Навукоўцы назвалі прычыну адзіноты
8- 22.11.2014, 11:17
- 14,394
Людзі, якім здаецца, што яны ўвесь час адны, а ўсе навакольныя маюць пару і атрымліваюць асалоду ад cтасункаў, варта вінаваціць сваю ДНК, сцвярджаюць кітайскія даследнікі.
Навукоўцы ідэнтыфікавалі "ген адзіночкі" і выявілі, што ў тых, у каго ён ёсць, на 20 адсоткаў больш шанцаў быць адзінокімі, чым у іншых.
Мяркуецца, што гэта звязана са зніжэннем ў мозгу ўзроўню гармону добрага настрою сератаніну, праз што, у сваю чаргу, людзі адчуваюць сябе менш камфортна ў блізкіх стасунках. Гэта можа істотна ўскладніць пачатак стасункаў або прывесці да іх распаду, паведамляе direct-press.ru.
Навукоўцы з Пекінскага ўніверсітэта, Кітай, вывучылі ўзоры валасоў амаль 600 студэнтаў універсітэта для аналізу гена пад назвай 5-HTA1, які мае дзве розныя версіі "G" і "С". Аб схільнасці да адзіноты паказвае версія "G" - каля 60% студэнтаў, якія мелі гэтую версію гена, не былі ў стасунках - у параўнанні з 50% тых, хто меў версію "С".
Важна адзначыць, што спасылка не можа быць растлумачаная іншымі фактарамі, якія ўплываюць на стасункі, у тым ліку знешнім выглядам і заможнасцю. Ключом да высноў, відавочна, з'яўляецца роля гена 5-HTA1 у працы галаўнога мозгу.
Ва ўладальнікаў версіі "G" у мозгу выраблялася меншая колькасць сератаніну - хімічнага рэчыва, якое ўдзельнічае ў рэгуляцыі настрою. Раней было вядома, што людзі з гэтай версіяй гена маюць цяжкасці пры збліжэнні з іншымі. Акрамя таго, яны часцей пакутуюць неўрозамі і дэпрэсіяй.
"Так як песімізм і нейратызм шкодныя для фарміравання якасных і стабільных адносін, сувязь паміж алелямі G і псіхалагічным разладам можа знізіць магчымасць знаёмстваў або прывесці да раставання", - прыводзіць словы даследнікаў Mail Online.
Даследнікі адзначаюць, што ў студэнцкія гады людзі маюць больш вольнага часу і свабоды для фарміравання стасункаў, тады як на іншых этапах жыцця, пад уздзеяннем шэрагу абставінаў, напрыклад, ціску з боку бацькоў, уплыў на іх можа быць значна мацнейшым.
Нягледзячы на гэта яны прыйшлі да высновы, што іх даследаванне "даказвае ўплыў генаў на сацыяльныя стасунках ў пэўных кантэкстах".
Іншыя навукоўцы заявілі, што ў той час як гены непазбежна ўплываюць на стасункі, іх роля ў большасці выпадкаў будзе малая.