Віктар Шандаровіч пра трагедыю ў Керчы: Гэта след Клінцэвіча

Гэта «расейцы не здаюцца», сцяг Наваросіі. Псіхіятрычны выпадак.

Вядомы сатырык і публіцыст Віктар Шандаровіч пракаментаваў у інтэрв'ю на «Эхо Москвы» рэакцыю ўлад на трагедыю ў Керчы.

«Гэта сімптаматыка зусім класічная. Вось тое, што гэта адбудзецца, дзе і калі, гэта прадказаць нельга. Але рэакцыю - проста да варажбіткі не хадзі. Адразу: украінскі след, амэрыканскі след, ангельскі след.

Раз ён хутка згубіўся, я хачу даведацца, сэнатар Франц Клінцэвіч, які заявіў аб украінскім следзе, і дэпутат ДД Наталля Паклонскага, што заклікала даць адпор вырадкам, якія замахнуўся на нашых дзяцей, нашу бяспеку, наш Крым - яны прынеслі прабачэнні публічныя за гэтую лухту, якую яны вярзлі з федэральных каналаў? Федэральныя каналы прынеслі прабачэнні за гэтую лухту, якую яны транслявалі? Не? Дзіўна. Такія сумленныя людзі.

Яны бессаромныя стварэнні, і бессаромнасць іхняя вызначаецца іхняй беспакаранасцю. І беспакаранасцю канала, які гэта транслюе. І задае пытанні менавіта гарадскім вар'ятам, вось гэтым.

Дарэчы, аб украінскім следзе. Забойца, як высвятляецца, быў класава блізкі. На ягоных старонках Вконтакте рэпост - сцяг Наваросіі, «расейцы не здаюцца». І след жа не ўкраінскі. А след жа гэтага самага сэнатара Клінцэвіча. Гэта «расейцы не здаюцца», сцяг Наваросіі. Псіхіятрычны выпадак. Які ў гэтым выпадку выявіўся вось так.

І рэакцыя, я адразу чакаў, калі будзе абмежаванне вольнасцяў. Вось тут жа на працягу дня. Ну, вядома, «закуліса» вінаватая. Ну, вядома, Амэрыка вінаватая. Глабалізацыя. Гэта Уладзімір Уладзіміравіч сёння. Хто б сумняваўся, што Амэрыка і глабалізацыя вінаватыя. Не тыя, хто далі, легальна выдалі зброю хвораму псіхічна чалавеку ў рукі.

Я проста хачу сказаць, гэта наш прэзідэнт. З дазволу сказаць. Гэта чалавек, ад якога залежаць наша жыццё, жыццё мільёнаў людзей, соцень мільёнаў з улікам магчымасцяў дэструкцыйных, магчымасці разбурэння, магчымасцяў вайскоўцаў. Сотні мільёнаў людзей залежаць ад псіхічна неадэкватнага чалавека. Сёння гэта проста ўжо дыягностыка. Паслухайце, ён фэтвы ўжо абвяшчае. Мы ўжо пакутнікі. Мы узнясёмся ў рай, яны - у пекла. Ведаеце, я не хачу ні ў пекла, ні ў рай. Ні для сябе, ні для сваіх блізкіх, ні для сяброў. Нават для ворагаў. Я хацеў бы жыць. Ці ведаеце. І не ў Парыжы. А яны тут ужо рыхтуюцца да пакутніцкай смерці. Маёй. Бо ён жа сам, гад печаны, залезе ў бункер, яго не выкурыш адтуль. Ён нас рыхтуе да нашай пакутніцкай смерці. Святой.

Нельга адначасова займацца нафтай і грашыма ды гарантаваць бяспеку. Што-небудзь адно сыдзе на другі план. Нельга адначасова хапаць за ўкраінскія сцягі і гарантаваць рэальную бяспеку. Што-небудзь адно не выйдзе. Не выйшла гарантаваць, абараніць людзей. Як заўсёды не выйшла. Выйшла, як заўсёды раздзьмуць ноздры, зладзіць прапаганду патрыятычную і што-небудзь такое. І пасадзіць у турму чалавека, які вывесіў сцяг сваёй краіны над сваім домам. Гэта выйшла. Вельмі цяжкая дыягностыка. Куды ні ткні.

Краіна, якая дэманструе «можам паўтарыць», дэманструе культ сілы, больш ніякага, уласна кажучы, культу мазгоў няма. Усе, у якім кватаруе сумленне, з'язджае або сыходзяць у маргіналы. Культ сілы краіна дэманструе на дзяржаўным узроўні. Культ сілы краіна дэманструе, безумоўна, у інфармацыйнай прасторы. Іншая рэч, што я плюну і адвярнуся, а хтосьці паглядзіць і ўсміхнецца. А хтосьці пасля гэтага прасякнецца ідэяй сілы, культу.

І гэта будзе паўтарацца, вядома. Вядома. Бо, значыць, мы не робім рэальных высноў. Людзі выкарыстоўваюць гэта. Клінцэвіч, Паклонская, Пуцін - усе гэтыя нягоднікі, якія ўжо дакаментаваліся да чорт ведае чаго. А ўжо ангельскі след у тэлевізары быў. Усе гэтыя людзі, так, ужо там працягнулі нітку ад Керчы да таго, што ангельцы атруцілі сына Івана Жахлівага. Гэта ўсё ў тэлевізіі. У тэлевізары. Потым будуць пытацца: а што гэта ў нас народ такі дрэнны. Хлопцы, а ён жлукціць гэтае паскудства 20 гадоў. Спажывае вёдрамі. Чаго ж вы хочаце?»