У кожную беларускую сям'ю падсялілі дармаеда з Драздоў

Чыноўнікі кампенсуюць выдаткі на сваё раскошнае жыццё.

Другая "дармаедская эпапея" ў Беларусі набліжаецца да кульмінацыі. Базу звестак "не занятых у эканоміцы" створаць да 1 снежня гэтага года, а з 1 студзеня наступнага “дармаедам” пачнуць налічваць 100%-ю аплату за “камуналку”.

Пры гэтым беларусы, якія жывуць за мяжой, з задумы ўладаў, павінны паведаміць у камісіі падрабязныя звесткі аб сваім месцы працы і выслаць копіі працоўных дамоў.

А для выяўлення "дармаедаў" унутры краіны, відавочна, ужо пачалі выкарыстоўваць настаўнікаў: стала вядома, што педагогі збіраюць звесткі аб наяўнасці працы ў бацькоў школьнікаў і пра іх заробак.

Сітуацыю з дэкрэтам аб "дармаедах" і яго рэалізацыяй для сайта Charter97.org каментуе вядомы беларускі кінарэжысёр Юрый Хашчавацкі.

- Як вы ацэньваеце метады ўладаў у паляванні на “дармаедаў”? Бо фактычна дэкрэт аб "дармаедах" - гэта сегрэгацыя, падзел грамадзян краіны на дзве групы, адная з якіх уціскаецца ў правах.

- Сегрэгацыя ў Беларусі даўно адбылася. Нас падзялілі на жыхароў Драздоў і ўсіх астатніх. Жыхары Драздоў адрозніваюцца тым, што “камуналку” плацяць зусім заніжанымі тарыфамі. Успомніце, колькі плаціць за ваду старажыл Драздоў Міхаіл Мясніковіч. У СМІ была гэтая інфармацыя.

Раскошнае жыццё з заніжанымі коштамі ў Драздах трэба ж нейкім чынам кампенсаваць. Ільготы насельнікаў элітнага пасёлка кампенсуюць за кошт усіх астатніх беларусаў. І тых, каго залічылі ў "дармаеды", і тых, хто спрабуе знайсці сродкі на жыццё сваёй сям'і.

Кожны з нас павінен уявіць сабе, што ў нас з'явіліся дадатковыя нябачныя раты ў сем'ях. Вобразна кажучы, у кожную беларускую сям'ю падсялілі нябачнага дармаеда з Драздоў. Кожны з нас корміць не толькі сваю сям'ю, але яшчэ і іх. Проста гэта не адразу прыкметна.

Мы іх кормім празмернымі падаткамі, якія падвышаюць кошты ў крамах. Мы іх кормім “камуналкай”, якая імкнецца да бясконцага павышэння. Кормім акцызамі, якія мы павінны заплаціць за больш якасны тавар, што прывозіцца намі з-за мяжы.

Кожны беларус цяпер на сваёй шыі цягне яшчэ і нейкую частку "драздафілаў". А ім жа хочацца жыць усё лепш і лепш - вось яны і ўзмацняюць усё гэта. Гэта з аднаго боку.

А з іншага боку, яны спрабуюць устанавіць тыя ж парадкі, да якіх у 1930-я гады прыйшла імперыя бальшавікоў, калі ўсе павінны былі даносіць адзін на аднаго.

Паўлік Марозаў быў самым улюбёным героем савецкай улады. Паўлікі Марозавы тады памнажаліся ва ўсёй краіне: людзей вучылі даносіць адзін на аднаго. Памятаеце, як Сяргей Даўлатаў здзіўляўся, куды падзець мільёны даносаў, якія савецкія грамадзяне пісалі адзін на аднаго.

А беларускія ўлады пайшлі яшчэ далей: ад працоўных за мяжой людзей патрабуюць пісаць даносы на саміх сябе. Як гаворыцца, усё цячэ, усё мяняецца. Усё павінна развівацца - менавіта так і ўяўляюць сабе "развіццё" насельнікі Драздоў. Усё павінна станавіцца на больш высокую прыступку, таму давайце, пішыце даносы на саміх сябе.

Гэта фінальная кропка. Я не ведаю, на каго далей, на думку Лукашэнкі, людзі павінны будуць даносіць. Хто гэта будзе? Я не ведаю. Але, упэўнены, яны знойдуць.

Тут больш важнае іншае: такая скрыўленая, ненармальная, аж да псіхічнай анамаліі, сістэма існаваць доўга не зможа. Думаю, што ўсё гэта абавязкова абрынецца. Як гэта адбудзецца - я не ведаю, але шуму будзе вельмі шмат.

- Што рабіць тым, хто працуе або вучыцца за мяжой? Ці ёсць небяспека, што ўлады проста спрабуюць стварыць з іх шпіёнскую сетку?

- Вядома, з боку беларускіх уладаў - гэта спроба стварыць сетку інфарматараў за мяжой.

Але паводле закону людзі не абавязаныя даваць гэтую інфармацыю, калі ў заканадаўстве той краіны, дзе яны працуюць, ёсць пункт аб абароне асабістых звестак або абмежаванні на распаўсюд такіх звестак.

Беларусы павінны гэта разумець і выразна пільнавацца законаў тых краін, дзе яны знаходзяцца. Толькі такім чынам можна супрацьстаяць незаконным патрабаванням рэжыму Лукашэнкі. Нельга ісці насустрач гэтай уладзе, не трэба выконваць яе патрабаванні, якія супярэчаць законам цывілізаваных дзяржаў.

У Беларусі даўно ўжо не існуе самога прынцыпу законнасці. Гэта пачалося яшчэ з парушэння Канстытуцыі на “рэферэндумах", ініцыяваных Лукашэнкам. Гэта вылілася ў тое, што ў нас у краіне існуе нелегітымны рэжым, і кожны чалавек, які спрабуе гуляць паводле правілаў гэтай улады, выпадае з поля закона.

Кожны беларус цяпер павінен добра падумаць, хто ён: суўдзельнік злачынстваў або нармальны чалавек. І калі ён нармальны чалавек, то тыя антызаконныя патрабаванні, якія кідаюць яму зверху злачынцы, ён можа не выконваць. Каб не быць суўдзельнікам.

- Адзін з герояў "Конарміі" Ісаака Бабеля прапаноўваў стварыць "Інтэрнацыянал добрых людзей" у процівагу Інтэрнацыяналу, пабудаванаму на гвалце. Можа, пара стварыць Інтэрнацыянал нармальных людзей супраць беларускага рэжыму?

- Гэта прапаноўваў Гедалі з Жытоміра - "Інтэрнацыянал добрых людзей". Што ж, такое аб'яднанне - гэта нармальны шлях супрацьстаяння дыктатарскай сістэме.

Як адзін з першых падпісантаў, я памятаю, што грамадзянская ініцыятыва "Хартыя-97" стваралася менавіта для гэтага.

Гэта значыць, справа не ў тым, каб стварыць яшчэ адну новую структуру - а ў тым, каб кожны чалавек зразумеў неабходнасць аб'ядноўвацца супраць таго, што захапіла ўладу ў нашай краіне 24 з гакам гады таму. Каб кожны зразумеў: гаворка ідзе аб выжыванні беларусаў як нацыі. І пачаў супрацьстаяць гэтаму рэжыму.

Гэта пытанне самавыжывання нацыі. Вось як варта разглядаць гэтую праблему.