29 сакавiка 2024, Пятніца, 15:31
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі
Каментары 4
+20 +
я777, 16:38, 25.09

Сяргей Грахоўскі. Ветразь

У выраі ветразь знікае
За хваляй, нібы на спачын,
І змора яго не злякае,
Не спыніць тугой далячынь.

У змроку зіхоткая здрада
Завабіць хлуснёй у віры,
На золку сканае прынада
І кволы прамень на жвіры.

Раптоўна згаданыя мроі
У карунках пяшчотнай тугі
Павольна знікаюць, як строі,
У бязважкасці кволай смугі.

Знікае ўсхвалёваны ветразь:
З кунегаю пільна сачу,
Як водар аздобіў паветра,
І ў бездані знічкі лічу.

Адказаць
+11 +
я, 18:14, 25.09

....I,мабыць крыудна мне не аднаму, Што гэтае сьвятое слова"мама" Цяпер сказаць ужо няма каму.(С.Грахоускi "Мама").

Адказаць
+13 +
Упарты у Праудзе, 19:01, 25.09

Цяжка жыць добраму Чалавеку са злыднямі. Але Жыве Беларусь, нягледзячы на маскалей і лукашыстау!!!

Адказаць
+16 +
цётка з-пад Воршы, 19:26, 25.09

Багатая таленавітымі людзьмі наша БЕЛАРУСЬ навечна!

Адказаць
 
Напісаць каментар
E-mail не будзе апублікаваны