Прапаршчык з Полацка стрэліў сабе ў сэрца

Жонка не верыць у самагубства.

Раніцай 22 чэрвеня Таццяне Сегадняевай з Полацка паведамілі, што яе муж скончыў жыццё самагубствам, паведамляе «Еўрарадыё».

Вайскоўцы і следчыя прыйшлі да яе ў кватэру і распавялі, што 43-гадовы старшы прапаршчык Аляксей Сегадняеў стрэліў сабе ў сэрца на тэрыторыі вайсковай часткі №32404, у якой ён праслужыў больш за 20 гадоў.

У суіцыд Таццяна не верыць. Нядаўна ў сям'і нарадзілася доўгачаканае дзіця, цяпер Алене тры гады. Старэйшая дачка, Жэня, вучыцца і працуе ў Менску.

«У нас вельмі доўга не атрымлівалася з другім дзіцем, - кажа Таццяна Сегадняева. - Алена з'явілася ўжо бліжэй да сарака гадоў. Лёша забіраў яе з садка, песціў. Я не веру ў тое, што ён у адно імгненне ад усяго гэтага адмовіўся. Да таго ж спачатку мне казалі, што ніхто не чуў стрэл, потым пачулі і прыбеглі. Усё незразумела».

Аляксей трымаў дыету, каб восенню паўдзельнічаць у менскім паўмарафоне, у яго былі і іншыя планы на жыццё. І ў той чэрвеньскі дзень ён збіраўся вярнуцца дадому пасля дзяжурства.

- Ты дадому прыйдзеш сёння? - пыталася Таццяна ў апошняй гутарцы з мужам.

- Не, дзяжуру да раніцы, - адказваў ён.

- А заўтра?

- Так. Да 16-ці, мабыць, усё скончыцца, - адказвае старшы прапаршчык, маючы на ўвазе баявое дзяжурства, на якім у той час стаяла частка.

Журналісты адшукалі ўдаву загінулага вайскоўца і паразмаўлялі з ёй пра тое, што адбылося.

Любіў службу і ўвесь час быў на працы

З Таццянай Сегадняевай журналісты сустрэліся ў цэнтры Полацка. У жанчыны павязаная чорная хустку на шыі. Яна прызнаецца, што дагэтуль не можа паверыць у тое, што адбылося. Не разумее, куды знік бацька, і трохгадовая Алена.

«У кватэру пазванілі, калі яшчэ не было пяці раніцы, - успамінае Таццяна Сегадняева. - Прыйшлі вайскоўцы з часткі, сказалі, што Аляксей стрэліў сабе ў сэрца. Я, вядома, у той момант нічога не разумела. Спачатку я падумала, што адбыўся няшчасны выпадак, але мне адказалі, маўляў, ён гэта зрабіў сам».

У войска Аляксей прыйшоў яшчэ ў 1990-я гады, да таго працаваў на заводзе. Са слоў Таццяны, муж любіў службу і ставіўся да яе добрасумленна.

«Ён увесь час быў на працы, - распавядае жанчына. - Маглі і паспрачацца праз гэта. Лёша не злоўжываў спіртным, практычна на ўсе святы яго ставілі ў нарады. Кіраўніцтва ведала, што яму можна даверыць адказную працу».

«Такое адчуванне, што ўсе пра нешта маўчаць»

У Аляксея не было вайсковай адукацыі, праз гэта яго кар'ера спынілася на званні старшага прапаршчыка. У канцы чэрвеня воінская частка знаходзілася на баявым дзяжурстве, таму асабісты склад пастаянна знаходзіўся на казарменным становішчы.

Ніякіх праблем, са слоў Таццяны Сегадняевай, у іх у сям'і не было, а паводзіны мужа нічым не адрознівалася.

