Пуцін у Сірыі атрымаў удар і трапіў у незнаёмую сітуацыю

Што значыць разгром наймітаў РФ у Сірыі.

7 лютага ў Сірыі пры спробе захопу нафтавага радовішча ў выніку ўдару артылерыі і авіяцыі міжнароднай кааліцыі на чале з войскамі ЗША былі знішчаны найміты з расейскай прыватнай вайсковай кампаніі "Вагнер". Паводле неафіцыйнай інфармацыі, колькасць забітых можа складаць некалькі сотняў, параненых - яшчэ больш. Пры гэтым Масква афіцыйна адмаўляе загубу сваіх грамадзян у Сірыі.

Расейскі палітолаг Дзмітрый Арэшкін распавёў "Апострафу", чаму такія жорсткія дзеянні амерыканцаў сталі нечаканасцю для Уладзіміра Пуціна, што цяпер пагражае прэзідэнту РФ і чым можа адказаць Крэмль:

- Гэты ўдар па ПВК "Вагнера" здаецца мне парушэннем нефармальных дамоўленасцяў. Гэта значыць расейскае войска там як бы не функцыянуе. Адпаведна, Амерыка, выдатна ведаючы, што там ёсць расейскія вайскоўцы, павінна іх не вельмі моцна наўпрост чапаць. Гэта як бы нібыта паводле разумення. А тут дырэктыўны ўдар па наступе наземных войсках, сярод якіх, як, напэўна, ведалі амерыканцы, ёсць і людзі з ПВК.

Гэтага, думаю, у Крамлі не чакалі, і Уладзімір Уладзіміравіч Пуцін гэтага таксама не чакаў. Таму што гэта азначае - у ягоных уяўленнях - змену парадыгмы. Ён успрымае амерыканцаў, ды і ўвогуле Захад, як баязліўцаў, якія пакрычаць і супакояцца. Адабралі ва Украіны Крым - папратэстуюць і звыкнуць. І тут далей вось такая штука... Гэта, як мне здаецца, стварае новую рамку стасункаў.

І галоўнае - адказаць у гэтай сітуацыі няма чым. Таму што, фармальна кажучы, расейскіх узброеных сіл там няма, удару па Расеі не было. А нефармальна Уладзімір Уладзіміравіч Пуцін вельмі шмат страціў у вачах патрыятычнай грамадскасці. І нездарма скандал падняў ніхто іншы, як спадар Гіркіна (былы верхавод так званай ДНР Ігар Гіркін (Стралкоў), - "Апостраф"), які абвінавачвае Пуціна ў слабасці, баязлівасці і наогул персаніфікуе з правага, такога нацыяналістычнага, фашысцка-сілавога боку прэтэнзіі да Пуціна.

Гэта значыць, з майго пункту гледжання, калі Пуціна цяпер хтосьці і зменіць, то, хутчэй за ўсё, гэта будуць значна больш радыкальныя "сілавыя" групоўкі, якія мяркуюць, што Пуцін праводзіць занадта слабую палітыку, а трэба дзейнічаць больш жорстка ўсюды, дзе толькі можна. Так што гэта найперш сур'ёзны падрыў пазіцый Уладзіміра Уладзіміравіча ў вачах так званай патрыятычнай грамадскасці і сілавікоў.

Якім будзе адказ, зусім незразумела, таму што, фактычна, адказаць няма чым. Гэта для Пуціна зусім незнаёмая сітуацыя, бо ён звык, што Барак Абама ці яшчэ нехта ў патрэбны момант давалі задні ход і прымалі ўмовы Крамля. Напэўна, неканвенцыяльны нейкі адказ вынайдуць, але ён не будзе моцным.