Калі Пуцін цяпер атакуе Украіну, усё адбудзецца ўмомант

Ці можа быць вялікая вайна падчас ЧС-2018.

У лютым 2014 года Крэмль падчас зімовай Алімпіяды ў Сочы атакаваў Украіну і пачаў анэксію Крыма. Перад чэмпіянатам свету ў футболе-2018, які 14 чэрвеня стартуе ў РФ, Уладзімір Пуцін выступіў з пагрозамі ў адрас Украіны.

Чым сітуацыя 2018 года прынцыпова адрозніваецца ад 2014-га і што будзе з крамлёўскім рэжымам, калі падчас чэмпіянату свету Пуцін наважыцца на маштабную атаку супраць Украіны ці краін Еўропы, «Апострофу» распавёў расейскі фінансіст і блогер Слава Рабіновіч.

Я думаю, што 2018 год - гэта цалкам не 2014. У 2014 годзе Пуцін на фоне сочынскай Алімпіяды зрабіў тое, што ён зрабіў, але ён зусім не разумеў наступстваў у поўным аб'ёме. Гэтыя наступствы разумелі я і яшчэ, можа, нейкая колькасць тысяч чалавек у Расеі, але не больш.

Прайшло чатыры гады, і цяпер ён не толькі разумее наступствы, але і знаходзіцца ў зусім іншым свеце ў параўнанні з тым, што было ў студзені 2014 года, перад Алімпіядай: гэта санкцыйны рэжым, статус краіны-ізгоя, збіты «Боінг», абвінавачванні ў міжнародным тэрарызме і вайсковых злачынствах. Менавіта таму параўноўваць чэмпіянат свету ў футболе ў Расеі з Алімпіядай у Сочы - іх пярэдадне, правядзенне і канчатак - з пункту гледжання дзеянняў або адсутнасці дзеянняў Пуціна проста некарэктна і па-дурному. Таму што гэта ўжо іншы свет.

Любая эскалацыя вайны Пуціна супраць Украіны на самай справе скончыцца паскарэннем падзення рэжыму, і мне здаецца, што ён гэта разумее. Пры ўвядзенні ўмоўных расейскіх танкаў ва ўмоўны «Будапешт» супраць пуцінскага рэжыму будуць ужытыя самыя-самыя жорсткія санкцыі, уключаючы масавае ўключэнне фізічных асоб, пералічаных у дакладзе Кангрэсу ЗША, у спісы персанальных санкцый і масавае ўключэнне расейскай фінансавай, банкаўскай сістэмы ў санкцыйны рэжым.

Хутчэй за ўсё, пры такім сцэнары будзе абвешчанае частковае гандлёвае эмбарга на экспарт расейскіх энэрганосьбітаў. Увогуле, гэта ўсё прывядзе да імгненнага калапсу як эканомікі, так і, хутчэй за ўсё, рэжыму. Пуцін гэта ведае.

Адпаведна, я б не стаў ставіць знак роўнасці паміж гэтымі двума сітуацыямі. Вядома, мы не можам з усёй упэўненасцю ацэньваць ступень адэкватнасці Пуціна - усё роўна павінны пакідаць нейкую прастору для здагадкі пра тое, што ён і яго найбліжэйшае асяроддзе сапраўды неадэкватныя настолькі, каб не разумець усяго гэтага. Мы павінны разумець, з кім маем справу.