25 красавiка 2024, Чацвер, 7:08
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Я ведаю, што Беларусь - гэта не Расея: выпадковая размова з дырэктарам каледжа ў Кембрыджы

12
Я ведаю, што Беларусь - гэта не Расея: выпадковая размова з дырэктарам каледжа ў Кембрыджы

Беларуская мова - гэта наш сакрэтны код.

Беларускі прадпрымальнік, былы навуковец Ігар Скарынін распавёў у «Фэйсбуку» гісторыю аб цікавай размове з дырэктарам каледжа ў Кембрыджы.

«Я доўга не хацеў гэта распавядаць, а цяпер падумаў - ай, раскажу. Пакуль надвор'е сонечнае, і ва ўсіх настрой. Тэма небяспечная, але авось не пасварымся. Ужо балюча гісторыя прыгожая. Дык вось.

Калі я прывёз Лізу ў Кембрыдж, я наважыў пазнаёміцца з дырэктарам каледжа. Дырэктар - упэўнены і ўважлівы мужчына гадоў сарака пяці. Я падышоў, прадставіўся і кажу: «Мы з Беларусі».

Тыя, хто шмат ездзіць, ведае тыповы выраз твару суразмоўцы, калі вы не з Польшчы, Украіны, Расеі ці Прыбалтыкі. Таму я звыкла падрыхтаваўся даць пашыраны каментар. Але выйшла інакш. Мой суразмоўца кажа:

«Так, вядома. Я ведаю, адкуль вы. І я ведаю, што Беларусь - гэта не Расея. І я ведаю, што хоць вы ў асноўным гаворыце па-расейску, у вас ёсць свая мова. І вы пра гэтую мову спрачаецеся, патрэбная яна ці не».

Вы ўяўляеце? Справа адбываецца ў Англіі, і я размаўляю з мясцовым.

Наступіла яго чаргу разглядаць мой выраз твару. Ён усміхнуўся, задаволены вырабленым эфектам, і прадоўжыў: «Ведаеце, я з Уэльса. У нас там таксама свая мову - «кэмрайг». І я, калі быў падлеткам, гаварыў бацькам: «Навошта мне яе вучыць? Ва ўніверсітэце яна не патрэбная! Толькі час марнаваць!» Але бацькі цярпліва казалі мне: «Калі ласка, Джуліян, вучы. Потым зразумееш, навошта». І калі я з'ехаў, я зразумеў.

Мы, валійцы, не такія, як ангельцы. Не лепшыя і не горшыя, а проста іншыя. І нам важна заставацца іншымі.

І наша мова - гэта наш сакрэтны код. Мы яе ведаем, а іншыя - не. Без сакрэтнага кода мы перастанем быць сабой.

І гэта не кажучы пра тое, што кожны чалавек, які ведае на адну мову больш, становіцца больш багатым.

А калі гэта рэдкая мова - яна становіцца багацейшай удвая. А калі гэта мова яго радзімы - гэтаму наогул няма цаны. Я так рады, што бацькі змушалі мяне вучыць кэмрайг. Таму я не пераблытаю вас з расейцам пры ўсёй маёй павазе да іх, містэр Скарынін».

Як вам?

Вось чаму мяне навучыў у Кембрыджы дырэктар стромкага інтэрнацыянальнага каледжа, дзе што ні студэнт - то нацыянальнасць», - распавёў Ігар Скарынін.

Напісаць каментар 12

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках