У Брусэлі лабіруюць інтарэсы рэжыму Лукашэнкі

Брусэльскі «Офіс за дэмакратычную Беларусь» выступае за адмену санкцый супраць беларускай дыктатуры.

Падчас онлайн канферэнцыі на сайце «Радыё Свабода», сустаршыня аргкамітэту БХД Віталь Рымашэўскі паведаміў, што «Офіс за дэмакратычную Беларусь» і некаторыя беларускія палітыкі выступаюць за скарачэнне спісу неўяздных беларускіх чыноўнікаў.

Кіраўніца «Офіса за дэмакратычную Беларусь» Вольга Стужынская ў адказ на гэта заявіла: «Калі прайшла інфармацыя пра тое, што спісы неўязных будуць пашыраныя, мы сапраўды заявілі, што не лічым, што пашырэнне візавых санкцый на дадзены момант з'яўляецца эфектыўным метадам. Наадварот: на наш погляд, гэта можа пагоршыць становішча палітвязняў.

Перагледзець спісы варта было б нават з-за даўнасці, бо там ёсць людзі, якія альбо памерлі, альбо сышлі са сваіх пасадаў, альбо не звязаныя з рэпрэсіямі 19 снежня. Тыя, хто вінаватыя, павінныя застацца. Больш за тое: туды варта дадаць і тых, хто з'яўляюцца, напрыклад, удзельнікамі расправы над Алесем Бяляцкім. Але людзі, якія не нясуць нейкі цяжкай віны і ніяк не звязаныя з рэпрэсіямі 19 снежня, наўпрост па тэрміне даўніны павінныя быць выключаныя з гэтых спісаў.

Там ёсць некалькі журналістаў - напрыклад, намесніца рэдактара «Советской Белоруссии» Ганна Шадрына, якая нават не была на гэтай пасадзе ў той час. А ўзяць Аляксандра Зімоўскага, які сышоў з пасады старшыні БТ, з'ехаў з краіны. Вядома, былі абсалютна правільныя прычыны для таго, каб яго ўнесці ў гэты спіс. Але на сёння я б не сказала, што гэта крытычна. Ці, напрыклад, калі мы гаворым пра рэктара універсітэта. Калі кажам, што трэба развіваць кантакты паміж беларускімі і еўрапейскімі ВНУ, што нам трэба больш праграм і рэформ нашай сістэмы вышэйшай адукацыі, то нелагічна выглядае, што рэктары вядучых ВНУ знаходзяцца ў спісах невыязных (у спісах неўязных рэктары знаходзяцца з-за масавага выключэння студэнтаў за ўдзел у акцыях апазіцыі і палітычных арганізацыях - заўв. сharter97.org).

Я спрабую глядзець больш шырока на адносіны паміж ЕЗ і Беларуссю, і на мой погляд, калі працягнецца ізаляцыя ў дачыненні да нашай краіны, не выйграе ніхто. Калі працягнецца цяперашняя палітыка, гэта скончыцца тым, што наогул месца для існавання палітычных партый і грамадзянскай супольнасці проста можа не застацца. Мой самы вялікі страх, што калі будзе ўводзіцца больш і больш санкцый - так, магчыма, яны лагічныя, абгрунтаваныя і г.д. - што адносінаў паміж нашай краінай і ЕЗ стане ўсё менш, і ЕЗ знікне з беларускай прасторы абсалютна, і мы будзем усё больш сыходзіць у бок усходу. На сёння гэта выбар паміж дрэнным і горшым, калі глядзець на нашыя адносіны з ЕЗ», - заявіла Стужынская.

Пракаментаваць ініцыятыву Стужынскай сайт charter97.org папрасіў беларускіх грамадзянскіх актывістаў, палітвязьняў і іхніх сваякоў.

Ірына Багданава, сястра кандыдата ў прэзідэнты Андрэя Саннікава, лідэрка грамадзянскай ініцыятывы Free Belarus Now:

«Я абураная заявай Вольгі Стужынскай аб скарачэнні спісу неўяздных у Еўропу службоўцаў. У той час, калі мы толькі што атрымалі пацверджанне, што палітычных зняволеных у турмах забіваюць, я лічу верхам цынізму паднімаць пытанне аб скарачэнні спісу. Запрашэнне Вольгай Стужынскай віцэ-прэм'ера беларускага ўрада Сяргея Румаса на канферэнцыю ў Брусель у снежні мінулага года мяне абурыла, але заклік скараціць «чорны спіс» у становішчы ўзмацнення рэпрэсій у Беларусі прымушае мяне задаць пытанне: «Чые інтарэсы «Офіс за дэмакратычную Беларусь» прадстаўляе ў Еўропе?» Ствараецца ўражанне, што Стужынская лабіруе інтарэсы злачыннага рэжыму».

Наталля Каляда, кіраўніца Беларускага Свабоднага тэатра, адна з кіраўнікоў ініцыятывы Free Belarus Now:

«Калі напярэдадні выбараў мы звярталіся да еўрапейскіх палітыкаў з просьбай аб увядзенні санкцый супраць беларускага рэжыму, адзін з высокапастаўленых чыноўнікаў нам адказаў, што санкцыі будуць уведзеныя толькі тады, калі на вуліцах Менска будуць забіваць. Тады санкцыі ўведзеныя не былі. Аляксандр Лукашэнка адчувае сваю беспакаранасць, разумеючы, што Еўропа не ў стане яго адолець. Менавіта таму ў турмах катуюць палітвязняў, а справы аб знікненнях і забойствах не раскрываюцца. Санкцыі неабходныя, каб дыктатура разумела, што на любое яе супрацьпраўнае дзеянне будзе адэкватны, дакладны і жорсткі адказ».

Ірына Красоўская, удава выкрадзенага і забітага ў Беларусі бізнесмэна і грамадскага дзеяча Анатоля Красоўскага, лідэрка грамадзянскай ініцыятывы «Мы памятаем»:

«Ізноў распальваецца дыскусія з нагоды санкцый. Падобна, што не ўсім яшчэ зразумела, што пасля 17 гадоў лукашэнкаўскага рэжыму няма іншых аргументаў для размовы з дыктатурай. І хай прыхільнікі паслаблення санкцыяў палічаць, колькі разоў Еўрапейскі Звяз, Парламенцкая Асамблея Рады Еўропы, Еўрапейскі Парламент, АБСЕ, Міжпарламенцкая асамблея, Сацінтэрн і іншыя міжнародныя арганізацыі, а таксама парламенты, парламентарыі, прэзідэнты, міністры шматлікіх еўрапейскі краін, Амерыкі і Канады ўгаворвалі, прапаноўвалі , падлашчваліся, прасілі, абяцалі, у рэшце рэшт патрабавалі расследаваць справы палітычных зьнікненняў у Беларусі і адпусціць палітвязняў. Адзінае, што я магу ўзгадаць за гэтыя гады - гэта выхад з турмы на волю Аляксандра Казуліна, Андрэя Клімава і іншых палітвязняў пасля прыняцця эканамічных санкцый у дачыненні да беларускіх прадпрыемстваў з боку ЗША.

Можа быць тым, хто лабіруе зняцце або скарачэнне санкцый і вылучае аргумент, што пашырэнне санкцый можа пагоршыць сітуацыю палітвязняў, лепш запытацца ў жонак, маці, сваякоў Андрэя Саннікава, Мікалая Статкевіча, Зміцера Бандарэнкі, Зміцера Дашкевіча і іншых палітвязняў. Думаю, яны ведаюць адказ.

Адмяніць санкцыі сёння - значыць працягнць практыку ўсёдазволенасці, беспакаранасці і далейшага бязмежжа. І калі чалавек са спісу пакінуў краіну, гэта яшчэ не значыць, што ягонае злачынства можа быць проста ануляванае і забытае. Санкцыі могуць быць знятыя толькі тады, калі будуць ліквідаваныя прычыны, па якіх яны былі ўведзеныя. Расследаванне знікненняў, вызваленне і рэабілітацыя палітвязняў, сумленныя выбары - вось пачатковыя ўмовы зняцця санкцый.

А аргументы ў гэтай дыскусіі ў людзей, якія пакутуюць ад немагчымасці выратаваць сваіх блізкіх і родных, значна мацнейшыя і больш зразумелыя, чым у тых, хто сядзіць у офісе за шмат кіламетраў ад рэальнага жыцця».

Наталля Радзіна, палітзняволеная, рэдактарка ​​сайта charter97.org:

«Ініцыятыва Вольгі Стужынскай не толькі палітычна бесталковая, але і амаральная. Зараз, калі палітвязняў забіваюць у турмах, наадварот трэба павялічваць санкцыі, але ні ў якім разе не скарачаць іх.

Мяне ўразіла, што спадарыня Стужынская назвала Зімоўскага як чалавека, якога трэба выключыць са спісу неўяздных у Еўразвяз. Незалежна ад таго, што Зімоўскі сёння не працуе на Беларускім тэлебачанні, такому чалавеку проста не месца ў ЕЗ за тое, што ён рабіў на працягу 17 гадоў як рупар беларускага прапаганды.

Мы ведаем, што «Офіс за дэмакратычную Беларусь» на самой справе рассылае свае лісты ў амбасады еўрапейскіх краін у Беларусі і ў розныя міжнародныя арганізацыі. Хай спадарыня Стужынская апублікуе тэксты гэтых лістоў. Яны датычацца лёсаў палітвязняў. А калі меркаваць па тым, што мы даведаліся, невядома, аб чым яны яшчэ там просяць Еўропу пад прыкрыццём фальшывага клопату аб беларускіх нацыянальных інтарэсах.

Спіс неўязных беларускіх чыноўнікаў трэба, безумоўна, пашыраць. А таксама ўводзіць кропкавыя эканамічныя санкцыі на пастаўкі нафтапрадуктаў і калія. Усе гэтыя закулісныя рухі асобных людзей вельмі небяспечныя і на руку толькі беларускім уладам і спецслужбам».

Ірына Халіп, палітзняволеная, жонка кандыдата ў прэзідэнты Андрэя Саннікава:

«Цудоўная ідэя! Толькі чаму ў яе аўтараў такая ўбогая фантазія? Па-мойму, трэба наогул адмяніць візавыя санкцыі, а ўсім «пацярпелым ад еўрапейскіх рэпрэсій» купіць за кошт Еўракамісіі туры ў еўрапейскія СПА-гатэлі, дзе няшчасныя карнікі змогуць адпачыць і паправіць здароўе. І яшчэ - прызначыць ім пажыццёвую пенсію як пацярпелым.

А калі сур'ёзна, то бянтэжыць заганная логіка офіса «За дэмакратычную Беларусь»: атрымліваецца, што, дапусцім, нейкі суддзя Н., які пасадзіў за краты пару дзесяткаў іншадумцаў, выйшаў на пенсію па ўзросце - і наперад, на набярэжную Круазэт? А якога-небудзь чарговага старшыню КДБ выкінулі з пасады з трэскам (інакш, як з трэскам, яны адтуль і не вылятаюць) - і ён вольны падарожнічаць па Еўропе, паколькі фармальна ўжо не з'яўляецца прадстаўніком карнай сістэмы? Вельмі хочацца сказаць «сапраўднае трызненне», але, нажаль, гэта нават не трызненне, а проста подласць. Офіс «За дэмакратычную Беларусь», які нікога не прадстаўляе, акрамя пары эмігрантаў, рассылае па еўрапейскіх структурах лісты з прапановамі дараваць адстаўным засранцам і адкрыць перад імі дзверы ў цывілізаваны свет? У такім выпадку, што офіс, што адстаўныя - адзін аднаго вартыя. Толькі хай сустракаюцца дзе-небудзь на нейтральнай тэрыторыі: у Кітаі, напрыклад, ці на Кубе, але ўжо відавочна не ў Еўропе.

І яшчэ: любы грамадзянін Пупкін мае поўнае права ўключыць факс і пачаць бамбаваць аналагічнымі лістамі міжнародныя структуры: «Асабіста мне добра жывецца, у мяне шкварка на патэльні заўсёды шкварчыць, так што няма чаго начальства маёй краіны гнабіць ў вашых варожых Брусэлях». І гэта будзе прыватнае меркаванне Пупкіна, гэтак жа як і прыватнае меркаванне Волі Стужынскай., - нават калі Пупкін назаве сябе офісам «За квітнеючую Беларусь». Так што няма чаго і абмяркоўваць, на мой погляд. Спадзяюся, у еўразвязаўскіх структур хопіць мудрасці не звяртаць увагі на персанальныя памылкі некалькіх эмігрантаў, якія даўно не разумеюць, што адбываецца ў Беларусі».