Таццяна Лазарава пра Расею: Цяпер ужо не да жартаў

Расейская актрыса распавяла, што думае пра вайну ў Данбасе.

У пачатку траўня на старонцы актрысы і тэлевядучай Таццяны Лазаравай ў «Жывым часопісе» з'явілася кароткі, але ёмісты запіс:

«Я ўдзячная бязмерна ўсім тым, хто на Украіне па-ранейшаму падзяляюць Пуціна і іншую Расею, георгіеўскія стужачкі і дзень Перамогі. Дзень Перамогі ў нас яшчэ з Украінай агульны. Стужачак ужо няма. Як у вас на гэта хапае мудрасці і спакою, я ўжо не разумею. Але я за гэта вам моўчкі ўдзячная. І прабачце мяне. Я нічога не змагла зрабіць. Усе мае сябры і сваякі, якія жывуць ва Украіне, - прабачце. Мне вельмі сорамна за маю краіну. І вельмі страшна. За абедзве нашы. Вельмі».

21 верасня Таццяна Лазарава разам з мужам Міхаілам Шацэм узяла ўдзел у маскоўскім Маршы міру, пасля чаго падзялілася сваімі ўражаннямі ў Facebook:

«Людзі ішлі моўчкі. І неяк змрочна. Ну, увогуле, падстаў для весялосці ўсё менш, гэта так. Мы можам толькі хадзіць, астатнія магчымасці кіравання сітуацыяй у нас ужо адабралі канчаткова. Апошнія выбары паказалі, што ўлада дабілася свайго - вельмі мала людзей верыць у магчымасць свайго ўдзелу ў прыняцці пастаноў. А ў гэты час паміраюць людзі на Украіне, і атрымліваецца, што ўсе мы датычныя да таго, што адбываецца, гэта наш урад справакаваў гэтую вайну, гібель людзей, а мы такі ўрад сабе выбралі».

Расейская актрыса і тэлевядучая Таццяна Лазарава у эксклюзіўным інтэрв'ю выданню «Гордан» распавяла пра тое, чаму не пасварылася ні з кім з сяброў, як у Расеі доўжацца нападкі на Андрэя Макарэвіча, а таксама пра тое, што расейскія ўлады не чуюць звычайных людзей.

- Таццяна, хоць паводле афіцыйных звестках у Маршы міру бралі ўдзел не больш за пяць тысяч масквічоў, відавочцы сцвярджаюць, што людзей прыйшло ў дзесяць, а то і ў дваццаць разоў больш. Як па-вашаму, калі б маршы міру праходзілі ў Расеі не ад выпадку да выпадку, а сталі б сапраўдным масавым грамадзянскіх рухам, які прымусіў бы ўладу аглядацца на меркаванне расейцаў, гэта дапамагло б спыніць вайну ва Украіне?

- На жаль, рэакцыі ўладаў ні на колькасць, ні на якасць маршаў міру і мітынгаў на Балотнай плошчы няма ніякай. Па цэнтральных каналах не паказалі вераснёўскі Марш міру наогул. Іншы раз даводзіцца думаць, што гэтыя метады сябе зжылі. Мы робім гэта хутчэй для сябе... У Расеі ў людзей няма дыялогу з уладай, і ўсё менш надзеі на тое, што яна будзе ўлічваць грамадскую думку. Упэўненасць людзей у тым, што народ не можа ні на што паўплываць, расце пасля кожных выбараў.

- Але калі ў неаб'яўленай вайне гінуць Расейскія жаўнеры, многія з якіх нават не ведалі, што ім трэба будзе ваяваць ва Украіне, важны, напэўна, кожны голас. Жаўнерская маці павінны крычаць гучней за ўсіх...

- Не думаю, што ўлада пачуе звычайных людзей, зацікаўленых у спыненні гэтай вайны. Хутчэй, ролю згуляе замежная рэакцыя - сусветная супольнасць дастаткова сур'ёзна ацэньвае дзеянні Расеі. Ну а мы робім тое, што можам.

- Пасля таго як у «Жывым часопісе» вы прызналіся, што вам сорамна за сваю краіну, цяжэй стала размаўляць з тымі сябрамі і калегамі, хто думае інакш?

- Дзякуй Богу, маё асяроддзе складаецца выключна з прыемных мне людзей, якія падзяляюць мой пункт гледжання. Але нават калі часам не супадае, у нас пакуль хапае мудрасці абыходзіць бокам гэтую тэму.

- Гісторыя з паездкай Андрэя Макарэвіча на Данбас скончылася для яго цкаваннем. Цяпер ён скасаваў канцэрты ва Украіне, спаслаўшыся ў Facebook на прычыны, звязаныя з маючай адбыцца «медыцынскай працэдурай»...

- ...Думаю, гэтая гісторыя для яго яшчэ не скончылася, і нават калі гастролі ва Украіне ён перанёс, жыве ён усё ж такі ў Расеі, і цкаванне супраць яго ў самым разгары.

- Затое спявачку Віку Цыганову, якая знялася ў разухабістым кліпе з удзелам аднаго з правадыроў «Наваросіі» Губаравым, расейскія ўлады чамусьці не асудзілі за падтрымку тэрарыстаў. «Ад Данецка да Адэсы ў Расеі інтарэсы», - спявае яна, ані не бянтэжачыся таго, што адкрывае карты Пуціна. Актор Аляксандр Башыраў фатаграфуецца ў абдымку з баявікамі, а ягоны калега Сяргей Махавікоў, пабываўшы ў Данецку ў складзе «групы дзеячаў Расейскай культуры» нібыта з гуманітарнай місіяй «для падтрымкі байцоў Наваросіі», спяваў ім песні Высоцкага і Акуджавы, паганячы памяць паэтаў, з якімі звязваюць сваё жыццё многія з прыстойных людзей. Можа, са здымкамі гэтых актораў проста няма калі разбірацца, хто ёсць хто? Або танную папулярнасць у Расейскага гледача можна заваяваць і так?

- Я не ведаю прозвішчаў актораў, якіх вы назвалі, але ў параўнанні з Макарэвічам яны напэўна менш значныя. Кожны мае права на сваё меркаванне. Але мне непрыемна, што ў Расеі ёсць толькі адно меркаванне, другое ж, якога прытрымліваемся Андрэй Макарэвіч, я ці мае сябры, падпадае пад пераслед.

- Сумна. Напэўна, толькі іронія дапамагае перажываць тое, што адбываецца сёння ў Расеі?

- Ну, іронія ўжо сапраўды не перашкаджае. Але не заўсёды: тое, з нагоды чаго ў Расеі спачатку неяк жартавалі, абярнулася кашмарам. Цяпер ужо не да жартаў.