«Чачэнія сёння»: Візіт Кадырава ў Менск мае знакавы характар

Як асвятлялі сустрэчу Рамзана Кадырава з Аляксандрам Лукашэнкам чачэнскія СМІ?

«Візіт Кадырава, як асобы ўплывовай ва ўнутрырасейскай палітычнай прасторы, мае знакавы характар, які дэманструе зборны вобраз Расеі для суседніх дзяржаў, былых савецкіх рэспублік, сутнасць якога ў стваральным падыходзе. У кожным выпадку, добры прыклад для пераймання іншым расейскім кіраўнікам. Тым больш, што сам час патрабуе супольных намаганняў для пераадолення наступстваў сусветнага крызісу і негатыўнага эфекту ад дзеянняў санкцый», - напісала газета «Чачэнія сёння».

Газета адзначае, што два дыктатары лёгка знайшлі агульную мову:

«Два харызматычныя лідара цалкам натуральна здолелі знайсці, так скажам, агульную мову, бо стаяць на пазіцыях дзяржаўнасці і патрыятызму. Гэта не гучныя словы, а адлюстраванне дзейснай палітыкі ў сваіх рэгіёнах. Час даказаў эфектыўнасць тых захадаў, што робяць абодва лідары ў сваіх рэспубліках. І, адпаведна, іх дзеянні, адлюстроўваючы надзённую патрэбнасць у моцнай уладзе, фарміруюць выразныя абрысы перспектыў, так бы мовіць, pro et contra, як у плане гістарычнага шляху, так і грамадска-палітычнай фармацыі. Абодва лідары жорстка крытыкуюцца за ўнутраную палітыку найперш лібераламі. Менавіта тымі, хто, напрыклад, з вялікім задавальненнем заняўся б распродажам Расеі, пачаўшы «аўкцыён» з Курылаў.

Лукашэнка не дапусціў у сябе ў рэспубліцы Майдана паводле ўкраінскага сцэнару, жорстка перарываючы антыдзяржаўныя дзеянні, так званай, апазіцыі, па сутнасці - заходняга філіяла «мяккай сілы». І яго дзеянні знайшлі падтрымку ў чачэнскага лідара, не па чутках дасведчанага да чаго прыводзяць грамадска-палітычныя катаклізмы: ён вырас у такі час, калі хаос і беззаконне сталі нормай, і з гэтага трэба было выбірацца. Пры гэтым, Лукашэнка лавіруе паміж цэнтрамі сіл, усведамляючы плюсы і мінусы блокавых узаемадачыненняў. Ён не дазволіў ператварыць сваю краіну ў базу антырасейскай палітыкі з усімі адсюль катастрафічнымі наступствамі як для іміджу Беларусі, так і для яе эканомікі».

Шмат у чым абодва кіраўнікі падобныя, адзначае «Чачэнія сёння»:

«Гэта ў сваю чаргу даказвае візіт Кадырава ў Беларусь. Дарэчы, да візіту Кадырава, Чачэнію наведала вялікая беларуская дэлегацыя бізнэсоўцаў і прамыслоўцаў, што паказвае сур'ёзны настрой на дыялог і супрацоўніцтва з іх боку. Як гаворыцца, «не для птушачкі». Натуральна, іх уражанні і меркаванні уплываюць на характар планаваных дзеянняў у пытанні магчымага эканамічнага супрацоўніцтва ўжо падчас візіту чачэнскай дэлегацыі ў Менск. Беларусь у гады ліхалеццяў 90-х здолела захаваць свой прамысловы патэнцыял, абапіраючыся на гэта, здолела абараніць свае эканамічныя інтарэсы. Прыклад, без перабольшання, годны павагі і вывучэння. Чачэнія мае патрэбу ў развіцці прамысловага складніка эканомікі, без гэтага немагчымая будучыня такой рэспублікі, якая валодае вялікім патэнцыялам».