Стала вядома пра загубу яшчэ аднаго жаўнера ў Печах
39- 2.11.2017, 8:36
- 191,343
Паводле афіцыйнай версіі, юнак бяліў столь і фарбаваў сцены ў адным з карпусоў вайсковай часткі.
Больш за 10 гадоў свайго сына сям’я Шамрын наведвае на могілках. Сын Аляксандр пайшоў служыць, аднак дэмабілізацыі не дачакаўся. У чэрвені 2006 года з вайсковай часткі ў Печах да бацькоў у Крычаў прыйшла труна з целам сына, паведамляе «Белсат».
Прыняць страту Людміла і Аляксандр не могуць дагэтуль
Паводле афіцыйнай версіі, юнак бяліў столь і фарбаваў сцены ў адным з карпусоў вайсковай часткі. З неасцярожнасці ўпаў з вышыні больш, як два з паловай метры, 11 дзён знаходзіўся ў коме, а пасля памёр. Тым часам экспэртыза паказала, што характар траўмаў - шматлікія пераломы рэбраў, чэрапу, сківіцы і страсенне мозгу - не дазваляюць адназначна казаць, што яны былі атрыманыя ў выніку аднаго падзення.
«Сына прывезлі ў Цэнтральны вайсковы шпіталь у Менску, там зрабілі тамаграфію, лекары здзівіліся, пыталіся: што, па ім танк праехаўся?», - успамінае бацька загінулага Аляксандр Шамрын.
Іншыя версіі следства не правярала
Міністэрства абароны па-ранейшаму хавае выпадкі дзедаўшчыны ў беларускім войску. Пасля таго, як першы крок у расследаванні прычыны нядаўняй загубы жаўнера ў Печах Аляксандра Коржыча быў зроблены, надаць галоснасць такім справам пажадалі і іншыя сваякі загінулых.
Толькі на той жа Крычаўшчыне акрамя Аляксандра Шамрына смерць у войску спасцігла яшчэ 2 жаўнераў.
Новыя гісторыі трагедый у войску з'яўляюцца і ў «Кнізе памяці», створанай грамадзянскай кампаніяй «Цэнтр правоў прызыўніка».