Кітайскія б/у аўто апануюць беларускі рынак?

У СМІ з'явіліся дзіўныя паведамленні.

Тры месяцы таму, у канцы ліпеня, праз расейскія СМІ разнеслася навіна, што Кітай пачынае пастаўкі патрыманых аўтамабіляў у іншыя краіны. У іх ліку называлася і Расея, піша abw.by.

Вы ўжо ўявілі сотні тысячаў старых «кітайцаў», якія плывуць на караблях ва Уладзівасток, а потым паступова дабіраюцца да нашага рынку? Дарэмна! – мяркуе Іван Крышкевіч. І вось чаму.

Пачнем з першапачатковай інфармацыі. Такім чынам, у канцы ліпеня мясцовае выданне China Daily, спасылаючыся на Міністэрства камерцыі КНР, паведаміла, што правінцыя Гуандун (Паўднёвы Кітай), якая валодае адпаведнай ліцэнзіяй, пачынае экспарт патрыманых аўтамабіляў у Камбоджу, Нігерыю, М'янму і Расею. Кошт першай партыі 300 аўтамабіляў складае 2,5 мільёна даляраў.

На гэтым усё, больш ніякіх падрабязнасцяў не было. Заставалася меркаваць, пра якія менавіта маркі ідзе гаворка, мясцовыя або замежныя, кітайскай зборкі або замежнай, колькі менавіта машынаў з першай партыі будзе адпраўлена ў Расею. Але просты разлік паказвае, што сярэдні кошт аўтамабіля павінен складаць нешта блізу 8300 даляраў.

Крыху больш канкрэтыкі прынесла іншая публікацыя China Daily ад 23 ліпеня. У ёй паведамлялася пра адпраўку ў Нігерыю 60 патрыманых аўтамабіляў агульным коштам больш за 700 тыс. даляраў з зоны порта свабоднага гандлю Дунцзян у Цяньцзіня. Мяркуючы з фатаграфій, у партыю ўвайшлі Lexus RX AL10, прычым пасля рэстайлінгу (2012–2015 г.в.). Заўважым, што гэтая мадэль выпускалася ў Японіі і Канадзе, але не ў Кітаі. Значыць, кітайская зборка для экспартных паставак «бэушкі» неабавязковая? Так, і мяркуючы з заяўленых лікаў, сярэдні кошт аўтамабіля ў гэтай партыі складае больш за 11600 даляраў.

А адкуль увогуле свежая «бэушка» ў Кітаі? Ну, скажам Hyundai Sonata 2015 г.в. з турбаматорам 1.5 каштуе парадку 15100 даляраў. У нас такая мадэль – у раёне 15000–17000 даляраў.

Толькі крыху даражэйшы ($ 15.270) Volkswagen Passat 2013 г.в. з 2,0-літровым TSI і аўтаматычнай скрынкай. У Беларусі падобны аўтамабіль выстаўляецца за 12–13 тыс. даляраў.

А, напрыклад, Toyota Corolla 2014 г.в. з рухавіком 1.6 і варыятарам, абыдзецца на 12560 даляраў. У нас 5-гадовая Corolla прапануецца прыкладна ў тыя ж грошы, магчыма, нават крыху танней.

А да мясцовага ж кошту трэба дадаць кошт дастаўкі, цікавасць пасярэднікаў і рэалізатараў і, самае галоўнае, выдаткі на размытненне і ЭРА-ГЛОНАС. Канчатковы цэтлік малюецца зусім нецікавы.

Зрэшты, нешта падказвае: калі партыя (кітайская) скажа – кошт аўтамабіляў на экспарт можа быць паніжаны. Проста для разумення маштабаў і праблематыкі кітайскага аўтамабільнага рынку. Летась у Паднябеснай было прададзена 28,08 мільёна новых аўтамабіляў. А патрыманых – усяго 13,82 мільёна. І гэта праблема! Продажы новых машынаў падаюць (за мінулы год на 2,8%), падагрэць іх можа жаданне цэлай арміі кітайскіх уладальнікаў абнавіць аўтапарк, таму з «бэушкай» трэба нешта рабіць.

Вядома, на фоне названых лікаў партыя 300 машынаў – кропля ў моры. Але гэта толькі пачатак. На думку знаёмых з сітуацыяй журналістаў, цяпер Кітай сіламі асобных рэгіёнаў толькі намацвае каналы і шукае партнёраў унутры тых краінаў, якія гатовыя прыняць такія пастаўкі. Груба кажучы, гаворка ідзе пра кампаніі, якія будуць выконваць ролю парталаў на мясцовых рынках. Яны і будуць наладжваць працу з кітайскімі аўкцыёнамі, забяспечваць пастаўкі аўтамабіляў і запчастак, займацца іх мытным афармленнем і іншымі юрыдычнымі пытаннямі. Мяркуйце, будуць выконваць функцыянал імпарцёраў і дылераў, толькі на рынку second hand.

Але на расейскім рынку праца з імпартам «бэушкі» ў прынцыпе комплексна нікім не пастаўленая. А ў разрозненых кантораў паставак машынаў з ЗША ці Японіі маштабы зусім не тыя. Без буйнога гульца (і капіталу) у гэтай сферы наўрад ці нешта будзе. І пакуль што, падобна, гэтага няма: праз тры месяцы пасля першага паведамлення пра кітайскі экспарт «бэушкі» тэма не атрымала прадаўжэння. Пра ўжо выкананую пастаўку такіх машынаў з Кітая інфармацыі няма. Значыць, і нам пакуль можна расслабіцца.

Ну і зноў пытанне: ці трэба гэта канчатковым пакупнікам? На сёння на расейскім (ды і нашым) рынку кошты на новыя і патрыманыя аўтамабілі яшчэ не згулялі цалкам амаль двухразовага падзення расейскага рубля – так што імпарт па-ранейшаму не такі цікавы, асабліва з улікам мытных плацяжоў і іншых выдаткаў.

Да таго ж «аўтамабілі з Кітая» – гэта гучыць як мінімум незвычайна. Хоць трэба разумець: іржавыя «начоўкі» 20-гадовай даўніны ніхто вазіць не будзе, гэта проста пазбаўлена ўсякага сэнсу. Наўрад ці будуць цікавыя і мадэлі кітайскіх марак. А вось аўтамабілі замежных брэндаў, кітайскай ці арыгінальнай (еўрапейскай, японскай, амерыканскай) зборкі, ды яшчэ са сваёй спецыфікай (кітайцы любяць падаўжаць мадэлі сярэдняга і бізнэс-класу) – гэта можа быць цікава. Зразумела, пры адпаведным кошце.

Вердыкт

Экспарт кітайскай «бэушкі» ўспрымаецца як жарт толькі на першы погляд. На самай справе і аўтамабілі могуць быць годнымі, і маштабы патэнцыйна вялікія. Пакуль пытанняў і славутых «але» ў гэтай гісторыі занадта шмат. Так што, як мінімум, чакаць наладжанай плыні «кітайцаў» у Расею (а потым і да нас) у найбліжэйшы час наўрад ці варта.