28 сакавiка 2024, Чацвер, 18:02
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Каму выгадная нацыяналізацыя найбуйнейшага банка Украіны

15
Каму выгадная нацыяналізацыя найбуйнейшага банка Украіны

Гісторыю з «Прыватам» фінансісты назвалі «прыязнай нацыяналізацыяй».

Вечарам у нядзелю, 18 снежня, Кабінет міністраў Украіны на ўзгадненне з Радай Нацыянальнай бяспекі і Абароны прыняў пастанову нацыяналізаваць «Прыватбанк». Для краіны, дзе кожны трэці грамадзянін — укладчык або трымальнік «прыватаўскага» крэдыту, а палова насельніцтва — карыстальнікі плацежных сістэм банка, навіна, прама скажам, дрэнная. Хоць і не як снег на галаву, піша novayagazeta.ru.

Чуткі аб тым, што піянер прыватнага бізнэсу, тэхналагічны, інавацыйны «Прыват» ператвараецца ў банкрута, з'явіліся яшчэ да анэксіі Крыма і пачатку баявых дзеянняў на Данбасе. Фінансавыя аналітыкі пісалі пра пашырэння «дзірак» у мільярды грыўняў. Генеральная пракуратура і МУС расследавалі вывад за мяжу ўласнікамі гэтай фінансавай установы значнай сумы, якую Нацыянальны банк выдзеліў ім у рамках праграмы рэфінансавання. Справа завісла. Потым НБУ даваў «Прывату», як неплацежаздольнаму, яшчэ раты на выратаванне сітуацыі... Зноў не дапамагло. Затое банк пачаў крэдытаваць афіляваныя структуры, гэта значыць, самога сябе ж, што выклікала здзіўленне і абурэнне МВФ, Сусветнага банка і Еўрапейскага банка рэканструкцыі і развіцця.

Паводле афіцыйнай інфармацыі, «дзірка» складае 150 млрд. грыўняў (блізу 5 млрд. даляраў паводле курса) Нацыяналізацыя азначае: указаную суму давядзецца заплаціць украінскім падаткаплацельшчыкам. Варыянтаў няма. Ліквідацыя «Прыватбанка» абрыне фінансавую сістэму Украіны.

Панядзелак пачаўся з тэлезваротаў да народа прэзідэнта і прэм'ера.

— Мы звяртаемся да беспрэцэдэнтнай пастановы — пераходу банка ў стоадсоткавую дзяржаўную ўласнасць. Дзяржава бярэ на сябе адказнасць і гарантуе кліентам «Прыватбанка» недатыкальнасць і цэласнасць іх грошай, — тлумачыў Пятро Парашэнка.

— Нацыянальны банк у гэты перыяд падтрымае стабільнасць нацыянальнай валюты, усе неабходныя інструменты ёсць! — запэўніваў Уладзімір Гройсман.

Са слоў міністра фінансаў Аляксандра Данілюка, прычын для панікі не існавала: кліенты па-ранейшаму мелі свабодны доступ да рахунках і дэпазітаў. Праўда, на адзін дзень прыпынілі абслугоўванне юрыдычных асоб. Міністр абяцаў: дзяржава прадасць банк, як толькі нармалізуе сітуацыю, бо не плануе станавіцца такім буйным уласнікам банкаўскага сектара. Пакуль жа міністэрства фінансаў, у знак салідарнасці з народам, пералічыла свой заробкавы праект у «Прыват».

Тут я адышла ад экрана і пайшла за прадуктамі ў найбліжэйшы супермаркет.

Табло фірмовага зялёнага банкамата каля ўваходу свяціла надпісам з сумным надпісам: «Выбачайце, у гэтым банкамаце грошы скончыліся!»

— У тым, што каля метро, таксама пуста, — з веданнем справы паінфармавалі мяне іншыя пакупнікі. — А ў аддзяленні, ля кас, чэргі!

За тавар я без праблем разлічылася «прыватаўскай» аплатнай картай. І вярнулася слухаць Аляксандра Дубілета, з гэтага часу экс-кіраўніка праўлення банка. Брыфінг транслявалі з Дняпра.

— Такога яшчэ не было... Мы зарадзілі ўсе банкаматы па краіне. Але штодня па два мільярды грыўняў здымаюць, — апраўдваўся Дубілет. Ён папярэджваў, што эксцэсы са здыманнем гатоўкі магчымыя надалей: «Гэта жыццё». І рэагаваў на рэплікі пра нежыццяздольную крэдытную палітыку «Прывата»:

— Мы напішам мемуары і раскажам, хто і для чаго пачаў інфармацыйную атаку. Потым раскажам. Цяпер не трэба.

У правінцыі, нягледзячы на інтэрнэт і тэлевізар, навіна абрастала фантастычнымі драматычнымі дэталямі. Званок знаёмых з Вінніцкай вобласці: «Што, Каламойскага ў жывых ужо няма?!»

Галоўны акцыянер «Прывату», былы губернатар Днепрапятроўскай вобласці, адзін з найбольш уплывовых алігархаў Ігар Каламойскі ніяк не выказваўся на тэму нацыяналізацыі ўласнага «дзецішча». Хоць, паводле сведчанняў інсайдэраў, напярэдадні паміж Каламойскім і прэзідэнтам Парашэнкам ішлі перамовы. І скончыліся пагадненнем «win-win».

Выйгрыш кожнага з бакоў у кантэксце таго, што здарылася, мог бы здацца спрэчным — не будзь перш адкрытага канфлікту. Банкір, вельмі шмат зрабіў для абароны краіны, асабліва, у пачатку вайны, паспрабаваў узяць «даніну» ў выглядзе перадзелу ўнутранага рынку нафты і нафтапрадуктаў. Але атрымаў ад улады не прэферэнцыі, а адпор. Каламойскі саступіў, не стаў, на радасць Крамлю, расхістваць сітуацыю ва Украіне. Таму цяпер дзяржава ў асобе прэзідэнта дазваляла яму, скажам так, адседзецца, захаваць твар.

«...Сёння Каламойскі паляцеў у Лондан. А чаго ён паспяшаўся зваліць у гэта прыстанішча ўсіх збеглых алігархаў, калі з заўтрашняга дня будзе так усё гладка, як наперабой абяцаюць службовыя асобы?» — абураўся ў ФБ Міхаіл Саакашвілі. Для былога кіраўніка Адэскай абладміністрацыі, які абвясціў аб сваёй апазіцыі да дзейнай улады, ёсць лішняя нагода звярнуцца да патэнцыйных выбаршчыкаў з заклікам не верыць абяцанням: «Хто дасць гарантыі ўкладчыкам — юрыдычным асобам, што іх грошы не прападуць і сотні тысяч людзей не застануцца без працы?»

Гісторыю з «Прыватам» фінансісты назвалі «прыязнай нацыяналізацыяй». Ці атрымаюць на ёй свой адсотак палітыкі — зразумеем у найбліжэйшыя дні.

Напісаць каментар 15

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках