Саюз у крэдыт

У Аляксандра Лукашэнкі заканчваюцца грошы.

Цяпер ён едзе ў Маскву зацвердзіць з Уладзімірам Пуціным бюджэт «саюзнай дзяржавы» Расеі і Беларусі. А галоўнае - узяць чарговы крэдыт, каб выратаваць беларускую эканоміку ад дэфолту, піша gazeta.ru.

Крэдытнае плячо Крамля

У аўторак Уладзімір Пуцін і Аляксандр Лукашэнка возьмуць удзел у пасяджэнні вышэйшага Дзяржсавета «саюзнай дзяржавы» Расеі і Беларусі. Тэма пасяджэння - інтэграцыйнае супрацоўніцтва і зацвярджэнне бюджэту «саюзнай дзяржавы» на 2015 год. У мінулым годзе бюджэт «саюзнай дзяржавы» складаў сціплыя 4,8 млрд расейскіх рублёў, з якіх Расея ўнесла 3,1 млрд, Беларусь - 1,7 млрд.

На гэтым афіцыйная позва вычэрпваецца.

А неафіцыйная частка візіту мае на ўвазе новыя выдаткі Масквы. Лукашэнка, як чакаецца, не ўпусціць магчымасці атрымаць ад Крамля новы крэдыт.

Тым больш што накшталт як было абяцана. На розных узроўнях расейскай уладнай вертыкалі. Міністр фінансаў Расеі Антон Сілуанаў у інтэрв'ю тэлекампаніі CNBC заяўляў, што гатовы «разгледзець просьбу аб дапамозе». Але ў выпадку крайняй патрэбы.

Сам Лукашэнка раней заяўляў, што ў выпадку патрэбы Расея «заўсёды падставіць плячо». І гэта плячо Уладзіміра Пуціна і Дзмітрыя Мядзведзева. «Я маю цвёрдыя дамоўленасці з прэзідэнтам і прэм'ер-міністрам: калі нам будзе цяжка, вельмі будзе цяжка - Расея плячо падставіць. Я працытаваў Пуціна», - паведаміў Лукашэнка на сваёй прэс-канферэнцыі ў Менску ў студзені.

Расея абавязкова дапаможа, упэўнены Лукашэнка, не таму, што беларусы - «нахлебнікі»: «А таму, што, давайце шчыра казаць, наша эканоміка - частка расейскай эканомікі».

У Крамлі не пацвярджаюць, але і не зняпраўджваюць тэму магчымага адабрэння крэдыту Менску. Прэс-сакратар расейскага прэзідэнта Дзмітрый Пяскоў пацвердзіў «Газете.Ru», што Пуцін і Лукашэнка абмяркуюць увесь комплекс двухбаковых расейска-беларускіх стасункаў.

Нягледзячы на ​​перыядычныя заявы Лукашэнкі аб тым, што ён не любіць браць крэдыты, выбару ў яго няма. Беларусь мае вострую патрэбу ў фінансавай дапамозе на прэзідэнцкія выбары, якія намечаны на кастрычнік-лістапад, і на стабілізацыю курсу нацыянальнай валюты (абясцэнілася на траціну, у тым ліку праз паслабленне расейскага рубля).

Расея падасць

Беларусь неаднаразова атрымлівала крэдыты ад Расеі. Антыкрызісны фонд ЕўрАзЭС у чэрвені 2011 года прыняў пастанову аб выдзяленні Менску стабілізацыйнага крэдыту ў суме $3 млрд, з іх рэспубліка ўжо атрымала пяць траншаў на $2,56 млрд. А ў 2014-м расейскі банк ВТБ адобрыў паэтапную выдачу Беларусі крэдыту на агульную суму да $2 млрд на папаўненне золатавалютных рэзерваў.

Дзяржаўная запазычанасць Беларусі на 1 лютага - $16,4 млрд. Золатавалютныя рэзервы Беларусі, разлічаныя па метадалогіі МВФ, скараціліся ў 2014 годзе амаль на $1,6 млрд. Толькі ў студзені яны зменшыліся на $335 млн, да $4,7 млрд. Старшыня саўміна Беларусі Андрэй Кабякоў у лютым заяўляў, што на абслугоўванне толькі замежных запазычанасцяў сёлета спатрэбіцца $4 млрд. Лукашэнка ўпэўнены, што грошы атрымае, бо Масква зацікаўлена ў стабільнай фінансавай сітуацыі ў Беларусі.

Менск мяркуе выбрацца з запазычанасцей некалькімі спосабамі. Па-першае, і гэта самае простае, Лукашэнка хоча атрымаць шосты транш Антыкрызіснага фонду ЕўрАзЭС у суме $440 млн.

Гэты транш быў абяцаны Беларусі летась, але не пералічаны. Па-другое, беларускі ўрад плануе размясціць на Маскоўскай біржы на $2 млрд дзяржаблігацыі. Частку дзяржаўных папер можа выкупіць расейскі ўрад. У 2010 годзе Беларусь размяшчала свае дзяржпаперы на Маскоўскай біржы на 7 млрд расейскіх рублёў.

Таксама беларускі бок прапануе разгледзець магчымасць выдавання Банкам Расеі ўраду Беларусі крэдыту ў SDR у эквіваленце $1 млрд, паведамляла раней крыніца ТАСС. Афіцыйна ЦБ не каментуе гэтую інфармацыю.

«Апошні дыктатар»

Калі Крэмль не ўхваліць фінансавую дапамогу Менску ці яе будзе недастаткова, Лукашэнка можа паспрабаваць заняць у МВФ.

Місія Міжнароднага валютнага фонду будзе працаваць у Менску як раз у сакавіку.

У 2009-2010 гадах Беларусь рэалізавала праграму МВФ stand-by (атрыманне льготнага крэдытавання ў абмен на правядзенне структурных рэформаў, неабходных для фінансавай стабілізацыі) у суме $3,5 млрд. Большая частка абавязанняў у крэдыту выкананая, запэўніваюць менскія ўлады.

Нарэшце, Лукашэнка не губляе надзеі аднавіць стасункі з Еўразвязам. Еўрапейскія СМІ паведамляюць, што Лукашэнка можа атрымаць бонус ад Еўразвяза за тое, што ён удала пасрэднічае пры перамовах аб міры ва Украіне. Нягледзячы на ​​тое, што Еўразвяз называе Лукашэнку «апошнім дыктатарам Еўропы» і забараняе яму ўезд у ЕЗ, размарожванне стасункаў магчымае, паведамляла раней агенцтва Reuters.

У другой палове траўня ў Рызе пройдзе чарговы саміт краін «Усходняга партнёрства» - Арменіі, Азербайджана, Беларусі, Грузіі, Малдовы і Украіны. Мэта партнёрскай праграмы - гарманізацыя заканадаўства краін - патэнцыйных кандыдатаў у сябры ЕЗ. Кіраўніцтва Еўразвязу абмяркоўвае цяпер новы фармат узаемаадносін з Беларуссю. Пра гэта сведчыць нядаўні візіт у Менск Эдгарса Рынкевічса, міністра замежных спраў Латвіі. «Мы хацелі б зрабіць усё магчымае, каб даць новы імпульс стасункам з Беларуссю», - каментаваў Рынкевічс вынікі сустрэчы з беларускім кіраўніком.

Першы пазычальнік Еўропы

Лукашэнка ў сваю чаргу дае зразумець Еўразвязу, што ён гатовы сябраваць не толькі з Масквой. Тым больш што Еўразійскі саюз, на думку беларускага прэзідэнта, не стаў паўнапраўным саюзам. Інтарэсы Беларусі ўшчэмленыя, паміж Беларуссю і Расеяй ідуць «гандлёвыя войны».

Лукашэнка пагражаў нават выйсці з ЕАЭС. Але пры гэтым гатовы пасябраваць з NATO. У лютым падчас выступу перад начальнікам беларускага войска Лукашэнка даў зразумець, што ваенная канцэпцыя Беларусі ў корані змянілася: цяпер улады краіны «трымаюць у галаве» магчымасць расейскага ўварвання і дзеля захавання незалежнасці гатовыя супрацоўнічаць з NATO. Раней Лукашэнка называў NATO не інакш як «монстрам, што падпаўзае да межаў сінявокай Беларусі». Цяпер ён заявіў, што Менск адчынены для канструктыўнага дыялогу з альянсам на прынцыпах парытэтнасці і празрыстасці.

Лукашэнка традыцыйна адлюстроўвае шматвектарнасць у сваёй замежнай палітыцы, мяркуючы, што гэта прыносіць выгаду ягонай краіне, адзначае Уладзімір Брутэр, экспэрт Міжнароднага інстытута гуманітарна-палітычных даследаванняў. «Страшылка аб выхадзе з Еўразійскай саюза і адначасовая спроба заняць грошай на Захадзе, у МВФ, - традыцыйны прыклад лукашэнкаўскай палітыкі лавіравання. І ключавой нагодай тут крызісная сітуацыя ў самой Расеі», - адзначае Брутэр.

Ці спрацуе гэтая тактыка і ці атрымае Беларусь ад Расеі грошы, стане зразумела пасля сустрэчы лідараў. Лукашэнка і Пуцін будуць сустракацца двойчы - у рамках Вышэйшага дзяржсавета і сам-насам.

Фота: РІА «Новости»