Чатыры складнікі поспеху Ганчарэнкі ў «ЦСКА»

Што стаіць за вясновымі поспехамі «армейцаў».

«Трибуна» наважыла прааналізаваць і даведацца, што ўдалося змяніць у лепшы бок нашаму суайчынніку ў вайсковым клубе за такі кароткі прамежак часу.

Змяненне расстаноўкі ў камандзе

Першае, што зрабіў новы трэнер, - памяняў схему гульні. Тры цэнтральныя абаронцы - галоўная прычына вясновай бяспройгрышнай серыі. Пры ранейшай мадэлі, дзе Слуцкі выкарыстаў двух цэнтральных абаронцаў для абароны, каманда прапусціла ў лізе менш за ўсіх: 11 мячоў у 17 турах. Цяпер, пры цяперашняй схеме, абарона стала больш кампактнай, што дазволіла якасна абараняцца і дзякуючы гэтаму каманда Віктара Міхайлавіча ў 7 турах прапусціла толькі двойчы.

Што тычыцца гульні ў атацы, то тут таксама адбыліся змены. Паводле статыстыкі, пры кіраўніцтве Слуцкага, каманда праводзіла больш за ўсіх часу ў пазіцыйным нападзе, чым іншыя клубы РФПЛ. Пасля прыходу Ганчарэнкі, «ЦСКА» стаў гуляць куды прасцей і больш канкрэтна: часцей за ўсё адбываецца адбор, доўгая перадача, хуткая атака.

Пераўтварэнне Аляксандра Галавіна

Малады расейскі паўабаронца з'явіўся ў асноўнай абойме «ЦСКА» яшчэ мінулай вясной. Тады ён выглядаў фігурай другога плана, што агулам не дзіўна для чалавека, якому 20. Аднак, ягоная праца пад кіраўніцтвам Слуцкага і Ганчарэнкі прывяла да таго, што ён стаў адной з галоўных фігур у сярэдняй лініі «ЦСКА». І, калі параўноўваць яго восеньскім і вясновым, то можна сказаць, што дадаў. Паспрыялі гэтаму новыя ролі футбаліста. Слуцкі даваў Галавіну пэўную частку працы на полі: ці гэта гульня ў абароне, ці апорная зона, або гульня ў нападзе, дзе можна абвесці, ударыць. Пры Ганчарэнку Галавін адчуў больш свабоды на футбольным полі, ён паспявае паўдзельнічаць і ў абароне і ў атацы - адбор, перахоп, дрыблінг, пас, удар, хуткасць. Без такога Галавіна рэкорд Ганчарэнкі ці ледзь бы адбыўся.

Вяртанне бразільскага форварда з арэнды

Высокія паказнікі ў вайсковай камандзе мае бразільскі нападнік Віцінью. Пры Слуцкім гэта адсутнічала. Хутчэй за ўсё, праз недахоп гульнявога часу і даверу да трэнера. Таму, бразілец доўгі час гуляў у арэндзе на радзіме. Але гэтай зімой у «ЦСКА» мяняецца сітуацыя, пасля сыходу Л. Траорэ, патрэбныя новыя гульцы ў лініі нападу. Была пастанова вярнуць больш дарослага і гатовага да перамог бразільскага форварда. Віцінью выглядае ў сённяшнім «ЦСКА» прыкметным, з'яўляючыся галоўнай атакавалай фігурай у камандзе. Паводле статыстычных звестак, ён больш за ўсіх у камандзе б'е, часцей за ўсіх ідзе ў дрыблінг, на ім часцей за ўсіх з групы атакі парушаюць правілы. Нарэшце, ён забіў два мячы і абодва пераможныя. Калі мець на ўвазе, што ўсяго з ЦСКА Ганчарэнка перамог чатыры разы, атрымліваецца, што роўна палову перамог прынёс Віцінью.

Таксама вялікі плюс для Ганчарэнкі, што Віцінью - сапраўдны універсал. Ён можа згуляць першым форвардам, другім, можа закрыць ўсякі фланг, а можа і апусціцца на пазіцыю разыгрываючага. Так, да прыкладу, здарылася ў матчы супраць «Растова», дзе Віцінью нават у сумежнай спецыяльнасці выглядаў на полі найлепшым.

Ператварэнне Віктара Васіна ў асноўнага абаронцу

У ранейшага трэнера «ЦСКА» цэнтральны абаронца Віктар Васін, калі не ад'язджаў у арэнду ва «Уфу», быў стоадсоткавым запасным. У беларускага спецыяліста, калі ён на правах арэнды далучыўся да «Уфы», то адразу стаў асноўным, атрымаў больш гульнявога часу, прыстасаваўся да новай тактычнай схемы, дзе ён гуляе ў тройцы абаронцаў самога цэнтральнага. Цяпер у Васіна сапраўды такія функцыі і ролі на футбольным полі, пазіцыя засталася ранейшай, а па краях ужо ў вайсковым клубе размяшчаюцца браты Беразуцкія. І агулам Васін сваёй гульнёй тлумачыць, за што яго так шануе Ганчарэнка. У самых важных для абаронцы характарыстыках - адборах, перахопах, вынасах - Віктар адзін з наймацнейшых у РФПЛ і наймацнейшы ў «ЦСКА».

Камандная моц

У галявых паказчыках вясновы ЦСКА пераўзыходзіць сябе восеньскага нямоцна, аднак агульныя ўражанні ад армейскай атакі цяпер значна мацнейшыя. Каманда Ганчарэнкі здольная атакаваць магутна, лёгка атакаваць браму. У нядаўніх матчах супраць «Краснадара» і «Растова» было нанесена 18 і 19 удараў адпаведна, гэта сведчыць аб тым, што каманда можа і здольная мець такую атакавалую актыўнасць супраць каманд расейскага чэмпіянату. Іншае пытанне рэалізацыя. Іёнаў і Чалаў пакуль дрэнна адаптаваныя пад схему 3-5-2, таму выконваць ролю наканечнікаў яны не гатовыя. А вось прыход Аланарэ выклікае пытанні. На гэты момант, ягоная гульня ні ў чым не лепшая за восеньскага Траорэ. Можна зрабіць выснову, што з пярэдняй лініі атакі Ганчарэнку давядзецца яшчэ старанна папрацаваць.