Праваабаронца вызваліў двух «дармаедаў» ад падатковага збору

Юрысты абараняюць правы грамадзян, якіх падаткавікі запісалі ў «дармаеды».

Праваабарончы цэнтр «Прававая дапамога насельніцтву» адзін з першых прыйшоў на дапамогу людзям, якіх запісалі ў «дармаеды». Праваабаронцы знайшлі выхад, як абскардзіць «лісты шчасця». І вось у іх ёсць першыя поспехі.

Кіраўнік праваабарончага цэнтра «Прававая дапамога насельніцтву» Алег Воўчак распавёў belprauda.org аб юрыдычных механізмах абароны правоў грамадзян, якія сталі атрымальнікамі паведамленняў з падатковай.

— Можна павіншаваць вашых юрыстаў з першай перамогай?

— Вядома, прыемна, калі твая праца прыносіць справядлівасць людзям. Мы пакуль дапамаглі ануляваць паведамленні з падатковай дзвюм жанчынам, якія выхоўваюць дзяцей да 7 гадоў. Нягледзячы на тое, што службовыя асобы неправамерна ўключылі гэтых грамадзян у спіс аплатнікаў збору, ніхто ім афіцыйных выбачэнняў не прынёс. Людзі цэлы месяц перажывалі, можа, заканадаўства змянілася. Мы нават больш працавалі не як юрысты, а як сямейныя псіхолагі, бо супакойвалі іх, тлумачачы, што яны не будуць плаціць гэты збор. Але людзі ўсё адно хваляваліся.

Відавочна, што падатковая і цяпер распаўсюджвае свае паведамленні без разбору, не дарма ж людзі назвалі «лісты шчасця» «спамам» ад падатковай. Урад не выпрацаваў пэўны парадак выяўлення асоб, якія абавязаны выплачваць збор, што і прыводзіць да таго, што ў спіс аплатнікаў збору трапляюць людзі, якім самім патрэбная дапамога.

— Так дэкрэт №3 быў накіраваны на выяўленне «дармаедаў», а з вашых слоў атрымліваецца, што гэтай катэгорыі патрабуецца наадварот дапамога дзяржавы?

— А вы паглядзіце, дзе-небудзь у дэкрэце ёсць хоць нейкая згадка пра «дармаедаў»? Няма! Адбылася падмена паняццяў. Мы яшчэ год таму прадказвалі, што ўрад не выканае дэкрэт Лукашэнкі №3, бо ў ім няма галоўнага прававога тэрміна — «сацыяльны ўтрыманец». Гэтага паняцця няма ні ў адным нарматыўным акце. Ёсць паняцце «ўтрыманец» у грамадзянскім, сямейным, сацыяльным і іншым заканадаўстве, але яго значэнне зусім супрацьлеглае таму значэнню, якое закладзенае ў дэкрэце №3.

Дык вось, паняцце «ўтрыманец», мае на ўвазе — асобу, якая знаходзіцца на працяглым або сталым матэрыяльным або грашовым забеспячэнні з боку іншых асоб у сувязі з немагчымасцю забяспечваць сябе самастойна.

Утрыманцамі не з'яўляюцца часова беспрацоўныя працаздольныя людзі. Г. зн., «утрыманцы» — гэта уразлівыя слаі насельніцтва, якія належаць да катэгорыі маламаёмных грамадзян.

Не разабраўшыся ў юрыдычных тэрмінах, дзяржава спрабуе з гэтай групы грамадзян атрымаць падатковы збор, але як я вышэй казаў, што гэтая катэгорыя асоб не валодае даходамі. І як першы вынік несправядлівага закона, ёсць першы выпадак суіцыду праз ліст аб падатку. А Беларусь у суіцыдах уваходзіць у дзясятку краін свету.

Ужо паводле гэтай супярэчнасці можна прызнаваць дэкрэт №3 юрыдычна некарэктна складзеным нарматыўным актам.

— Атрымліваецца, што тых, каго падатковая прызнала «сацыяльнымі ўтрыманцамі», павінны не толькі не выплачваць гэты збор, але і самі прэтэндаваць на дапамогу дзяржавы?

— Усё дакладна. Вывучыўшы блізу тысячы зваротаў грамадзян, мы бачым, што 90 адсоткаў грамадзян — маламаёмасныя, у адпаведнасці з дзейным заканадаўствам могуць звярнуцца ў мясцовыя выканаўчыя і распарадчыя органы па адрасную матэрыяльную дапамогу. Такія групы грамадзян могуць прэтэндаваць на штомесячную або аднаразовую сацыяльную дапамогу, бо патрапілі з аб'ектыўных прычын у цяжкую жыццёвую сітуацыю, якая парушыла іх нармальную жыццядзейнасць. Вось выхад, як аплаціць гэты збор, калі дзяржава не анулюе «лісты шчасця», накіраваныя такой катэгорыі грамадзян.