«Я схапіў Ханка дзвюма рукамі за руку!»

Аляксандр Саладуха расказаў, як атрымаў песню «Здравствуй, чужая милая».

Аляксандр Саладуха ў 2024 годзе адзначае 65-гадовы юбілей. Адзін з самых запатрабаваных, яркіх і, безумоўна, эпатажных артыстаў у гэтыя дні прымае віншаванні, а на тэлеканале АНТ выйшаў спецыяльны выпуск праграмы «Яшчэ не вечар», які якраз і быў цалкам прысвечаны дню народзінаў выканаўцы несмяротнага хіта «Здравствуй, чужая милая», паведамляе КП.

Дарэчы, у эфіры Аляксандр падрабязна і дэталёва расказаў, як у ягоны рэпертуар трапіла менавіта гэтая песня, якая стала ў ягонай творчасці знакавай.

– Гэта быў 1992 год, мне – 33, узрост Ісуса Хрыста. Доўгія валасы, стужка. У сакавіку мне патэлефанаваў Эдуард Сямёнавіч Ханок і кажа, маўляў, я толькі што прыехаў з Ленінграда, на вакзале набыў газету «Знамя юности», тут вялізны матэрыял пра цябе, з фатаграфіямі. Прыязджай да мяне дадому, мне ёсць што паказаць табе.

Аляксандр Саладуха прызнаўся: пагадзіўся на сустрэчу з вялікай радасцю і ўжо вельмі хутка быў у гасцях у Эдуарда Ханка.

– Маэстра сеў за раяль, праспяваў першую песню. Я кажу: не мая! Ён: чыя? Я кажу: гэта – Яраслаў Еўдакімаў, ён, дарэчы, потым аддаў гэтую песню Славіку. Сыграў другую – «Поклонница». Я кажу: гэта – не мая. Ён: чыя? Я кажу: «Сябры», Толік Ярмоленка. Ён аддаў яму гэтую песню. І калі зайграў трэцюю песню – Бог любіць тройцу, так – ён заспяваў яе: «Здравствуй, чужая милая». Я стаяў справа каля раяля, схапіў дзвюма рукамі яго за правую руку і кажу: «Нікому яе не давалі?» Ён адказвае: «Нікому». Я кажу: гэта – мая песня.