Мянчук аб графіці з чыноўнікамі: Больш бы такіх малявалі, каб людзі разумелі, хто стаіць за ўсім гэтым

Што жыхары сталіцы думаюць пра графіці з міністрамі.

У пачатку сакавіка ва ўсім горадзе пачалі з'яўляцца постэры з беларускімі чыноўнікамі ў галоўных ролях. Спачатку налепкамі «міраструменіла» толькі сцяна каля кавярні «мануфактура», затым графіці сталі знаходзіць на трансфарматарных будках. Усе налепкі былі сарваныя, а Алега Ларычава, куратара стрыт-арт-супольнасці signal, які актыўна абмяркоўваў тэму «забароненых» постэраў у сеціве, асудзілі на пяць дзён за дробнае хуліганства, піша kyky.org.

Першай на менскую сцяну «наклеілі» экс-міністра Мар'яну Шчоткіну з подпісам «Гэта я аўтар падатку для беспрацоўных», затым - былога прэм'ер міністра Міхаіла Мясніковіча. Пазней раптоўна на сценах з'явіліся постэры з кіраўніком МУС Ігарам Шуневічам, кіраўніком менскага АМАПа Дзмітрыем Балабой, і кіраўніком УУС Менскай вобласці Ігарам Яўсеевым. Апошнімі героямі сталі старшыня Белтэлерадыёкампаніі Генадзь Давыдзька і міністр інфармацыі Лілія Ананіч - абодва ў вобразах тэлепузікаў.

Раздрукаваўшы ўсе гэтыя графіці на каляровым прынтары, журналісты выйшлі з офіса і рушылі ў бок ГЦ «Няміга». Хацелася зразумець, што звычайныя мінакі думаюць пра гэты стрыт-арт.

«Вы бачылі калі-небудзь гэтыя «карцінкі» і ці знаёмыя вам людзі, намаляваныя на іх?» - «Твары мне знаёмыя, хоць, не вельмі», - сказаў Міхаіл, дадаўшы, што графіці не асуджае, і ў спешцы пайшоў.

Надта мілая рудавалосая жанчына ў белым берэце сказала: «Ну, паказвайце вашы малюнкі».

Прабегшы вачамі па малюнках, перш за ўсё дама адзначыла жоўтага тэлепузіка, ахрысціўшы яго мультыплікацыйным персанажам. Калі ж жанчына ўбачыла фота экс-міністра Марыяны Шчоткінай, то зрабіла крок назад і стала казаць крыху цішэй: «Яна ж працавала ў сацыяльным забеспячэнні, я аднойчы да яе звярнулася - без толку...», - жанчына наважыла не прадстаўляцца, уласна, апошнія фразы яна дамаўляла, калі ўжо пайшла ад нас.

Пасля здымачная група наважыла сысці ў цёплае памяшканне - хол новай Galleria Minsk. Як раз на днях Менгарвыканкам заявіў, што фатаграфаваць і здымаць відэа ў крамах і кавярнях з гэтага часу можна. Праўда, загад гарадскіх уладаў не збярог журналістаў ад падазроных поглядаў ахоўнікаў. Паводле статыстыкі, большасць з іх - былыя работнікі сілавых структур, а таму рэакцыя цалкам зразумелая. Але вернемся да апытання.

Перад журналістамі два хлопцы. Адзін з сяброў, разгледзеўшы нашы малюнкі, адразу пайшоў з кадра, другі, відавочна больш смелы чалавек, уступіў у дыялог: «Я бачыў гэты стрыт-арт. Стаўлюся да яго пазітыўна, больш бы такіх малявалі, каб людзі разумелі, хто стаіць за ўсім гэтым».

«Людзям не падабаецца ўлада, таму яны лепяць на сцены вось такія карцінкі, але іх заўсёды замазваюць, уладам гэта не падабаецца. Думаю, мы ўсе ведаем, каго наляпіць наступнага», - распавяла школьніца Ада.

Журналісты выйшлі на вуліцу, сталі пад дах каля Рэспубліканскай навуковай бібліятэкі і сустрэлі дзяўчыну ў шэрым шаліку, якая папрасіла не здымаць яе твар. Паглядзеўшы на графіці, гераіня наважыла, што перад ёй маскоўскі стрыт-арт, але, прачытаўшы подпісы зразумела, што памылілася.

«Гэтыя карцінкі не абражаюць пачуцці людзей, намаляваных на іх. Ну хіба што можна пакрыўдзіцца на форму НКУС (наўрад ці міністр абароны можа пакрыўдзіцца на форму, якую сшыў за свае грошы, каб быць у ёй на парадзе 9 траўня 2016 года - заўв.). У астатнім...У Еўропе такія жэсты ўважаюцца за абсалютна нармальныя: людзі маюць права на самавыяўленне», - называць сваё імя дзяўчына не захацела.

На праспекце Пераможцаў журналістам сустрэўся беларус, які бачыў карцінкі ў інтэрнэце, разумее, навошта іх лепяць і не баіцца казаць пра гэта на камеру: «Я б не стаў адрываць гэтыя налепкі. Так, я бачыў усе графіці, якія вешаліся ў Менску: Давыдзька ў вобразе тэлепузіка выдатны».