29 сакавiка 2024, Пятніца, 3:23
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Улады панічна баяцца народных хваляванняў

15
Улады панічна баяцца народных хваляванняў
МІКАЛАЙ СТАТКЕВІЧ

Адна рука баіцца і затрымлівае, а другая працягваецца на Захад, просячы новыя крэдыты.

Адзін з лідараў Беларускага Нацыянальнага Кангрэсу Мікалай Статкевіч распавёў у каментары Charter97.org пра матывы свайго затрымання 3 ліпеня і вызвалення на наступны дзень.

- Я б назваў два матывы. Першы - страх перад народам. Улады адчуваюць нянавісць з боку беларусаў і вельмі баяцца народных хваляванняў. Таму нават такія дзеянні, як ўскладанне кветак да помніка савецкім салдатам, жорстка і неадэкватна душацца.

Другі матыў - слабасць сістэмы, якая існуе ў Беларусі. Яна ў тупіку, яна слабая, яна не ў сілах пракарміць уласны народ. Улада не ў стане сябе ўтрымаць, яна жабруе па ўсім свеце. Расейскіх грошай ім ужо мала. Рэжым вымушаны ісці з працягнутай рукой на Захад. Таму адна рука душыць і хапае, а другая рука працягваецца ў Еўропу з просьбай аб дапамозе. Нешта падобнае атрымалася ў маім выпадку. Перад акцыяй, скарыстаўшыся тым, што ў мяне былі 10 сутак пасля інтэрв'ю «Белсат», якое ўлады расцанілі як заклік да несанкцыянаванага мерапрыемства, мяне саджаюць у турму. 25 сакавіка мяне пасадзілі на 9 гадзін, гэтым разам больш - на дзень. Спачатку мяне афіцыйна апавясцілі, што я павінен адседзець 9,5 дзён, а сёння раніцай апамяталіся і пачалі біць ва ўсе званы.

Я адмовіўся ўдзельнічаць у гэтым ганебным спектаклі. Сітуацыя вельмі ганебная, тым больш у краіне, якая страціла столькі сваіх грамадзян у гады Другой сусветнай вайны. Беларусам давялося перажыць жудасныя рэчы. Чалавек, які называе сябе «прэзідэнтам», хваліць Гітлера, а яго прыслужнікі хапаюць людзей за тое, што яны прыносяць кветкі да магіл змагароў з фашызмам. На бульвары Талбухіна пахаваны тысячы чалавек. Гэта і мірныя жыхары, і партызаны, і вайскоўцы. Такія жудасныя лічбы нават не месцяцца ў галаву. Такія жудасныя падзеі мелі месца быць, такія страты. А Лукашэнка хваліць Гітлера, а яго халуі хапаюць людзей. Гэта выклікае ў мяне вялікую злосць. Калі супраць мяне пачынаюць судовы працэс, за тое, што я паклікаў людзей на ўскладанне кветак да помніка. Я нават не дапускаў такой думкі, што гэта можна расцаніць, як правапарушэнне. Я выказаў сваю пазіцыю, сказаў, што я думаю пра так званага «прэзідэнта», пра «суддзю», якi мяне судзіў.

Я адмовіўся ўдзельнічаць у гэтым балагане, адвакаты ўгаворвалі застацца. Сказаў, што пакуль я жывы, буду называць рэчы сваімі імёнамі і спакою ім не дам.

Затым мяне даставілі ў РУУС. Я быў супраць таго, каб мяне вызвалялі, але рэжым наважыў інакш. Звязваю гэта з тым, што ўлады спрабуюць весці так званы дыялог з Еўропай і не могуць сабе дазволіць палітвязняў. Таму такая блытаніна. Адна рука баіцца і затрымлівае, а другая працягваецца на Захад, просячы новыя крэдыты.

Напісаць каментар 15

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках