29 сакавiка 2024, Пятніца, 4:06
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Студэнтка аб працы пасля ўніверсітэта: Спытайце што-небудзь лягчэйшае

18
Студэнтка аб працы пасля ўніверсітэта: Спытайце што-небудзь лягчэйшае
Фота: onliner.by

Ужо заўтра ва ўсіх універсітэтах краіны пачнецца вучоба, а пакуль што ў менскіх студэнцкіх інтэрнатах пануе традыцыйнае ажыўленне.

Бацькі з торбамі, поўнымі бульбы і агуркоў, даюць сваім дзецям апошнія навучанні пра жыццё ў сталіцы з усімі яе спакусамі і нягодамі. Старшакурснікі ўпэўнена вітаюць суседзяў па пакоі, пачаткоўцы-першакурснікі нясмела цягнуць хатнія нарыхтоўкі міма вахцёркі... Аб цяжкасцях і надзеях студэнтаў, якія прама зараз засяляюцца ў інтэрнаты Менска піша onliner.by.

Вольга, 20 гадоў, студэнтка 4-га курса гуманітарнага факультэта БДУ, прыехала з Іванава:

- Я атрымала месца ў інтэрнаце, таму што вырасла ў шматдзетнай сям'і, дзе трое дзяцей. Усе гады вучобы я жыла тут, на Курчатава. Зараз прыехала засяляцца, а мне кажуць, што месца для мяне няма. Як высветлілася, папярэднія спісы фармавалі яшчэ падчас зімовай сесіі, а мне тады давялося пераздаваць курсавую. Вось мяне і выкраслілі са спісаў праз гэту запазычанасць. Зараз у мяне ніякіх запазычанасцяў па вучобе няма, але ўсё роўна пытанне з маім месцам у інтэрнаце застаецца адкрытым. Я не разумею, няўжо нейкая адна запазычанасць важнейшая, чым мая льгота?.

Сяджу на лавачцы з усімі рэчамі перад інтэрнатам. Зараз павязу рэчы да сваякоў. Мне пашанцавала, ёсць у каго спыніцца ў Менску. А што рабіць? Не на вакзале ж начаваць.

Я вучуся на спецыяльнасці «Кампутарная лінгвістыка». Кім і дзе я буду працаваць, калі скончу ўнівер? Спытаеце што-небудзь лягчэйшае. Гэта галоўнае пытанне для мяне і маіх аднагрупнікаў. Вучым ангельскую, нямецкую мовы, праграмаванне, вышэйшую матэматыку, дыскрэтную... А кім мы будзем, я не ведаю. Прынамсі, можна ўладкавацца настаўнікам.

Колькі трэба зарабляць для жыцця ў Менску? Я не ведаю. Я ж жыву ў інтэрнаце, сама не зарабляю. Толькі чатыры месяцы працавала ў «Макдональдсе», 3500000 атрымлівала. Знайсці іншае месца складана, але вяртацца туды не хачу.

Насця, 20 гадоў, студэнтка 4-га курса біялагічнага факультэта БДУ, прыехала з Касцюковічаў:

- Я атрымала месца ў інтэрнаце па балу: у мяне 7,6 у залікоўцы. З самага першага курса пастаянна пераязджаю ў розныя інтэрнаты: то ў «тройку», то ў «дзесятку», то са снежня заселяць, то яшчэ як... Першы раз пашанцавала засяліцца ў верасні. А пераязджаць даводзілася па розных, не залежных ад мяне прычынах. Магу параўнаць. У «тройцы», напрыклад, усё новае, і ў пакоі толькі тры чалавекі жывуць, але затое кухня адна на ўвесь паверх. Гэта нязручна. А ў «дзесятцы» добра, таму што ёсць кухня ў кожным блоку, але прыходзіцца ўжывацца ўчатырох. Адным словам, усюды свае плюсы і свае мінусы.

Я не разумею, куды можна будзе пайсці працаваць пасля выпуску і для чаго нас вучаць. Прыкладна мы з хлопцамі арыентуемся, але на самой справе нічога канкрэтнага. Я хачу працаваць дзе-небудзь на заводзе ў лабараторыі, хоць нішто не перашкаджае чалавеку з біялагічнай адукацыяй стаць настаўнікам, эколагам або тэхнолагам. Па маіх падліках, для камфортнага жыцця ў Менску, калі ў вас няма ўласнага жылля, трэба зарабляць хаця б мільёнаў 8-10.

Сёння мяне прывезлі бацькі, яны дапамагаюць засяліцца, за што я ім удзячная.

Вольга, 21 год, студэнтка 4-га курса факультэта філасофіі і сацыяльных навук БДУ, прыехала з Глыбокага:

- Я з шматдзетнай сям'і, нас трое ў бацькоў, таму мне далі месца ў інтэрнаце. Ды і сярэдні бал у мяне прыстойны - 8,3 за ўсе курсы. Нам пашанцавала, сёлета мы засяліліся ў новую «тройку», хоць да гэтага наш факультэт два гады жыў у старым інтэрнаце. У «тройцы» ў пакоі жывуць тры чалавекі, і ўтрох яшчэ неяк можна ўжыцца, прыняць чужыя звычкі. А вось чацвёрты чалавек у «дзесятцы» дакладна быў лішнім.

Я вучуся на бюджэце на медыцынскага псіхолага. Куды адправяць па размеркаванні, невядома. Можна і ў бальніцы працаваць, і ў школе. Размяркоўваюць вельмі па-рознаму: у міліцыю, у РНПЦ псіхічнага здароўя, у прыватныя фірмы... Спецыялізацыя «Медыцынскі псіхолаг», у адрозненне ад «Сацыяльнага псіхолага», азначае, што гэты спецыяліст больш працуе ў бальнічным асяроддзі, звычайна на пару з псіхіятрам.

У мяне няма мэты любым коштам застацца ў Менску, але і ў нейкую глухмень з'язджаць не хочацца.

Сяргей, 20 гадоў, студэнт 4-га курса факультэта радыёфізікі і кампутэрных тэхналогій БДУ, прыехаў з Лельчыц:

- Усе гэтыя гады жыву ў старэнькай «дзесятцы». І ў новую «тройку» я б не пераехаў, нават калі б запрасілі. Разумееце, я жыву ў адным пакоі з аднымі і тымі ж людзьмі ўжо некалькі гадоў і не хачу іх ні на каго мяняць. Я атрымаў месца ў інтэрнаце, таму што нарадзіўся ў чарнобыльскай зоне. Наогул, у нас на факультэце хлопцы выбіваюць інтэрнат як могуць: актыўна ўдзельнічаюць у грамадскім жыцці, запісваюцца ў будатрады, падцягваюць вучобу...

Мая спецыяльнасць - «Кампутарная бяспека». З такой адукацыяй можна знайсці сябе ў вэб-распрацоўцы, праграмаванні, тэставанні, адным словам, ва ўсім, што звязана з IT. Я зараз актыўна шукаю працу. Праз два гады мяне чакае размеркаванне, але пакуль я пра гэта яшчэ не думаў. У любым выпадку хачу звязаць сваё жыццё з праграмаваннем і застацца ў Менску, таму што, акрамя сталіцы, у Беларусі мала гарадоў, дзе была б такая канцэнтрацыя IT-кампаній. Колькі планую зарабляць? Чым больш, тым лепш. Можна нават і больш за пару тысяч даляраў, якія традыцыйна атрымліваюць праграмісты ў Менску.

Ілля (факультэт радыёфізікі і кампутарных тэхналогій БДУ) і Паша (факультэт прыкладной матэматыкі і інфарматыкі БДУ), 19 гадоў, студэнты 3-га курса, прыехалі з Салігорску:

- Мы знаёмыя ўжо даўно. Разам вучыліся на фізмаце ў ліцэі БДУ, разам паступалі ва ўнівер. У інтэрнаце мы жывем таму, што ўваходзім у аператрад. Аператрад - гэта такія хлопцы, якія сочаць за парадкам: правяраюць пропускі, глядзяць за тым, каб студэнты не палілі і не пілі алкаголь, каб староннія не траплялі ў інтэрнат. Увогуле, сэнс у тым, што мы працуем за жыллё. А першапачаткова мы атрымалі месца ў інтэрнаце, таму што ў нас высокія балы - 7,2 і 7. Вы пытаецеся, чаму мы называем гэтыя балы высокімі, тады як біёлагам, напрыклад, трэба мець бал вышэй 7,4, каб падаць заяўку на інтэрнат? Для тэхнічных спецыяльнасцяў парог зніжаны. Што, несумленна? А вы пасядзіце начамі над такой колькасцю лабараторных, тады і пагаворым.

Дык вось, калі на першым-другім курсе дзякуючы высокаму балу мы трапілі ў «чацвёрку», то потым сутыкнуліся з выбарам: альбо ўступаць у аператрад і захоўваць месца ў інтэрнаце, альбо жыць у цёткі. Мы выбралі першае.

Пасля выпуску будзем праграмістамі. Працаваць ужо спрабавалі, але пакуль пахваліцца няма чым. Галоўнае цяпер - гэта досвед. Без досведу нікуды браць не хочуць. Таму хай заробак пакуль і будзе пару мільёнаў, затое стаж будзе капаць у працоўную кніжку.

Нас абодвух чакае размеркаванне на два гады. Парк высокіх тэхналогій і іншыя менскія кампаніі падпісалі дамовы з нашымі факультэтамі, так што туды можна прыйсці на працу падчас вучобы, а потым і замацавацца. Але канкрэтна нічога не абяцаюць. Дэканы кажуць: «Ідзіце напрацоўваць досвед зараз, падчас вучобы». Размеркаваць могуць і ў Менск, і куды-небудзь у раён. Вось знаёмага ў Жлобін на металургічны завод адправілі.

Колькі трэба для камфортнага жыцця ў месяц? Дайце-ка падумаць... А колькі ў нас стыпендыя? 800 тыс. Нам стае!

Паліна, 20 гадоў, студэнтка 5-га курса юрыдычнага факультэта БДУ, прыехала з Маладзечна:

- У нашым 11-м інтэрнаце засяленне пачалося яшчэ 25 жніўня. І кожны дзень засяляўся чарговы курс, пачынаючы з пятага. Першакурснікі засяляюцца ў самую апошнюю чаргу. З намі разам у інтэрнаце жывуць геаграфічны факультэт і яшчэ юрыдычны каледж БДУ. Магу сказаць, што ў некаторых маіх знаёмых дома не такая добрая абстаноўка, як у мяне ў інтэрнаце: у блоку два пакоі (маленькі - на дваіх, вялікі - на чацвярых), асобна душ, туалет і кухня. У некаторых ёсць нават ванна. Адным словам, усё як у нармальнай двухпакаёвай кватэры. І плаціць нядорага – 216 000 кожны месяц. Розніца з «аднапакаёўкаў», якую прыйдзецца здымаць разам з кім-небудзь у Шабанах за $200, відавочная. Адзінае, атрымаць месца ў інтэрнаце цяжка. Мне яго далі дзякуючы спартыўнай актыўнасці. Я гуляю за зборную ўніверсітэта па жаночым футболе і міні-футболе на рэспубліканскай спартакіядзе.

Пасля таго як скончу апошні, пяты курс, хутчэй за ўсё, пайду ў магістратуру. Хочацца цалкам скончыць адукацыю, завяршыць другую прыступку, таму што з Балонскай сістэмай яшчэ незразумела, будзе яна ці не.

Наогул, выпускнікоў па маёй спецыяльнасці размяркоўваюць у пракуратуры, у суды на пасаду сакратароў, хтосьці знаходзіць працу ў юрыдычных бюро. Размеркаваць размяркуюць, але ніхто не перашкаджае і самому пашукаць сабе нешта добрае.

Напісаць каментар 18

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках