Што распавялі суседзі параненага міліцыяй менчука
30- 5.01.2017, 15:42
- 35,529
Жыхары пад'езда, у якім міліцыянт страляў у мужчыну, супярэчліва апісваюць падзеі ночы.
Выклік міліцыі аднымі суседзямі на іншых праз шум, гулянні і познія застоллі — справа звычайная. Аднак каб такія выклікі сканчаліся выкарыстаннем табельнай зброі з боку супрацоўнікаў праваахоўных органаў... Тое, што адбылося ў навагоднюю ноч (а, дакладней, ужо ўранку) у доме на праспекце Любімава ў Менску — экстраардынарны выпадак.
Нагадаем, у міліцыю а 06:40 паступіла скарга на шумнае святкаванне ў кватэры. На выклік прыйшоў адзін міліцыянт. Ягоны кантакт з гаспадаром кватэры 28-гадовым Андрэем скончыўся выкарыстаннем табельнага пісталета: адным папераджальным стрэлам і двума прыцэльнымі.
Абодва ўдзельнікі канфлікту цяпер знаходзяцца ў лякарні: гаспадар кватэры — у стабільна цяжкім стане, праваахоўнік — з «чэрапна-мазгавой траўмай і іншымі пашкоджаннямі».
Улічваючы, што версіі здарэння ў прадстаўнікоў святочнай кампаніі (Андрэй адзначаў Новы год са сваёй жонкай і некалькімі сябрамі і іх жонкамі ды дзяўчатамі) і ў праваахоўнікаў трохі разыходзяцца, карэспандэнты naviny.by ўвечары 4 студзеня адправіліся пагутарыць з суседзямі Андрэя ў надзеі знайсці відавочцаў інцыдэнту, якія змаглі б растлумачыць сітуацыю.
Кватэра Андрэя размяшчаецца на першым паверсе ў правым тамбуры. У яе журналісты не тэлефануюць — з маці хлопца пагутарылі праз тэлефон да выезду на Любімава, яна і жонка сына адмовіліся ад размовы.
Усяго на паверсе чатыры кватэры: па дзве ў правым і левым тамбурах. Звонім у кватэру, якая знаходзіцца ў тамбуры з кватэрай Андрэя. Цішыня.
Перайшлі на левы бок. Дзверы адчыняе хлопец. «Мяне не было тут у навагоднюю ноч, аб тым, што адбылося, сам даведаўся толькі з інтэрнэту. Андрэя і ягоную сям'ю не ведаю», — кажа маладзён.
Журналісты патэлефанавалі ў суседнюю кватэру. Адчыніў мужчына. Ён адзначаў Новы год дома, але нічога новага нам не распавёў.
— Прачнуўся праз шум у пад'ездзе. Дакладней, не я прачнуўся, а жонка, з яе слоў, прачнулася ад двух удараў, мяне разбудзіла. Я нават не чуў іх. А потым крыкі былі на пляцоўцы. Хлопца гэтага павезлі хвілін праз дваццаць пасля стрэлаў, не адразу хуткая дапамога прыехала. Хто выклікаў міліцыю, незразумела. Больш нічога сказаць не магу, я не выходзіў з тамбура, калі гэта ўсё пачалося.
— Кажуць, кампанія ў кватэры Андрэя шумна адпачывала, перашкаджала суседзям.
— Не-не, не было шуму. Я гадзіны ў дзве ночы выходзіў, усё было ціха. Я нічога не чуў.
— Андрэя і ягоную сям'ю вы ведаеце?
— Я ведаю ягоных бацькоў. А самога Андрэя не асабліва. Яны спачатку здавалі кватэру, сам Андрэй жыве тут з вясны.
Карэспандэнты падняліся на другі паверх. Няўдача. У кватэрах ні ў правым, ні левым тамбурах няма нікога, альбо не адкрываюць. У пад'ездзе давялося стаяць яшчэ хвілін пятнаццаць: можа, гаспадары хоць бы адной кватэры вернуцца дадому (на гадзінніку 19:35). Нікога.
Яшчэ ў рэдакцыі, вывучаючы мапу, куды менавіта трэба ісці на Любімава, журналісты заўважылі, што ў ста метрах ад дома Андрэя знаходзіцца апорны пункт міліцыі. Пакуль суседзяў усё адно няма, пайшлі ў госці.
Паказалі пасведчанні дзяжурнаму. Спыталі, ці не іх ці супрацоўнік хадзіў правяраць паведамленне аб шумным паводзінах на Любімава, 19 к. 2 у навагоднюю ноч. «Наш», — адказаў іншы супрацоўнік, які сядзіць побач.
На жаль, далей дыялог не развіваецца. Міліцыянты тлумачаць, што яны не маюць права адказваць на нашы пытанні і раяць звярнуцца ў прэс-службу.
Карэспандэнты вяртаюцца да пад'езда. Звоняць у дамафон у кватэру, суседнюю з Андрэем. Ёсць кантакт! Адказвае мужчына.
— Мы журналісты, ці можна з вамі пагутарыць?
— Да мяне пару секунд таму следчы прыйшоў.
— Мы пачакаем, пасля следчага можна будзе да вас завітаць?
— Ну, добра.
Зайшлі ў пад'езд, на другі паверх. Зноў звонім ва ўсе кватэры. Зноў цішыня. У пад'езд уваходзіць дзяўчына, ідзе наверх па лесвіцы, а не выклікае ліфт. Глядзіць на карэспандэнтаў, яны на яе.
— Прабачце, вы былі тут у навагоднюю ноч? Можаце распавесці, што здарылася?
— Напраўду крычалі, вішчалі ў кватэры Андрэя, адурэць можна было, — ідзе на кантакт суседка. — Мы жывем над кватэрай Андрэя па стаяку, не буду казаць, на якім паверсе. І фатаграфаваць мяне не трэба! Вось (паказвае на дзверы), у пад'ездзе кажуць, яны выклікалі міліцыю, кватэра над кватэрай Андрэя. Там дзяўчына жыве. Шум быў сапраўды. Не трэба распавядаць, што яны паводзілі сябе ціха. Мы не спалі да 6-й раніцы разам з імі. Андрэй, кажуць, такі станоўчы ўвесь — не трэба ля-ля. У нас з ім быў канфлікт. Кажуць, ён такі ціхоня, але я дапускаю версію, што ён адчыніў дзверы, і адбылося тое, што здарылася. Наколькі я ведаю, у іх былі канфлікты з гэтай кватэрай (зноў паказвае на дзверы кватэры, якая размяшчаецца над кватэрай Андрэя). Падкрэсліваю, я не сцвярджаю, што яны выклікалі, але так кажуць. А сведак самога інцыдэнту ў пад'ездзе няма. Ніхто не бачыў, што адбылося паміж Андрэем і міліцыянтам.
Журналіст цісне на кнопку званка кватэры, з якой, са слоў дзяўчыны-суразмоўніцы, паступіў выклік у міліцыю. Не зразумела, ці працуе званок наогул. Відавочна, не. Раптам дзяўчына нечакана прапануе: «Давайце выйдзем на вуліцу, паглядзім, ці гарыць святло ў гэтай кватэры, ці дома яны».
Святло гарыць. Набралі ў дамафоне нумар гэтай кватэры — аўтаматычны скід выкліку. Яшчэ раз — тое ж самае.
Зноў зайшлі ў пад'езд, падняліся на трэці паверх. Адкрылі гаспадары кватэры ў правым тамбуры, але не той, якая па стаяку з кватэрай Андрэя. Яны коратка адказалі: «Шуму не чулі. Яго не было».
Што ж, застаецца пагаварыць толькі з суседзямі Андрэя па тамбуры, у якіх у гэты момант следчы. Спусціліся на першы паверх, і з правага тамбура у гэты момант выходзіць мужчына.
— Прабачце, а вы выпадкова не следчы?
— Следчы. А вы хто?
— Журналісты. Ну, раз вы скончылі ў той кватэры, пойдзем і мы пагаворым, гаспадар абяцаў.
— А вось цяпер ён ужо вам наўрад ці што-небудзь скажа, бо ён папярэджаны аб адказнасці за разгалошванне інфармацыі ў следстве.
На просьбу распавесці аб нейкіх новых, магчыма новых, дэталях расследавання і імаверных тэрмінах ягонага заканчэння следчы далікатна адмовіў, параіўшы звярнуцца да прэс-афіцэра.
Павіншаваўшы адзін аднаго з надыходзячымі Калядамі, карэспандэнты накіраваліся да выхаду, а следчы націснуў на званок кватэры левага тамбура...