Мянчук з інтэрната: Будзе бунт!

«Дзяржава для народа» прадаўжае выступаць супраць простых беларусаў.

Беларускі бюджэт мае патрэбу ў новых фінансавых сродках. І «гасударавы слугі» дзень і ноч думаюць, дзе б знайсці крыніцы для гэтых сродкаў. Пажадана бесперабойныя. І, як правіла, нічога найлепшага, як чарговым разам рабаваць самыя ўразлівыя ў плане асабістых даходаў пласты насельніцтва, ім у галаву не прыходзіць.

У Беларусі пакуль не ўведзены падатак «на багацце», таму мясцовыя «алігархі» могуць адчуваць сябе абсалютна спакойна, піша belaruspartisan.org.

Чаго не скажаш пра студэнтаў, у якіх забралі права на льготны праезд, чаго не скажаш пра інвалідаў, настаўнікаў, выхавальнікаў, якія вымушаныя выжываць за драбязу.

І вось зусім нядаўна чыноўнікі наважылі, што і тыя, хто жыве ў звычайных беларускіх інтэрнатах - працвітаюць і павінны яшчэ больш падзяліцца з дзяржавай сваімі даходамі. Раскашэліцца жыхарам «інтэрнату» давядзецца, аплачваючы камунальныя рахункі.

Сяргей - маладзён, што арандуе ў самой справядлівай і «сацыяльна-арыентаванай» беларускай дзяржавы квадратныя метры, на якіх ён пражывае з жонкай і маленькім дзіцем. Вось што ён распавёў.

- Нядаўна падчас вяртання дадому з працы ўбачыў на дзвярах інтэрната вялікую аб'яву. У ёй паведамлялася, што пастановай Менгарвыканкама, якая была прынятая ў верасні гэтага года, зацверджаная інструкцыя «аб парадку вызначэння платы за карыстанне жылымі памяшканнямі дзяржаўнага жыллёвага фонду ў інтэрнатах».

Калі коратка, то, згодна з гэтай інструкцыяй, якая ўвайшла ў дзеянне з канца лістапада, усе менскія інтэрнаты падзеленыя на тры катэгорыі. Да першай належаць тыя, дзе ў блоку ёсць асобная кухня і санвузел, да другой, «інтэрнаты» з кухнямі на паверсе, а да трэцяй інтэрнаты, дзе кухні, душавыя і санвузлы ў агульным карыстанні.

Але і гэта яшчэ не самае цікавае. Са снежня плата за дзяржаўныя квадратныя метры будзе вызначацца сумай базавай стаўкі ў разліку на адзін квадратны метр, памножанай на каэфіцыент, «прысвоены» інтэрнату. У інтэрнатаў першай катэгорыі гэты паказчык складае адзінку, у «інтэрната» другой катэгорыі - 0,9, а для самой найгоршай катэгорыі інтэрнатаў, трэцяй, гэта значэнне роўнае 0,8.

Іншымі словамі, гэта значыць, што калі раней мая сям'я з трох чалавек, якая пражывае на 18 квадратных метрах, плаціла блізу 40 рублёў на месяц за права карыстання гэтым памяшканнем, то пасля новаўвядзенняў, улічваючы каэфіцыент 0,8, паводле ўсіх падлікаў будзе атрымлівацца 70-80 рублёў.

- Інтэрнат, у якім вы жывяце, знаходзіцца на балансе ў аднаго з дзяржпрадпрыемстваў. Ці паведамлялі вам на працы пра гэтыя змены?

- У тым і справа, што не! Атрымліваецца дзіўная сітуацыя: жыллё, якое выдала мне дзяржава - не мая асабістая ўласнасць. Я не магу яго ні прыватызаваць, ні падарыць, ні пакінуць у спадчыну. Фактычна, на гэтых квадратных метрах - я ніхто. І пражываю там датуль, пакуль працую ў структуры гэтага прадпрыемства. Палаяўся з начальствам, ці, не дай Бог, атрымаў інваліднасць - мяне ж ніхто ў інтэрнаце не пакіне, выганяць на вуліцу разам з жонкай і дзіцем. А камунальныя аплаты за гэтыя няшчасныя 18 метраў адпаведна з новымі тарыфамі складуць, як я ўжо сказаў рублёў 70-80. Прыблізна ў такую суму абыходзіцца аплата месячнай «камуналкі» ў прыватызаванай менскай кватэры.

Дзе логіка? Сітуацыя пагаршаецца яшчэ і тым, што простаму рабацягу, які ўбачыў гэтую аб'яву, не ўсё адразу стане зразумела: спасцігнуць формулы і лічбы, народжаныя «светлымі розумамі» нашых чыноўнікаў, пад сілу далёка не кожнаму. Да таго ж, нас, тых, хто пражывае ў інтэрнатах, якія знаходзяцца на балансе дзяржпрадпрыемстваў, як правіла, ставяць перад фактам, спісваючы «камуналку» з банкаўскай карткі аўтаматам.

Найбліжэйшае такое спісанне адбудзецца да 20 снежня. Будзе БУНТ! Будуць дзясяткі незадаволеных сем'яў, праўда, як у нас водзіцца, абурэнне, хутчэй за ўсё не выйдзе далей за кухонныя сцены. Таму што застацца без даху над галавой, выказваючы сваю незадаволенасць, рызыкне не кожны. Я ведаю, што цяпер тыя, хто зразумеў сэнс гэтай пасткі, ужо пішуць лісты кіраўніцтву сваіх прадпрыемстваў і ў дзяржорганы - рэакцыі адтуль пакуль няма.

Чаго дамагаецца дзяржава, павялічваючы плату за не самы найлепшы беларускі «інтэрнат». Таго, каб тыя, хто не пацягне «камуналку», вярнуліся ў свае родныя вёскі? А замест з'ехаўшых хто працаваць будзе?...