднага гандлю СНД», - паскардзіўся малдаванін. Аднак Уладзімір Пуцін не палічыў гэтыя аргументы пераканаўчымі: трэба было загадзя думаць, якое ўздзеянне будуць мець дакументы, падпісаныя ў Еўропе, на адносіны з іншымі партнёрамі. «А дзе ж была Малдова? - пацікавіўся ён, - Мы неаднаразова звярталіся да вас з такой прапановай, але выразнага адказу так і не атрымалі».

Дыскусія паміж Пуціным і Цімофці доўжылася нават пасля таго, як слова перайшло да прэзідэнта Таджыкістана. Пакуль Эмамалі Рахмон разважаў аб замежных пагрозах СНД з боку Ісламскай дзяржавы і Афганістана, расейскі і малдаўскі лідэры абменьваліся вельмі выразнымі жэстамі і поглядамі. Канкрэтных рэплік журналісты не чулі, але ў нейкі момант здалося, што яны вось-вось схопяць адзін аднаго за грудкі. Напал запалу ўразіў нават Алмазбека Асламбаева, які сядзеў насупраць. Ён узяў аловак і паспешліва напісаў запіску Лукашэнку. Умяшанне беларускага дыктатара не спатрэбілася. Прэзідэнты ўзялі сябе ў рукі.