29 сакавiка 2024, Пятніца, 9:59
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

«Рука даглядчыка не надта пяшчотна мацае ў раёне пахвіны»

20
«Рука даглядчыка не надта пяшчотна мацае ў раёне пахвіны»
ФОТА: TRIBUNA.COM

Футбольныя заўзятары не могуць зразумець - яны прыйшлі на стадыён або на добраахвотны начлег у следчы ізалятар.

Галоўны рэдактар Tribuna.com Алег Гаруновіч напісаў пра тое, як у родным Маладзечне схадзіў на чэмпіянату краіны паміж «Іслаччу» і берасцейскім «Дынама». Прыводзім тэкст паведамлення цалкам:

- Гэта каму патрэбныя людзі на футболе?

Рука даглядчыка не надта пяшчотна мацае ў раёне пахвіны. На заўвагу - кароткі адказ:

- Не падабаецца - можаце сыходзіць!

Ну, вядома, можна схлусіць, што мне падабаецца, але не. Малады чалавек у накінутай паўзверх грамадзянкі манішцы «Бяспека» (цікава, куды прапала прыстаўка "не"?) Не на мой густ і наогул. Ён просіць адкрыць худы кашалёк, а ў малым кашальку просіць адкрыць мініяцюрныя кішэні. Грозна патрабуе дастаць рукі з кішэняў і строга нагадвае, што я на даглядзе, а не дзе-небудзь яшчэ. Кіравацца дадому хлопец прапануе не мне першаму. Такім чынам ён рэагуе на ўсе заўвагі тых, каго даглядаюць, а заўвагі яны робяць, бо не могуць зразумець - яны прыйшлі на стадыён ці на добраахвотны начлег у следчы ізалятар.

***

Побач - афіцэр у форме. Круглаваты, лагодны, усміхаецца. Глядзіць, як старанна працуе служба «бяспекі».

- Слухайце, можа, вы б супакоілі гэтага супрацоўніка.

- А гэта не мае людзі. Гэта не з міліцыі. Даглядам займаецца стадыён, ён наймае людзей, - без усялякага сораму адказвае міліцыянт.

- Ну, гэта хто - спецназавец, амапавец?

- Амапаўцы вунь стаяць у форме, а гэта людзі, нанятыя стадыёнам.

***

Мне як карэннаму маладзечанцу не зразумелая сутнасць таго, што адбываецца. Наш горад знаходзіцца не ў гарах. Выкажу здагадку, што апошнія выбухі, што пагражалі здароўю людзей, грымелі ў Маладзечне 70 з лішнім гадоў таму, калі горад вызвалялі ад фашыстаў. З тых часоў - адносная цішыня. Бывалі забойствы, бывалі крадзяжы, але вось каб НЗ на стадыёне - не ўзгадаю. І тут такія беспрэцэдэнтныя меры бяспекі. Няўжо нешта намячаецца, няўжо адпрацоўваецца аператыўная інфармацыя?

У перапынку матчу абмяркоўваем сітуацыю з каментатарамі Мікалаем Хадасевічам і Уладзіславам Татурам. Апошні таксама прайшоў дагляд. Увесь абмацаны і ды яшчэ настойліва папрасілі адкрыць футляр для акуляраў: а ці няма там чаго? Дзядзька, які стаіць побач, услухоўваецца ў размову і без запрашэння да яе далучаецца:

- Вось яны хочуць, каб людзі хадзілі на футбол. Але хто з такім даглядам будзе хадзіць? Чаго яны шукаюць? Мяне ўсяго абмацалі, яшчэ ледзь-ледзь - і ў трусы б залезлі. Я сто грам прыняў перад тым, як ісці на стадыён. Ну як на футбол без гэтага? Дык яны пах учулі і спіртное шукалі. Кажу ім: «Хрэн вы ў мяне возьмеце. Усё тут!»

Дзядзька задаволена паляпаў сябе па пузе.

***

Па абрыўках размоваў становіцца зразумела: у маладзечанцаў - настальгія па вялікім футболе. І вельмі бадзёрая наведвальнасць «Іслачы» на старце сезона - у тым ліку і следства гэтай настальгіі.

Браты Макоўскія і Уладзімір Карыцька, заўважаныя на гульні з Берасцям (першыя працавалі, другі гасцявалі), нагадвалі заўзятарам аб мінулай футбольнай велічы горада.

Клуб з Менскага раёна даў гараджанам падставу зноў пайсці на стадыён, каб хоць у нейкай форме ўспомніць мінулае. Плюс клуб з Менскага раёна плаціць грошы за выкарыстанне мясцовай арэны, гэта значыць дапамагае ёй і гарадскому бюджэту зарабляць. Здавалася б, гармонія: людзям - футбол, казне - грошы. Але, ведаеце, гэта не галоўнае. Галоўнае - бяспека. Побач - Чачня, Сірыя не за марамі, у Парыжы (да яго рукой падаць) ліха яго ведае што творыцца. Увогуле, трэба дбаць, таварышы.

***

За «Іслач» адкрыта крыўдна. Клуб не абыякавы да наведвальнасці, ён укладвае грошы ў прасоўванне. Але пры ўваходзе на стадыён хочацца плюнуць і ніколі больш не вяртацца, каб незразумелыя людзі больш не мацалі сваімі рукамі там, куды ў апошнія пару гадоў адкрыты доступ толькі жонцы. Сітуацыя хвалюе і галоўнага трэнера «Іслачы» Віталя Жукоўскага. Як бачыце, ён нават распрануцца гатовы, каб развязаць праблему. А з праблемай гэтай сутыкаюцца не толькі простыя заўзятары, але нават кіраўнікі клубаў і шэфы АБФФ. Перад даглядам усе роўныя.

Так, дарэчы, стадыён да дагляду асаблівага дачынення не мае. Так што, атрымліваецца, дзядзька міліцыянер мне хлусіў. Вось і вер пасля гэтага людзям у пагонах. Не выключана, што ў агляднай будучыні ім верыць будуць толькі беларускія суды.

***

Калі казаць пра футбол, ён атрымаўся не вельмі змястоўным і жвавым, затое багатым на галы. Абараніў даглядную чаргу - занёс два мяча сабе ў пасіў: усё беззваротна выпушчана. Спачатку ў матчы забівалі толькі Сашы: у гаспадароў - Алумана і Лебедзеў, у гасцей - двойчы Дзямешка. Але затым на дапамогу Дзямешку прыйшлі Джахангір і Вадзім (Эргашэў і Пабудзей адпаведна), і Берасце адсвяткавала другую перамогу запар.

***

"Іслач" правяла матч вельмі пасрэдны, асабліва што да часткі абароны ўласнай брамы. Ды і наперадзе самай небяспечнай і найгранай камбінацыяй быў увод аўта Халадзінскім на Лебедзева. Аднойчы гэта нават прывяло да гола (пры гэтым кідаў Халадзінскі не раз і ў другім тайме нават за плячо хапаўся ад уласных намаганняў). Але наогул, лепшае, што "Іслач" выдала ў паядынку з Берасцем, - гэта прэс-канферэнцыя галоўнага трэнера. Не бяруся судзіць аб прафесійным узроўні Жукоўскага, але ў вышэйшай лізе дзякуючы яму адным умелым аратарам стала больш. Адзінае, што здзівіла, гэта перавага сваіх футбалістаў, якую нейкім чынам прымудрыўся разгледзець трэнер. Перавага «Іслачы» ў гульні з «Дынама» - відавочнае дапушчэнне. Але спішам яго на тое, што гарачыя людзі часта лічаць сваё дзіця лепшым, чым яно ёсць на самой справе.

Напісаць каментар 20

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках