Сяргей Крывец: На першай трэніроўцы ў «Мэц» спяваў па-беларуску

Футбаліст не згодны з тым, што беларусы і рускія - адзін народ.

Сяргей Крывец распавёў у інтэрв'ю «Трибуне» аб тым, як яго прынялі ў французскім клубе. Прыводзім вытрымкі з яго:

- Чаму ты не называеш песню, якую спяваў на сваёй першай трэніроўцы ў «Мэцы»?

- Таму што... Не скажу :).

- У чым прычына?

- Проста не хачу агучваць назву песні. Куплет выканаў. Хлопцам здаецца спадабалася. Спяваў на беларускай. Хоць французы, наколькі я зразумеў, не асоба разбіраюцца. Жывуць па даўняму стэрэатыпу і амаль усіх усходніх славян называюць рускімі. Хоць мяне гэта неяк абышло бокам. Ва ўсіх маіх прафайлах напісана «Biélorussie», чым я вельмі задаволены.

Гэта значыць я не пагаджуся, калі мяне раптам пачнуць называць рускім, але і казаць, быццам стараюся сваёй гульнёй у Францыі прасоўваць Беларусь, не стану. Мне здаецца, краіну павінна прасоўваць зборная, а не асобныя футбалісты. А ў астатнім... Ну, калі чалавек не ведае, дзе Беларусь знаходзіцца, я ж не стану насіцца за ім з глобусам. Ну, неадукаваны ён, што я з ім зраблю? Трэба было вучыць геаграфію ў школе.

- У Францыі ў цябе ёсць нейкія рэчы, якія нагадваюць пра Беларусь?

- Нейкія сувенірныя дробязі я з сабой не вёз. Да таго ж зборная не дае мне засумаваць па Радзіме. Не паспяваю. Прыязджаю кожны месяц амаль на два тыдні. У Францыі мне ўсяго стае. Нават рускамоўных кантактаў. Як высветлілася, у Мэцы шмат рускіх дзяўчат, якія выйшлі замуж за французаў. Яны перыядычна прыходзяць на трэніроўкі. Палякаў, дарэчы, таксама шмат. Камунікуем.

Плюс жонка побач. Сабаку мы таксама перавезлі. Пасадзілі ў машыну - і паехалі. У сабакі пашпарт ёсць, як належыць, з візамі, усё выдатна. І наогул, у сабакі еўрапейскі пашпарт, яму прасцей у гэтым плане, чым мне :). Да таго ж французскі бульдог. Можна сказаць, на гістарычную Радзіму вярнуўся. Вось сядзіць цяпер, напэўна, у Мэцы і думае, якое яму прыняць грамадзянства.