28 сакавiка 2024, Чацвер, 13:55
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

«Азаранка - адзіная, хто можа прымусіць нервавацца Уільямс»

43
«Азаранка - адзіная, хто можа прымусіць нервавацца Уільямс»

Расейскі спартыўны эксперт упэўненая, што беларуская тэнісістка можа надоўга заняць першую пазіцыю ў рэйтынгу СТА.

Журналіст сайта sports.ru Ксенія Вітрак у інтэрв'ю goals.by адзначае моцныя якасці беларускай спартсменкі, разважае на тэму, калі і пры якіх абставінах Вікторыя Азаранка зможа заткнуць за пояс Серэну Уільямс, спрабуе растлумачыць, чаму Вікторыя часцяком трапляе ў непрыемныя гісторыі, а таксама аддае ураджэнцы Менска перавагу перад Марыяй Шарапавай.

«Па знешніх праявах у Азаранка цяпер перыяд пераасэнсавання»

- Самюэль Сюмік - што гэта за чалавек і трэнер? Наколькі вялікая яго роля ў станаўленні Азаранка?

- Ролю Сэма ў жыцці Вікторыі, мне здаецца, цяжка пераацаніць. Я ўспрымаю яго не як трэнера, а як настаўніка з вялікай літары. Вось прыклад для параўнання. Шарапава і яе коўч Хогстэдт. Томас быў для Марыі вельмі добрым трэнерам, і ён сваё, што называецца, адпрацаваў. Ён літаральна выцягнуў Машу з цьмянай зоны, вярнуў на вяршыню, больш за тое, адкрыў для яе грунт і зрабіў магчымымі «Ралан Гарос» і кар'ерны шлем. Маша пад кіраўніцтвам Томаса пэўна эвалюцыянавала як гулец, але менавіта як гулец. А Віка дзякуючы Сэму, мне здаецца, эвалюцыянавала, перш за ўсё, як асоба. Прыйшоў Сэм і падзяліўся з Вікай менавіта той мудрасцю, якая была ёй патрэбная, і менавіта на тым этапе яе жыцця, калі яна ўжо была гатовая да яе ўспрымання, і ў выніку гэта дало іншае стаўленне да жыцця і да гульні і, як следства, зусім іншыя вынікі. Увогуле, гэта быў лёс.

- Вы неяк сказалі, што і спявак Рэдфу спрыяе асобаснаму росту Вікторыі. Патлумачце.

- Я шчыра веру, што людзі не сустракаюцца проста так. І калі ўжо яны сустрэліся, то гэта двухбаковая сувязь «настаўнік-вучань». Ну, гэта значыць у кожнай пары адзін чалавек з'яўляецца адначасова і вучнем, і настаўнікам. Я цалкам дакладна ведаю, што новы спадарожнік Вікторыі нечаму можа яе навучыць і нават павінен, але чаму менавіта - з гэтага месца ўжо пачынаюцца выключна мае здагадкі і фантазіі, і я не ўпэўненая, што гэта прыдатны выпадак для таго, каб іх агучваць.

- Вы казалі, што трывожыцеся за Вікторыю Азаранка, таму што яна занадта сур'ёзна да ўсяго ставіцца. Цяпер гэтая трывога спала?

- Пакуль рана казаць пра гэта. Мяркуючы па знешніх праявах, у Вікторыі цяпер перыяд пераасэнсавання. Можа быць, у сувязі з гэтым, а можа, у сувязі з нечым іншым. Але ён ідзе, гэты працэс пераасэнсавання. Калі тэнісіст на нейкі час сыходзіць у цень, а не спецыяльна, а проста так атрымліваецца - траўмы, вынікі не вельмі - гэта першая прыкмета таго, што ідзе праца на ўнутраным фронце. І калі яна адбываецца, на знешнім праца трохі прыпыняецца. Вось Віка здаецца і на ўвазе, а ўсё адно такое адчуванне, што з лютага, пасля перамогі ў Дохе, пра яе не чуваць.

«Вікторыя можа прымусіць Серэну нервавацца»

- Што трэба зрабіць Вікторыі Азаранка, каб пачаць рэгулярна абгульваць Серэну Уільямс?

- Тут вось якая сітуацыя. Серэна - універсальны гулец, а Вікторыя ўразлівая на натуральных кортах. Ну, не тое каб прама ўразлівая, але ёй крыху не хапае балансу, каардынацыі, счаплення з паверхняй, ці што, яна губляе долю хуткасці, вастрыні, смеласці. Здаецца, дробязь, але гэта тая дробязь, якая ў патрэбны момант перашкодзіць выдаваць нешта з разраду «экстра». У гульні з наймацнейшымі, такімі як Серэна, гэта становіцца асабліва прыкметна. А грунтавыя і травяныя турніры з календара не выкінеш, на натуральных кортах тэнісісты гуляюць амаль чатыры месяцы ў годзе, і два з чатырох мэйджараў таксама праводзяцца на натуральных кортах, і ўсе гэтыя вынікі таксама ідуць у статыстыку асабістых сустрэч і ўплываюць на агульную карціну. Вось, дарэчы, Віка прайграла Серэне 10 з 11 апошніх сустрэч, па пяць на траве і грунце. Так што наконт «рэгулярна» я б не спяшалася.

