Швайцарскі фрыстайліст: У Кушніра быў адзін з найлепшых скачкоў у свеце

Ці заслужана беларускага фрыстайліста «не пусцілі» ў фінал?

Антона Кушніра засудзілі. Без агаворак і эўфемізмаў. Беларус выканаў у кваліфікацыі два выдатныя скачкі, кожны з якіх павінен быў выводзіць яго ў фінальную частку спаборніцтваў. Пяць суддзяў, паводле пастановы якіх Кушнір застаўся за бортам, прадстаўлялі Кітай, Швайцарыю, Расею, Японію і Канаду. Шкада, што Беларусь, маючы ў фрыстайле багатыя традыцыі, не мае дастатковай палітычнай вагі, каб выстаўляць на Гульні не толькі сваіх спартоўцаў, але і свайго суддзю, піша "Прессбол".

У другой кваліфікацыйнай спробе швайцарац Міша Гасэр, які заняў сёмае месца і абышоў Кушніра на 0,45 бала. Фактычна ён у гэтым не вінаваты. Ён проста разганяўся і скакаў. Ацэнкі выстаўляў не ён. Але падысці да суддзяў магчымасці няма, а да яго - цалкам.

У фінале, дарэчы, швайцарац сапсуў першы ж скачок і выбыў з барацьбы, так у яе і не ўклініўшыся.

Было цікава: ці спыніцца ён у мікст-зоне, каб абмеркаваць гісторыю, якая за пяць дзён набрала прыстойны рэзананс. З аднаго боку, лёгка можна прайсці міма і не звязвацца. З іншага, у яго жалезная пазіцыя - глядзі вышэй.

Гасэр, якога вёў прэс-аташэ, спыніўся.

- Вы пераглядалі другі скачок Антона Кушніра з ўчорашняй кваліфікацыі?

- Бачыў той скачок. Ён быў выдатным, як звычайна і бывае ў Кушніра. Адзін з найлепшых скачкоў у свеце. Кушнір - у прынцыпе кумір для многіх.

- Як думаеце, ці суддзі справядліва ацанілі скачкі беларуса?

- Мне цяжка адказаць, я не суддзя. Суддзі сядзяць наверсе, калі вы хочаце даведацца, ці было судзейства добрым, трэба да іх падняцца. Я тут, каб рабіць сваю працу, - скакаць з трампліна. Пяць суддзяў наверсе робяць сваю справу - судзяць. Я нічога не магу змяніць.

- Фрыстайл - суб'ектыўны тып спорту, дзе суддзі маюць істотны ўплыў на вынік. Ці добра гэта?

- Тое, што судзяць людзі? Ёсць тыпы спорту на час, дзе ўсё вызначае секундамер. А ёсць фрыстайл ці, напрыклад, футбол, дзе судзяць людзі. Проста ў гэтых тыпах няма магчымасці правесці спаборніцтва і ацаніць удзельнікаў па-іншаму.

Падчас адказаў прэс-аташэ пахвальна ківала, цалкам падтрымліваючы кірунак думкі Гасэра. Швайцарац быццам распавядаў хатняе заданне. Ён быў гатовы, як выдатнік. Праўда, адказваючы на першае пытанне, не ўтрымаўся ад іроніі ў тоне, і адказ прагучаў, як падкуск. Пасля трэцяга пытання прэс-аташэ сказала, што час заканчваць і павяла падапечнага далей.

Гасэр быццам на ўсе пытанні адказаў, але не сказаў нічога. Не выказаў ніякай пазіцыі. Зрабіў тое, што павінен быў.

У кожным выпадку Кушніру гэты фінал ніхто не верне. Як беларускім веслярам ніхто не верне Алімпіяду ў Рыа. І, відавочна, ніхто нават не скажа: прабачце.

Хоць пасля кваліфікацыі швайцарскія трэнеры падыходзілі да беларусаў, перапрашалі...