«У апошні раз я яго бачыла за дзень да трагедыі, - распавядае жыхарка Полацка. - Ён прыехаў дадому, прыняў душ, паеў. Атрымалася звычайная размова, нічога асаблівага. Я шмат думала пра тое, што здарылася, але не бачу прычын для самагубства. Калі б ён адважыўся на такое, то абавязкова сто разоў падумаў бы. Да таго ж, у яго былі планы. Магчыма, мне ўсё не распавялі, і ў частцы нешта адбылося. У мяне такое адчуванне, што ўсе пра нешта маўчаць і нічога мне не кажуць».

«Ён заўсёды быў каменем»

К., таварыш Аляксея Сегадняева па службе, кажа, што старэйшы прапаршчык адмоўна выказваўся пра самагубцаў:

«У апошні раз я бачыў яго днём, - распавёў вайсковец. - Што тычыцца пытанняў асабістага жыцця, тут ён заўсёды быў каменем, як кажуць. Магчыма, гэта было вельмі спантаннае рашэнне, неабдуманае.

Праз тое, што адбылося, мы ўсе ў шоку. Ніякіх перадумоў для такога ўчынку не было. У нас праводзяцца розныя заняткі па інфармаванні, і ён казаў, што чалавек, які вырашаецца на самагубства, кончаны. Значыць, адмоўнае меркаванне было на гэты конт».

Яшчэ адзін вайсковец з часткі, дзе служыў Аляксей Сегадняеў, пацвярджае версію самагубства. Але аб прычынах такога ўчынку ён нічога сказаць не можа.

Канфіскавалі тэлефон і кампутар, але развітальную запіску не знайшлі

У загінулага вайскоўца было шмат планаў на найбліжэйшы час. Аляксей Сегадняеў займаўся спортам і быў у добрай фізічнай форме. У апошні час ён прытрымліваўся дыеты і рыхтаваўся да восеньскага паўмарафону, які пройдзе ў Менску. Акрамя таго, Аляксей рамантаваў машыну, каб прайсці тэхагляд, і выпісаў газету «Во славу Родины» на некалькі месяцаў наперад.

Прычын, па якіх яе муж мог сысці з жыцця, Таццяна не бачыць. Ніхто з камандавання вайсковай часткі ці таварышаў па службе Аляксея нічога не тлумачыў ёй. Неразуменне ў яе таксама выклікае тое, чаму мужчына вырашыў стрэліць менавіта ў сэрца?

«Магчыма, штосьці звязана з працай, - кажа Таццяна Сегадняева. - Можа, яна яго настолькі дастала. Памятаю, што ён перажываў, маўляў, там нікому нічога не трэба, салдатамі ніхто не займаецца. Але калі ў чалавека дэпрэсія, то яна ж прыкметная. Тады нічога не цікава, але такога не было. Тады нічога не цікава, але такога не было. Не разумею, як ён мог усё кінуць і вырашыцца на такое».

Цяпер паводле факта самагубства вайскоўца з Полацка ідзе следства. У жанчыны канфіскавалі тэлефон мужа, а таксама кампутар. Ніякай запіскі, у якой Аляксей тлумачыў бы прычыны свайго ўчынку, следчыя не знайшлі.

«Ні сваякі, ні знаёмыя таксама не разумеюць, як такое магло адбыцца. Свякроў нядаўна тэлефанавалі следчыя і цікавіліся, якая ў яго была псіхіка. Можа, цяпер скажуць, што не зусім нармальны быў? Застаюцца адны пытанні, і ніякай яснасці».

У Міністэрстве абароны дэталяў здарэння пакуль не агучваюць. Кажуць толькі, што ў старшага прапаршчыка з Полацка былі асабістыя матывы для самагубства.

«Смерць вайскоўца ніяк не звязаная з праходжаннем ім вайсковай службы», - каментуе кіраўнік прэс-службы Міністэрства абароны Уладзімір Макараў.

Але якімі былі гэтыя матывы? Іх не могуць падаць ні жонка загінулага, ні яго сваякі, ні таварышы па службе.