Святлана Калінкіна: Лукашэнку даўно пара вярнуцца ў свой калгас

І тады стане добра і яму, і ўсёй краіне.

Кадры паездкі ў Шклоўскі і Аршанскі раёны, якія Лукашэнкі «праінспектаваў» 18 жніўня, абляцела ўсе СМІ. Вяскоўцы жыляцца, а Лукашэнка ладзіць шоў.

Што стаіць за гэтым прапагандысцкім дзеяй? На гэтае і іншыя пытанні belprauda.org адказала вядомая беларуская журналістка Святлана Калінкіна.

- Праз 23 гады свайго кіравання Лукашэнка вяртаецца на «поле прэзідэнта» на квадрацыкле за 30 тысяч даляраў. У чым сімвалізм гэтай дзеі? Лукашэнка дэманструе свой асабісты поспех землякам?

- Менавіта на сваёй радзіме Лукашэнкі з першых дзён кіравання пачаў ствараць «пацёмкінскую вёску» – рай на зямлі. Першапачаткова Лукашэнка, мабыць, сапраўды хацеў давесці, што ён не проста «Сашка, Кацьчын сын», а можа і здольны.

Лукашэнка сапраўды стварыў шмат «цудаў» у Александрыі. Магу ўспомніць басейн, умяшчальнасцю большы, чым усё насельніцтва Александрыі; знакаміты праект з будаўніцтвам папяровай фабрыкі ў Шклове, праз які пакутавалі ўсе газеты, бо не ставала ні якасці, ні магутнасцяў. Але Лукашэнка ўпарта імкнуўся стварыць на сваёй малой радзіме «рай на зямлі».

Рай на зямлі не атрымаўся, але грошай укладзена шмат. І цяпер Лукашэнка ездзіць туды, каб паказваць ААТ «Александрыя» як вялікую «пацёмкінскую вёску».

Лукашэнка вельмі зайздросны чалавек. Мне здаецца, яшчэ кал быў дэпутатам, калі ён яшчэ нават не марыў аб прэзідэнцтве, яму не давалі спакою лаўры Генадзя Карпенкі, які ствараў «горад сонца» з Маладзечна. Гэты праект зрабіў папулярнымі ў краіне Карпенку і Ганчару, і Лукашэнка проста пераймаў тых, да каго не мог дацягнуцца: ён разбурыў «горад сонца» ў Маладзечне, хацеў стварыць нешта такоўскае ў Шклове, але не выйшла.

Але дэманстраваць вынік сваёй 22-гадовай працы трэба, вось і дэманструе.

- Родны саўгас, вышыванкі, серп у руках – увесь антураж павінен сведчыць пра тое, што Лукашэнка шануе свае карані?

- Лукашэнка перыядычна з'яўляўся на публіцы ў вышыванках – ільняных кашулях, «белае на белым». Першапачаткова меркавалася, што вышыванка павінна падкрэсліць ягоны імідж – выхадца з простага народа. А цяпер вышыванка ўпісваецца ў новы трэнд: Беларусь – гэта Беларусь, а не нейкая тэрыторыя, дзе жывуць незразумела хто: ці то няправільныя расейцы, то правільныя беларусы.

Серп у руках Лукашэнкі – своеасаблівы раяль у кустах: сёння ніхто не жне жыта сярпамі. Але Лукашэнка ўзяў серп у рукі і вучыў журналістаў жаць хлеб; відаць, гэта павінна падкрэсліць настальгію па вясковаму дзяцінству. Усе гэтыя дзеянні накіраваныя на тое, каб выклікаць сімпатыі ў беларусаў – да цяжкага дзяцінства, да цяжкай працы ў дзяцінстве.

Але напраўду Беларусь памянялася; ужо вырасла цэлае пакаленне дзяцей, «аднагодкам» кіравання ўжо 23 гады, яны не хочуць ні жаць сярпом, не хочуць вадзіць каня, не хочуць цяжка працаваць: даўным-даўно з гэтымі задачамі выдатна спраўляецца тэхніка. Нідзе ў свеце людзі не становяцца рабамі сваіх палёў, а становяцца гаспадарамі.

Гэта такая настальгія, дэманстрацыя якой эфекту не дасць. Але мне б вельмі хацелася, каб гэтая настальгія як мага хутчэй вярнула Аляксандра Лукашэнкі туды, дзе яму добра, цёпла, душэўна: у родны саўгас, у родныя палі і лугі, да родных людзей, якіх, як ён нам паказвае, вельмі любіць. Я думаю, што яму даўно не трэба катаваць ні сябе, ні ўсю краіну, а трэба вярнуцца дадому, дзе і яму будзе добра, і ўсёй краіне.

- З гарачай пары, якая з'яўляецца самай гарачай парой для вяскоўцаў, Лукашэнка зладзіў шоў. Вам не здаецца, што гэта прэлюдыя да будучых падзей?

- Якіх?

- Зноў загаварылі аб магчымым рэферэндуме.

- Я назіраю цэлы ланцуг заяў і дзеянняў, якія паказваюць, што Лукашэнка турбуецца пра свой рэйтынг, імідж, і хоча добра выглядаць у вачах народа. Гэта, вядома, можна расцэньваць як падрыхтоўку да рэферэндуму, у тым ліку, як прапрацоўку ідэі аб працягу прэзідэнцкага тэрміну да сямі гадоў. Але, на мой погляд, пастанова яшчэ не прынятая, таму што рэферэндум – вельмі і вельмі рызыкоўная ініцыятыва. Падмануцца тым, што нехта замілоўваецца тэлевізійнай выявай з Лукашэнкам, што жне сярпом, сур'ёзныя людзі не могуць (а вакол Лукашэнкі ёсць сур'ёзныя людзі), то яны павінны адэкватна ацэньваць сітуацыю: зараз не той настрой у грамадстве, каб народ з песнямі і скокамі, галопам, панёсся на ўчасткі галасаваць за падаўжэнне тэрмінаў паўнамоцтваў Лукашэнкі.

Мабыць, такая думка ёсць, відавочна, яе пакуль не адкінулі, але адназначна я б так не сцвярджала.

- Навіна пра тое, што Міколка Лукашэнка намалаціў 5 тон збожжа, абляцела ўсе СМІ краіны – і дзяржаўныя, і незалежныя. Імкненне да самарэкламы беларускага правадыра зразумелае, але чым растлумачыць такую павышаную цікавасць прэсы да сумнеўнае падзеі?

- Міколка Лукашэнка стаў дадаткам да таты: дзеці заўсёды паляпшаюць імідж палітыкаў, бацькоў. Тата-правадыр, які прымушае сына працаваць на полі, вучыць адрозніваць жыта ад пшаніцы, – напэўна, гэта добра. Але я нагадаю, што мінулым летам Міколка Лукашэнка наогул не з'яўляўся на публіцы, што спарадзіла чуткі пра ад'езд на вучобу за мяжу – ці то ў Англію, ці то яшчэ куды. Чуткі, якія з'явіліся, Аляксандр Рыгоравіч успрыняў вельмі нервова. Мне здаецца, Лукашэнка дэманструе: Міколка не зорны, Міколка з ім, Міколка нікуды не збіраецца з'язджаць на вучобу ў далёкія краіны.