Беларуска прыдумала спосаб, як пазбегнуць пабораў у школе

Высвятляецца, так можна было.

Мама дваіх дзяцей Аляксандра падзялілася лайфхакам з чытачамі «Салідарнасці». Спосаб просты – не плаціць унёскі у апякунскую раду.

У канцы мінулага навучальнага года дачка-дзесяцікласніца перадала ёй просьбу класнага кіраўніка: прынесці квітанцыю пра аплату штогадовага ўнёску ў апякунскую раду – адну базавую велічыню (у некаторых школах бяруць дзве базавыя).

Аляксандра патлумачыла дачцэ, што ўнёсак плаціць не будзе, паколькі ён з'яўляецца добраахвотным. Калі на класнай гадзіне настаўніца спытала дзяўчынку, ці прынесла яна квітанцыю, тая перадала ёй адказ маці. «Добра», сказала класная, і тэма была закрытая.

– Аказваецца, так можна было! – здзівілася школьніца.

На бацькоўскім сходзе настаўніца ні словам не абмовілася пра «злосных неплацельнікаў».

Такім жа чынам Аляксандра зрабіла з унёскам у школе мастацтваў, якую дачка сканчала летась. Педагог дачкі ў спецыяльнасці з разуменнем паставілася да яе пастановы, але дадала, што адміністрацыя школы на педнарадзе агучвае прозвішчы настаўнікаў, якія не выбілі з бацькоў вучняў грошы ў апякунскую раду.

– Многія мае знаёмыя плацяць унёскі, таму што баяцца, што гэта адаб'ецца на стаўленні педагогаў да іх дзяцей. Мой досвед паказвае: ніякіх адмоўных наступстваў не было. Дачка закончыла школу мастацтваў, на іспытах яе ніхто не валіў, адзнакі не заніжаў. Такая самая сітуацыя і ў агульнаадукацыйнай школе.

Я не выключаю, што адміністрацыя школы вядзе спісы «неплацельнікаў». Для сябе пастанавіла: гэта не мая праблема. Я плачу падаткі і не хачу набываць у клас крэслы і парты ці рабіць рамонты, як гэта практыкуецца паўсюдна. Дарэчы, не магу ўспомніць, каб нашы бацькі ў 90-я набывалі ў школу мэблю.

У дзіцячым садзе, у які ходзіць сын Аляксандры, унёскі збірае бацькоўскі камітэт. Такса складае 25 рублёў за квартал. Сабраныя грошы выдаткоўваюцца на патрэбы групы: цацкі, падарункі дзецям на дні нараджэння. Падарункі выхавальнікам на святы ў гэтую суму не ўваходзяць. Аляксандра пастанавіла, што на гэтыя мэты грошай ёй не шкада.

– Калі мы некалькі месяцаў прапусцілі праз хваробу, у вайбер мне напісала старшыня бацькоўскага камітэта: «Вы не заплацілі ўнёсак за квартал». Патлумачыла, што плаціць не буду, паколькі сын садок не наведваў. Развязвайце пытанне з выхавальнікам, адказала мама з бацькоўскага камітэта і заўважыла, што яшчэ адно дзіця з групы ў садок не хадзіла, але ягоныя бацькі грошы здалі.

Аляксандра даслала кіраўніку бацькоўскага камітэта копію пастановы Мінадукацыі № 127 ад 28.12.2016. У дакуменце гаворыцца пра тое, што бацькоўскі камітэт школаў і дзіцячых садоў не мае права збіраць грошы на патрэбы ўстановаў адукацыі. Згодна з пастановай садзейнічанне ў развіцці матэрыяльна-тэхнічнай базы ўстановаў адукацыі з'яўляецца адной з задачаў апякунскай рады, сродкі якой фармуюцца з добраахвотных унёскаў і іншых крыніцаў, не забароненых заканадаўствам, якiя залiчваюцца на спецыяльны разліковы рахунак.

Мама з бацькоўскага камітэта не знайшла што адказаць.

– Дзе логіка? – спытала я Аляксандру. – Чаму вы здаяце грошы ў садку, а ў школе – не?

Аляксандра ідзе за прынцыпам: выплата унёскаў – яе пастанова:

– У садку дзеці праводзяць цэлы дзень, малыя спазнаюць свет праз гульню, а цацкі ў дзіцячым калектыве доўга не жывуць. Магчыма, у будучыні я прапаную бацькам звярнуцца да загадчыцы садка і ва ўправу адукацыі з просьбай павялічыць фінансаванне на гэтыя мэты. Дзіцячыя сады, як і школы, утрымліваюцца за кошт нашых падаткаў. Іншае пытанне, што кіраўнікам установаў адукацыі прасцей стрэсці грошы з бацькоў, чым выбіць іх з бюджэту.

Акрамя таго, на мой погляд, самі бацькі не гатовыя змагацца з паборамі. На школьным сходзе я была сведкай, як педагог-арганізатарка зачытвала бацькам выпускнікоў спіс набыткаў на год наперад: ад колькасці букетаў настаўнікам на ўсе святы да белых абрусаў на стол, на якім будуць ляжаць атэстаты. Ніхто з бацькоў не запытаўся: ці ўсе гэтыя выдаткі неабходныя?