Бабруйчанка: Спорт - гэта аддушына, радасць стасункаў і добрая фізічная форма
6- 24.08.2018, 18:38
- 10,612
Аксана Занкевіч распавяла пра тое, як ва ўсякім узросце заставацца ў форме.
Для 43-гадовай Аксаны Занкевіч здаровы лад жыцця - звычка з дзяцінства. Жанчына распавяла «Вечернему Бобруйску» аб тым, што дазваляе ёй заставацца ў форме - і фізічна, і псіхалагічна.
«Спорт - гэта аддушына, радасць стасункаў і добрая фізічная форма».
Аксана кажа, што ніколі не марыла аб спартовай кар'еры, але спортам для сябе займаецца ўсё жыццё. Бацькі далучылі да актыўнасці з ранняга дзяцінства. Мама займалася мастацкай гімнастыкай, тата - майстар у аўтамадэльным спорце... Цяпер Аксана не ўяўляе сваё жыццё без руху.
- Для мяне гэта аддушына, радасць стасункаў з аднадумцамі і магчымасць падтрымліваць добрую форму, - прызнаецца жанчына. - Калі і ёсць нейкія дасягненні ў спорце, то гэта перш за ўсё вынік маёй адказнасці: заўсёды аддаюся спаўна таму, што раблю і павінна атрымаць вынік.
Аксана Занкевіч скончыла Віцебскі каледж сувязі і БДУІР у спецыяльнасці «Інфармацыйныя тэхналогіі і кіраванне ў тэхнічных сістэмах». Больш за 20 гадоў працавала тэхнікам у сувязі ў РУП «Белтэлекам», цяпер шукае новую працу.
Аксана ўспамінае, што ўжо ў дашкольным узросце мама вадзіла яе на спартовую гімнастыку. Праўда, надоўга дзяўчынка там не затрымалася. Калі вучылася ў 3 класе, разам з сяброўкай пайшла займацца лыжным спортам на лодачную станцыю, якая тады знаходзілася ля цяперашняга «фандокаўскага» моста. Праз год захапілася баскетболам: у іх школе №26 трэнер Аляксандр Станіслававіч Шымкавяк тады ўпершыню набраў групу дзяўчынак. Сваім выхаванкам ён прышчапіў любоў да розных тыпаў спорту.
Аксана займалася баскетболам шмат гадоў. У 1992-м, падчас вучобы, атрымала званне кандыдата ў майстры спорту.
Не развіталася яна са сваім захапленнем і пазней, калі пайшла працаваць, выйшла замуж і нарадзіла дзяцей. Падчас працы на «Белтэлекаме» выступала за абласны філіял сваёй арганізацыі ў самых розных спартовых кірунках: баскетбол, плаванне, стральба, тэніс. Займала прызавыя месцы на абласных спаборніцтвах і ўдзельнічала ў рэспубліканскіх.
Апошніх гадоў шэсць жанчына займаецца настольным тэнісам у інтэрнаце на Інтэрнацыянальнай.
Дома Аксана робіць зарадку разам з малодшай дачкой - шасцігадовай Ліянай. Хутка дзяўчынка пойдзе ў першы клас і пачне займацца настольным тэнісам у школе. А старэйшы сын, Арцём, ужо дарослы, але раней займаўся гандболам.
«Можна з'есці ўсё, калі моцна хочацца, але трэба ведаць меру»
Аксана заўсёды думае аб правільным харчаванні і прывучае да гэтага дачку. Жанчына ўпэўненая, што пераядаць недапушчальна, таму есць кожныя дзве гадзіны невялікімі порцыямі. Штодня ў яе рацыёне тварог, ёгурт, салаты, кашы, адварная курыца. Ад тлустай ежы адмовілася, хлеба і бульбы есць мала. Ежу не соліць, цукар выкарыстоўвае рэдка.
Пры росце 176 см Аксана важыць блізу 65 кг, марыць развітацца яшчэ з некалькімі кілаграмамі.
Зрэшты, калі моцна хочацца, Аксана можа дазволіць сабе ўсё, але ў меру. На пікніку не адмовіцца ад некалькіх кавалачкаў шашлыку, у гасцях - ад порцыі торта. Але на наступны дзень зладзіць сабе невялікую разгрузку.
Да спіртнога жанчына ставіцца абыякава. Калі даводзіцца ў кампаніі выпіць, то аддае перавагу добраму каньяку.
«Схаджу на трэніроўку - і ніякага стрэсу»
Аксана мяркуе, што здаровы лад жыцця не дапускае засмучэння і агрэсіі. Вядома, як у кожнага з нас, стрэсы і крыўды ў яе жыцці здараюцца. Для Аксаны галоўныя лекі ад гэтага - спорт.
- Схаджу на трэніроўку - і ніякага стрэсу! - усміхаецца жанчына. - І наогул імкнуся з разуменнем да людзей ставіцца. Нават калі мяне пакрыўдзілі, адпускаю крыўды. Не люблю насіць негатыў у душы, гэта непрыемна.