Дзе знаходзяцца самыя папулярныя падатковыя прыстанішчы ў свеце
2- 30.07.2017, 14:59
- 22,191
Шлях да найбуйнейшым афшорных зон ляжыць праз пяць краін.
На іх прыпадае амаль 47% усіх грашовых пералічэнняў, што накіроўваюцца ў афшорныя фінансавыя цэнтры.
Як абвяшчае даследаванне Амстэрдамскага ўніверсітэта, гэтыя краіны: Нідэрланды, Вялікабрытанія, Швейцарыя, Сінгапур, Ірландыя.
Спачатку быў Панамскі дакумент, затым BahamasLeaks - усё гэта прывяло да пільнай увагі з боку прэсы і грамадскасці да таго, як карпарацыі выводзяць свае грошы ў афшоры, каб знізіць падатковыя выплаты, пішуць "Вести".
Новае даследаванне раскрыла інфармацыю аб найбуйнейшых афшорных цэнтрах у свеце, а таксама пра тое, праз якія краіны-пасярэднікі туды паступаюць грошы.
Даследаванне было апублікаванае 24 ліпеня ў навуковым часопісе Scientific Reports.
Даследаванне "Uncovering Offshore Financial Centers: Conduits and Sinks in the Global Corporate Ownership Network" паказвае, што афшорныя фінансы - гэта бізнэс не толькі такіх экзатычных краін, як Кайманавы або Бермудскія выспы.
Нідэрланды і Вялікабрытанія таксама выконваюць важную ролю ў хаванні ад падатковых службаў, з'яўляючыся пасярэднікамі для пералічэння карпаратыўных даходаў у афшорныя зоны.
Падатковае прыстанішча
Падатковае прыстанішча - гэта папулярны, законны і часцяком сакрэтны інструмент, якім карыстаюцца карпарацыі для перамяшчэння капіталу праз межы.
Карыстаючыся шчыліны ў нацыянальным заканадаўстве, карпарацыі праводзяць аперацыі ў краінах з нізкімі падаткамі, што дазваляе ім скараціць падаткі з 35-25% да 15% і нават ніжэй.
Кампаніі Крамянёвай даліны сталі сапраўднымі экспэртамі ў гэтай тактыцы.
Выкарыстоўваючы камбінацыі даччыных кампаній у Ірландыі, Нідэрландах і на Бермудах, якія дазваляюць ім знізіць падаткі, Apple выплаціў падатак усяго 0,005% на свае еўрапейскія даходы ў 2014 г., паводле звестак Еўракамісіі.
Калі б карпарацыі выплачвалі падаткі там, дзе яны вядуць сваю дзейнасць, то яны б плацілі ад $500 да $650 млрд падаткаў у год, паводле адзнак МВФ.
З іх блізу $200 млрд у год ішло б у краіны, якія развіваюцца, што нашмат больш, чым яны атрымліваюць штогод у якасці дапамогі на развіццё ($142,6 млрд).
Такія даследаванні прыцягнулі значную ўвагу да афшорных зон з боку амерыканскіх і еўрапейскіх рэгулятараў, аднак няма адзінага і агульнапрызнанага вызначэння таго, што робіць краіну падатковым прыстанішчам.
Спісы, апублікаваныя АЭСР і МВФ, адрозніваюцца, бо арганізацыі выкарыстоўваюць розныя крытэрыі для вызначэння падатковага прыстанішча, а акрамя таго, высновы арганізацый вельмі палітызаваныя.
Так, Financial Secrecy Index, спіс падатковых прыстанішчаў, складзены Oxfam, а таксама Offshore-Intensity Ratio Яна Фіштнера былі больш карыснымі.
Між іншым, Фіштнер прапануе ацэньваць краіну як падатковае прыстанішча па суадносінах замежнага капіталу (прамыя замежныя інвестыцыі) і памеру ўнутранай эканомікі.
Аднак ніводны з гэтых індэксаў не можа даць інфармацыю аб паходжанні замежных інвестыцый у гэтых краінах. Як менавіта грошы Apple прайшлі шлях з Каліфорніі да Бярмудскіх выспаў?
Аналіз звестак
Даследчая група CORPNET Амстэрдамскага ўніверсітэта, якая складаецца з палітычных эканамістаў і спецыялістаў у галіне кампутарных тэхналогій, правяла маштабныя даследаванні таго, як карпарацыі выкарыстоўваюць асобныя краіны і юрысдыкцыі ў сваіх міжнародных структурах.
Такім чынам, яны атрымалі інфармацыю аб перамяшчэнні капіталаў па ўсім свеце.
Былі прааналізаваны звесткі звыш 98 млн кампаній і 71 млн адносін уласнасці.
У выніку навукоўцы вылучылі два тыпы падатковых прыстанішчаў - прыёмнікі і праваднікі.
"Афшоры-прыёмнікі"
"Прыёмнікі" прыцягваюць і захоўваюць замежны капітал. Навукоўцы вылучаюць 24 "прыёмнікі", сярод якіх такія вядомыя падатковыя прыстанішчы, як Люксембург, Ганконг, Брытанскія Віргінскія выспы, Бярмуды, Кайманавы выспы.
"Юрысдыкцыі-праваднікі" выкарыстоўваюцца як пасярэднікі для розных пералічэнняў, што дазваляе пазбегнуць выплаты падаткаў.
Шэраг краін, такіх як Нідэрланды, Вялікабрытанія, Швейцарыя, Сінгапур і Ірландыя, выкарыстоўваюцца як "праваднікі".
Як ужо было сказана вышэй, на іх прыпадае 47% плыні капіталу.
Нідэрланды ўзначальваюць гэты спіс (23%), за імі ідуць Вялікабрытанія (14%), Швейцарыя (6%), Сінгапур (2%) і Ірландыя (1%).
Кожны "праваднік" мае як геаграфічную спецыялізацыю, так і сектаральную.
Між іншым, Нідэрланды спецыялізуюцца на холдынгавых кампаніях, а Люксембург - на адміністрацыйным сектары. Ганконг злучае Брытанскія Віргінскія выспы і Тайвань.
Новыя мэты
Вынікі даследавання руйнуюць міфы пра тое, што падатковыя прыстанішчы - гэта экзатычныя краіны і далёкія выспы, аперацыі на якіх складана адсачыць.
Высветлілася, што многія фінансавыя цэнтры - гэта высокаразвітыя краіны з развітой рэгулятыўнай сістэмай.
Гэта азначае, што адсочванне "праваднікоў" можа аказацца больш эфектыўным ў барацьбе з ухіленнем ад выплаты падаткаў.
З 24 "прыёмнікаў" 18 залежаць або залежалі ў мінулым ад Вялікабрытаніі, у тым ліку такія як Кайманавы выспы, Бярмуды, Брытанскія Віргінскія выспы і Джэрсі.
Акрамя таго, увесь час з'яўляюцца новыя тэрыторыі ў якасці "афшора-прыёмнікаў", як паказала даследаванне, аднак пры гэтым колькасць "праваднікоў" застаецца невысокай.