- Але ёсць шанцы на хардзе?

- Менавіта. Для мяне асабіста нашмат цікавей, як далей будуць складвацца іх адносіны канкрэтна на хардзе. Там, дзе Вікторыя можа паказаць сябе ва ўсёй сваёй красе. Па гульні яна цяпер цалкам, як мне здаецца, можа канкурыраваць з Серэнай, калі, вядома, знаходзіцца, у добрай форме. Але пакуль пытанне, ці гатовая яна да роўнай барацьбы псіхалагічна. У Дохе яна атрымала выдатную перамогу, але гэта была вікторыя з пазіцыі «няма чаго губляць», а зараз пойдзе ўжо іншы сюжэт, і другая запар перамога над Серэнай на хардзе магла б стаць паваротным момантам у іх адносінах. Азаранка, на мой погляд, адна з нямногіх, а можа, нават адзіная на дадзены момант у туры тэнісістка, якая можа прымусіць Серэну нервавацца. Я маю на ўвазе на рэгулярнай аснове, а не ў ходзе нейкага аднаго канкрэтнага матчу.

- Чаму менавіта Азаранка прымушае нервавацца Уільямс? У чым заключаецца яе нязручнасць?

- У Вікторыі лепшы ў туры прыём, гэта не сакрэт. Ну і да таго ж яна гуляе ў вельмі высокім тэмпе і глыбока, ставіць саперніцу ў становішча, з якога атакаваць вельмі цяжка. Увогуле, яна для любой тэнісісткі нязручная суперніца, не толькі для Серэны. Проста для Уільямс, як па мне, яна такая адзіная нязручная.

«Мне Азаранка здаецца больш саліднай і фундаментальнай, чым Шарапава»

- Анастасія Мыскіна параўноўвала Азаранка з Шарапавай. Вы знаходзіце падабенства? З кім яшчэ можна параўнаць Вікторыю?

- Нават не ведаю. Мне здаецца, Азаранка і Шарапава не вельмі падобныя, хіба што абедзве гучна крычаць :). На мой погляд, у іх зусім розная гульнявая філасофія. Мэта Машы - знесці саперніцу з корта. Яе галоўная зброя - наймагутныя плоскія ўдары з задняй лініі, так што нядзіўна, што гульнявая філасофія ў яе выпрацавалася менавіта такая, «зносная». Вядома, Маша - тэнісістка экстра-класа і, у прынцыпе, умее трымаць мяч у гульні, ёсць у яе і прамежкавыя ўдары, асабліва падчас працы з Хогстэдтам яна дадала ў гэтым сэнсе, але весці пазіцыйную барацьбу - не яе стыхія, гэта план Б , а план А - зносіць з корта.

У Вікі гульня зусім іншая. Я б сказала, што яе галоўная гульнявая мэта - не даць суперніцы шанцаў праявіць свае лепшыя якасці. Калі супраць цябе гуляюць вельмі хутка і глыбока, вельмі цяжка рэалізоўваць свой план. Я не замярала хуткасць палёту мяча ў Азаранка, вядома, але мне здаецца, што ў яе ўдары не такія магутныя, як у Шарапавай. Зрэшты, нават калі і такія ж, то ўсё роўна яе галоўная сіла, на мой погляд, не ў іх, а ў перамяшчэнні, ва ўменні трымаць корт пад кантролем. Хоць прабіць Вікторыя, вядома, можа, проста яе ўдар навылёт адрозніваецца ад удару навылёт Шарапавай. Ён як бы не сам па сабе, а з'яўляецца следствам выйгранай пазіцыі.

- У такім выпадку, гульня якой з тэнісістак вам падабаецца больш? Чый патэнцыял ацэньваеце вышэй - беларускі або расеянкі?

- Я, мабыць, у меншасці па гэтым пытанні, але мне гульня Вікторыі падабаецца больш. Яна мне здаецца больш саліднай і фундаментальнай, ці што. І ў яе гульні мне бачыцца большы патэнцыял для развіцця. Яшчэ мне падабаецца, што Віка ідзе наперад для завяршэння камбінацый больш упэўнена і глядзіцца ў гэтай якасці больш арганічна.

