Дэйв Льюіс: Пасля матчу сказаў хлопцам, што ганаруся тым, як яны справіліся

Галоўны трэнер зборнай Беларусі, нягледзячы на паразу ў гульні з камандай Славакіі (1:2 ОТ), застаўся задаволены сваімі падапечнымі.

Пра гэта Дэйв Льюіс сказаў пасля матчу, які прайшоў учора ў Астраве, піша «Прессбол».

- Віншую калегу: ягоная каманда перамагла ў вар'яцкім паядынку, вынік якога вызначыў шалёны кідок у овертайме. Шкада, што выканалі яго не мы, адзначыў ён.

- Агрэсіўны прэсінг вы выкарыстоўвалі менавіта з улікам спаборніка?

- Не, гэта не было планам менавіта на матч са Славакіяй - гэта план на ўсе паядынкі. У нас ёсць хлопцы, якія могуць гуляць жорстка, трэба гэта выкарыстоўваць. Інакш перамагчы будзе складана.

- Матч прайшоў, як вы чакалі, ці былі нейкія сюрпрызы?

- Ніякіх. Ведалі, што нам будзе супрацьстаяць класная каманда, дзе пісьменныя выканаўцы, два з якіх выступаюць у НХЛ. Пасля матчу сказаў хлопцам, што ганаруся тым, як яны справіліся.

- Гэта значыць ўстаноўка была выкананая абсалютна?

- Гэта была вельмі цяжкая гульня. Фізічна, псіхалагічна... І ганаруся я тым, што хлопцы аддаліся ёй сапраўды цалкам. Нам бы яшчэ падцягнуць рэалізацыю большасці. Знайсці другую пяцёрку, якая змагла б эфектыўна дзейнічаць у гэтым кампаненце. У меншасці справы пакуль ідуць нармальна.

- Нават вельмі: у гульнях «Еўрачэленджа» ў каманды была толькі 75 адсоткаў «пенальці-кілінга». Цяпер - абсалютны паказчык пасля двух матчаў.

- Сапраўды?! Неяк нават не думаў пра гэта. Што ж, адзіны каментар, які магу тут сказаць - супер!

- Паспелі пра нешта падумаць паміж нашай шайбай і ў адказ славацкай?

- Так. Што было б вельмі выдатна прадоўжыць гуляць у тым жа агрэсіўным ключы. Але вельмі хутка мы атрымалі класны гол у нашы брамы.

- Прызнайцеся: прагнулі, каб справа дайшла да булітаў?

- Каб менавіта прагнуў - не. Хутчэй меркаваў, што імі скончыцца. Але быў бы рады, калі б у овертайме атрымалася адрозніцца нам, а не славакам. Зрэшты, у любым выпадку зарабіць бал у такім цяжкім і напружаным матчы - зусім нядрэнна.

- Мяркую выбар арганізатараў, якія прызналі ў нашым складзе лепшым Лаланда, цяжка аспрэчыць. Але папрасі вас вызначыць тройку лепшых...

Менавіта тройку не змог бы. Спадабалася звяно Калюжнага. Вельмі актыўным і нацэленым на брамы быў Стась. Ну і пара нашых вялікіх абаронцаў Стасенка і Евенка: сапраўдныя магутныя дрэвы, скрозь якія спаборнікам цяжка прабіцца.

- Скажы вам раніцай 2-га траўня, што да вечара 3-га ў каманды будзе чатыры балы...

- О, я сказаў бы: «Трымай пяць, прыяцель!»

- Ці адчуваеце перадумовы да захавання тэмпу?

Цалкам. Сярод іншага сказаў цяпер хлопцам: «Так, мы саступілі. Але такія матчы вельмі гуртуюць. Праз гэта трэба прайсці для будучых перамог».