«Дошка ганьбы»: прыклады беларускага будаўнічага «майстэрства»

Дзіўныя прыклады будаўнічых работ, за якія многія пажадалі іх выканаўцам прайсці паўторна навучальны курс малатком.

Даведзена, што акуратней усіх забівае цвікі той, хто калісьці атрымаў малатком па пальцу. Гэта траўматычны спосаб навучання будаўнічаму майстэрству, але для некаторых ён, магчыма, стаў адзіным добра засвоеным урокам. Сёння на «Дошцы ганьбы» tut.by ёсць дзіўныя прыклады будаўнічых работ, за якія многія пажадалі іх выканаўцам прайсці паўторна навучальны курс малатком.

Экстрэмальны спуск-пад'ём знаходзіцца на праспекце Пераможцаў, 73/1, 4-ты пад'езд. Жыхары пішуць, што карыстацца ім немагчыма.

«Летась у нас у Пінску, па вуліцы Берасцейскай, паклалі новы асфальт і зрабілі пешаходны пераход для праходу на аўтобусны прыпынак», - паведамляе аўтар фота. А зімой вось высветлілася, што лінёўку або забыліся зрабіць, ці адмыслова не рабілі.

Майстар сказаў, што потым усё выправіць. Так выглядае мантаж дзвярэй за бутэльку.

Каб прачытаць правіла паркоўкі інваліднага вазка ў аўтобусе №84 Менска, трэба выйсці на двор. Налепка прылепленая на шыбу знадворку.

Уваход у адную з крам у курортным пасёлку Нарач. Прыгожую лесвіцу зрабілі, а вось пляцоўку перад дзвярамі не прадумалі. І як увайсці ў гэтую краму? Каб адкрыць ўваходныя дзверы, трэба, балансуючы на вузкай прыступцы, дацягнуцца да ручкі дзвярэй, і пры гэтым адхіляцца назад, каб дзвярное палатно пры адкрыцці не скінула наведвальніка ўніз. Ды і выхад з крамы таксама запатрабуе пэўных гімнастычных навыкаў.

ЖЭУ № 4 Маскоўскага раёна кажа, люк усталяваны паводле праекту і ўзгоднены. Брава праектантам і структурам, якія ўзгаднілі гэты цудоўны праект!

Імправізацыя электрыкаў з другога ЖЭСа ў Салігорску на вуліцы Заслонава, 52, корпус Б, паміж 5-м і 4-м паверхамі. Не было лямпачкі патрэбнага памеру?

«Хіба так павінен выглядаць пад'езд пасля капрамонту?» - абураецца аўтар фота. І паведамляе, што дом належыць да ЖЭСа №33 Менска, падначаленага ЖКГ Першамайскага раёна, які і з'яўляўся заказчыкам капрамонту. Фотаздымкі зроблены ў першым пад'ездзе ў доме №11 на вуліцы Кнорына.

Навасельцы ў мапідаўскім доме чамусьці адкруцілі плінтус, і іх ледзь не здзьмула.

Вуліца Скрыпнікава. Пешаходная дарожка адсутнічае 12 гадоў. Забыліся зрабіць ці вызначаюць, хто будзе рабіць?

Гэта фота прывёз турыст з Хургады. У рыбнай рэстарацыі Al Halaka працуе сантэхнік, які разбіраецца ў рамонце.

Менск, паштовае аддзяленне №28. Тут нізкі дзвярны праём, і, каб не так балюча было ударацца галавой, тут прадугледзелі змякчальнае прыстасаванне.

БДПУ імя Максіма Танка, галоўны корпус на вуліцы Савецкай, 18. У аўтара фота ёсць падазрэнне, што лапкі на трубах ідуць ужо ў два пласты.

Дом у Менску па завулку Солтыса, 2. Уладальнік кватэры свідраваў вонкавую газасілікатную сцяну і свердзел практычна адразу правалілася ў пустэчу.

З адтуліны пацягнула холадам. Камера эндаскопа паказала наяўнасць вялікіх пустэч у сцяне - яна зроблена з кавалкаў бітых блокаў. Раней у гэтай жа сцяне пры свідраванні пад разетку адкрылася пустата, унутры таксама гуляе вецер.

Вось так адна з жыхарак менскай новабудоўлі ў «Лебядзіным» абараняе сябе і суседзяў ад нячыстых сілаў. Рытуал праводзіцца штотыдзень.

А гэта ўжо вынік кемлівасці домаўладальніка - будаўнікі тут не вінаватыя. Як у абмежаваных умовах савецкай планіроўкі ўсталяваць пралку? Ды ніяк. Але калі прабіць адтуліну ў сцяне паміж ваннай і туалетам, і машынку паставіць у яе, то можна праціснуцца і да ўмывальніка, і да ўнітаза. Наколькі, гэта зручна, незразумела, але вось атрымаць разрад ад якая пралкі, што працуе, седзячы на ўнітазе - лёгка.

Хто б мог падумаць, што падвесныя столі могуць вытрымаць столькі вады? А на вуліцы Тэльмана ў Баранавічах гэта можна рэальна ўбачыць і цяпер. Там 4 месяцы рамантуюць дах дома.