«Віку часта разумеюць не так, як ёй хацелася б»

- Вікторыя Азаранка калісьці сказала, што яна цікавая асоба, калі пазнаць яе бліжэй. Вы асабіста мелі зносіны з тэнісісткай? Якое ўражанне яна на вас зрабіла?

- Я асабіста з ёй не мела зносіны, але ўпэўненая, што ў ёй бездань усялякіх цікавасцяў. Я наогул лічу, што нецікавых людзей не бывае. Калі чалавеку здаецца, што ён камусьці недастаткова цікавы, то ён проста вяшчае не на сваю аўдыторыю.

- Марыю Шарапаву некаторыя называюць з'едлівай. А як бы вы ахарактарызавалі Азаранка?

- У мяне няма гатовых характарыстык для Вікторыі, таму што яна, на мой погляд, асоба яшчэ якая робіцца, і я пакуль не бачу аднаго чалавека, я пастаянна назіраю барацьбу субасобаў. Мне бачыцца, што яна вельмі глыбока адчувае, у яе тонкая і ранімая душа, якой не пашанцавала (або пашанцавала?) быць упакаванай у вельмі энергічнае цела. Такая выбуханебяспечная сумесь.

- Прыклады?

- Вось гэтыя яе медыцынскія перапынкі хаця б. Найменшае псіхічнае ваганне - і адразу рэзкая змена ўнутранага мікраклімату. У яе глеба сыходзіць з-пад ног, перапынак ёй рэальна патрэбны! Калі яна яго не возьме - будзе падаць у непрытомнасці, як з ёй гэта ўжо не раз бывала. А калі будзе прымушаць сябе гуляць у гэтым пераднепрытомным стане праз не магу - будзе падаць, падварочваць ногі і атрымліваць іншыя траўмы, што з ёй таксама ўжо не раз здаралася. Людзям з больш устойлівай псіхікай здаецца, што гэта ўсё подлыя маніпуляцыі, а ў рэчаіснасці псіхічная канстытуцыя ў яе тонкая, так што не вінаватая Азаранка. Чыста знешне Віка робіць уражанне чалавека, у якога ну проста невынішчальнае жаданне знаходзіцца з навакольным светам у адносінах фул-кантакту. Нават вось гэта яе фірменнае высоўванне языка - гэта ж яшчэ адзін спосаб фізічнага ўздзеяння на свет! «Што ж мне з гэтым светам яшчэ, блін, зрабіць, ну вось дайце хоць язык высуну ў яго», - напэўна, думае яна. Усё гэта несвядома, вядома. Увогуле, Віка - гэта вобраз, які яшчэ не склаўся, вельмі дынамічная карціна, якую асабіста мне цікава назіраць. Акрамя таго, я чакаю. Мне цікава, калі і пры якіх абставінах Вікторыя спыніць гэты канфлікт субасобаў з вялікай карысцю для сябе. Такія ўнутраныя канфлікты - гэта ж проста бяздонны патэнцыял для асобаснага росту. Яе вар'яцкі знешні дзеяч не дазволіць ўнутранаму назіральніку засядзецца, так як будзе ўвесь час кудысьці цягнуць, шукаць прыгод на абедзве задніцы і па факце прымушаць да набыцця новых ведаў і вопыту. І калі ўнутраны наглядчык гэтага вопыту набярэцца, тады зможа паведамляць дзеянням знешняга дзеяча вялікую асэнсаванасць і маштабнасць.

- Часам Азаранка настройвае супраць сябе і трыбуны, і суперніц. Як думаеце, чаму тэнісная грамадскасць з такой гатоўнасцю выступае супраць беларускай тэнісісткі, як гэта было на Адкрытым чэмпіянаце Аўстраліі?

- Так, яе часта разумеюць не так, як ёй хацелася б, яе склаўся публічны вобраз, які, мне здаецца, не зусім адпавядае вобразу ўнутранаму. З-за гэтага яна ўвесь час трапляе ў нейкія непрыемныя публічныя гісторыі. За гэта нават крыху крыўдна. Але, думаю, гэта часова. Калі душа і цела нарэшце ўстануць ў адну запрэжку, пачнуць спяваць ва ўнісон, Віка стане вялікім, аўтарытэтным чалавекам, а ўсе мінулыя прыгоды спішуць на маладосць гадоў.

- Ці бачыце вы ў Азаранка чэмпіёнку, якая здольная надоўга акупаваць першае месца ў сусветным рэйтынгу?

- Так, пэўна. Больш за тое, я бачу ў ёй тэнісістку, якая можа заняць годнае месца ў гісторыі. Але для гэтага ёй трэба пастаянна эвалюцыянаваць у асобасным плане, інакш будзе шмат працяглых і глыбокіх энергетычных спадаў і, як следства, шмат траўмаў.

Напісаць каментар 43

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках