Трэнер Валента і Кулебіна: Мне больш падабаецца беларускае слова «перамога»

Яўген Дабратворскі распавёў пра волю да перамогі ў беларусаў.

У суботу на турніры Topking World Series чэмпіёнам свету ў муай тай стаў беларус Дзмітрый Валент, які накаўтаваў тайца Панома. Беларус у канцы пераможнага бою надзеў вышыванку LSTR. Баі праходзілі пад купалам Белдзяржцырка, і трансляцыю глядзелі гледачы 170 краін свету. Трэнер Дзмітрыя Валента і Андрэя Кулебіна, віцэ-прэзідэнт Міжнароднага прафесійнага савета адзінаборстваў (IPCC) Яўген Дабратворскі распавёў аб сакрэце перамог Беларусі ў муай тай і кікбоксінгу, піша KYKY.org.

- Яўген, як вы мяркуеце, моцнымі нараджаюцца ці становяцца?

- Адназначна становяцца. Як правіла, моцным становіцца той, хто быў слабым у дзяцінстве. У такіх людзей вялікая матывацыя, яны хочуць нешта даказаць сабе і навакольным. У адзінаборствы часцей за ўсё прыходзяць людзі, якіх крыўдзілі ў дзяцінстве. Ці людзі маленькага росту, як Андрэй Кулебін [беларускі спартовец, шматразовы чэмпіён свету ў муай тай]. Яны маглі даць здачы, але не ўсім: розныя вагавыя катэгорыі. Такія дзеці ідуць займацца, каб пастаяць за сябе, абараніць блізкіх, сяброў. Якая матывацыя ў хлопчыка, які самы моцны ў класе? Навошта ісці над сабой працаваць? Матывацыя, як правіла, узнікае ў таго, у каго такія якасці не развітыя.

- У вас ёсць прыклады з жыцця, калі фізічна слабы чалавек пачынаў працаваць над сабой і дамагаўся канкрэтных поспехаў?

- Я сам - такі прыклад з жыцця. У дзяцінстве быў самым маленькім у класе. Пайшоў займацца боксам, каб навучыцца даваць адпор, пастаяць за сябе. І цяпер да нас шмат такіх дзяцей прыходзіць. На самой справе, кожны можа стаць чэмпіёнам. Калі ёсць жаданне, упартасць, імкненне да мэты. Чалавек, па сутнасці, ні ў чым не абмежаваны. Калі мы ў нешта не верым, мы ніколі гэтага не дасягнем. Сакрэт вынікаў у муай тай і кікбоксінгу ў Беларусі ў тым, што дзяцей прывучаюць да адсутнасці абмежаванняў. Першапачаткова ў іх выхоўваецца характар ​​лідара, чэмпіёна. Другое месца - гэта дрэнны вынік.

У нас у большасці відаў спорту ўсіх задавальняе 16-ы вынік, у васьмёрачку ўвайсці, утрымацца ў паўфінале.

Мастацкая гімнастыка заўсёды ставіць сабе высокія задачы, таму і вынікі стабільныя. Альбо першае, альбо другое, альбо трэцяе, у горшым выпадку. Наша веславанне - лідары па натуры. Тая ж біятланістка Домрачава. Для яе хіба другое месца было б вынікам? Не, вядома. Чалавек сябе абмяжоўвае толькі сам.

- Вы сказалі, што самае галоўнае - гэта жаданне. А які павінен быць асноўны стымул у байца?

- Стымулы розныя. Але ў апошнюю чаргу - гэта матэрыяльнае забеспячэнне. Як толькі баец пачынае думаць пра грошы - ён не баец. У баі ты можаш думаць пра што заўгодна, але толькі не пра тое, колькі ты заробіш за гэты бой. Асноўная матывацыя - перамога сама па сабе. Перамога над сваімі слабасцямі, перамога над праціўнікам, перамога над лянотай.

Дарэчы, слова «победа» не вельмі добрае. У яго корань «бяда». Мне больш падабаецца беларускае слова перамога. Перамога - гэта і ёсць матывацыя.

- Як вы мяркуеце, жанчына хутчэй дапамагае мужчыну дамагацца поспехаў ці, наадварот, тармозіць яго?

- Гэта залежыць ад жанчыны. Задача жанчыны не перашкаджаць, а падтрымліваць. Жаночыя сумневы вельмі згубна ўплываюць на мужчыну. А часам і натхняюць. Іншы мужчына будзе скардзіцца: «У мяне нічога не атрымліваецца, бо ты ў мяне не верыш». Але гэта мужчына паставіў жанчыну ў такія ўмовы. Людзі самі за ўсё адказваюць і ўсё, што маюць, прыцягнулі ў сваё жыццё самі. Калі ты перакладаеш адказнасць на іншых, то ты будзеш лузерам, бо заўсёды хтосьці будзе вінаваты.

- Як вы думаеце, хто такія няўдачнікі?

- Няўдачнікі - гэта людзі, якія думаюць пра тое, што можа адбыцца няўдача, і ў думках прыцягваюць яе. Думка - гэта энэргія. Вы пасылаеце ў прастору энэргію няўдачы, баіцеся яе - яна абавязкова адбываецца. Калі вы верыце, што ў вас усё будзе добра - так і будзе. Няўдачнікі - гэта людзі, якія сумняваюцца. Да таго часу, пакуль чалавек будзе вінаваціць акалічнасці і іншых людзей, сітуацыю, жыццё, краіну, каго заўгодна, але не браць адказнасць за тое, што адбываецца, на сябе - ён будзе няўдачнікам.

- Як пазбавіцца ад страху няўдачы?

- Ёсць мноства варыянтаў. Па-першае, пераключацца з дрэнных думак. Добрая музыка, пазітыўныя мантры. Пачаць думаць пра тое, што ў цябе ўжо ёсць і не думаць пра тое, чаго ў цябе няма. Прынцып такі: калі ты дзякуеш, то ты атрымліваеш яшчэ больш.

- Аб беларусах часта кажуць, што мы «павольныя» і цярпім заўсёды да апошняга. А калі ўдараць па шчацэ, то падставім іншую. Як вы мяркуеце, гэта прадыктавана ўнутранай інтэлігентнасцю альбо слабасцю?

- Пра гэта мне цяжка меркаваць. Але я заўважыў іншую асаблівасць. Калі табе цяжка, беларусы заўсёды дапамогуць апошнім, але ніколі не даруюць, калі табе добра.

- Што параіць тым, хто хоча пачаць працаваць над сабой, але не можа - няма матывацыі? Як знайсці ў сабе сілы?

- На самой справе, я таксама часта схільны да ляноты. Часам заленавацца і карысна - хочацца расслабіцца. Але ў нейкі момант надыходзіць стан, калі ты адчуваеш, як нешта губляеш, выпускаеш. Чалавек не можа прымусіць сябе пайсці ў трэнажорную залу. Ён адчувае, што ў яго ёсць лішнія кілаграмы, бакі адвісаюць, а яму ўсё лянота. Калі хочаш, ты шукаеш спосаб, калі не хочаш - прычыну. Як прымусіць сябе ўзяць і пайсці? Трэба зрабіць адзін раз высілак над сабой. У першую чаргу, у чалавека ёсць воля. Воля - гэта дух. Духоўны чалавек - перш за ўсё, чалавек валявы.