28 сакавiка 2024, Чацвер, 21:34
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Варта стамілася, але змена не прыходзіць

26
Варта стамілася, але змена не прыходзіць
УЛАДЗІМІР ХАЛІП

Краіна легкадумна прапусціла свята.

Вялікае, усенароднае. А было так прыгожа і ўрачыста. Ззянне шыкоўных люстраў. Золата пагонаў і аксельбантаў. Багаты лівень ордэнаў і ганаровых грамат. І дзяўчаты эскорту, якія ўручаюць кожнаму байцу па ружы агульнапрынятага колеру.

Так кіраўнік адзначаў 25-годдзе ўласнай аховы. І разлічваў натуральна, на ўсеагульную радасць і безумоўнае захапленне народных мас. Тэлевізія нават запусціла шыкоўны фільм аб цяжкай і небяспечнай службе тых, каму пашчасціла патрапіць у найбліжэйшае атачэнне кіраўніка. Аднак прыбраных натоўпаў з букетамі кветак, якія рушаць спантанна ў вядомым кірунку, усё тая ж старанная служба чамусьці не заўважыла. Магчыма, у грандыёзным плане гэтай урачыстасці не дадумалі чагосьці ідэолагі.

Ды што тут гадаць? Проста не ўлічылі савецкі досвед. Невытлумачальная любоў да правадыра на яго ахову і іншых набліжаных не распаўсюджваецца. А таму і ўсе спробы прыдворных прапагандыстаў абудзіць народную любоў да бодзігардаў, а заадно і да таго, каго давялося ім ахоўваць, поспеху не мелі.

Аднак да юбілеяў і ўсякіх іншых дат, з якіх можна атрымаць нешта карыснае для ўлады, ставяцца тут натхнёна і збольшага дрыготка. Асабліва любяць круглыя даты сваіх незлічоных спецслужбаў. Ніхто, відавочна, не забыўся, з якой помпай адзначалі адпаведныя святы ўсюдыісных мянтоў і клапатлівай «гэбушкі». Сто гадоў, гэта вам не фунт разынак! Натуральна, сыпаліся ўзнагароды, граматы, пагоны. Генералы раслі масава, як апенькі ў верасні.

І што дзіўна, самой дзяржавы, калі верыць афіцыйнаму календару, у тыя далёкія гады яшчэ не існавала, а згаданыя вышэй структуры ўжо праклюнуліся і пачыналі бурны рост. Каму тады служылі - не ўдакладняецца. Так спакваля паўсталі смутныя чуткі аб імпартным паходжанні краевугольных службаў гэтага ганарыстага рэжыму.

А вось з ганарлівым фармаваннем персанальнай варты ішло ўсё зусім інакш. Ніякіх ста гадоў і іншых казак пра белага бычка. Не тыя хлопцы. Дваццаць пяць - і кропка!

Вітальная прамова аб'екта гэтай бескампраміснай аховы не выпадкова была вытрыманая ў строгім стылі апошняга загаду перад няроўным боем. Праз некалькі дзён ён ужо выкліча міністра абароны і дзяржсакратара Рады бяспекі з нагоды перакідання ў Літву трох дзясяткаў амерыканскіх танкаў і прадоўжыць у той жа манеры пажаданні перад сутычкай. «Гэта вядома бранятанкавы кулак, не трэба перамяншаць. Але 30 танкаў і 30 бронемашын - гэта смешна супраць беларускага войска. Мы ж, як я часта кажу, чатыры мадэрнізацыі свайго войска правялі, і мы выдатна разумелі, якія кулакі будуць створаныя каля нашых межаў і з якім супраціўнікам мы, не дай бог, можам сутыкнуцца. Мы да гэтага рыхтаваліся, таму 30 танкаў проста смешна для нашага войска. Мы нават ніякіх рухаў можам не рабіць, каб супрацьстаяць».

Што тут казаць - стратэг! Вось толькі яму вызначаць, якія «рухі рабіць»? У мінулую пятніцу расейскі міністр абароны Шайгу склікаў супольную калегію вайсковых структур дзвюх краін і бесцырымонна заявіў, што ў адказ на пагрозу бяспецы ля межаў Саюзнай дзяржавы «нарошчваецца патэнцыял нашых войскаў, ажыццяўляецца пераўзбраенне і асаблівая ўвага надаецца развіццю рэгіянальных войскаў Беларусі ды Расеі».

А яму ўсё яшчэ здаецца, што гэта ён праводзіць самую тонкую палітыку, умела балансуючы паміж Захадам і Усходам. А з боку ўсё выглядае жудасна. Заблытаўся ў сваіх калгасных хітрасцях канчаткова і беспаваротна. І яму застаецца толькі раздаваць налева і направа ордэны, медалі і пагоны. Але вонкава ўсё быццам бы ўрачыста і непахісна. А таму, заканчваючы прамову перад сваёй аховай, ён і сябе раптам прылічае да іх кагорты. «У выпадку, не дай бог, агрэсіі супраць нашай дзяржавы, усе мы – воіны элітнага падраздзялення, і наша задача быць наперадзе ўсіх падраздзяленняў».

І гэта ўжо новая тэндэнцыя. Цяпер гэтая бездапаможная ўлада будзе ўсе свае няўдачы, страты і правалы спісваць на гэтыя няшчасныя танкі, якія быццам бы з’яўляюцца пагрозай для дабрабыту родных Драздоў. Чаго ж вы хочаце – вораг стаіць каля брамы! Гэта такая шыкоўная дымавая заслона, у якой можна лёгка ўтаіць і нахабныя дамаганні няўрымслівага хаўрусніка, і цалкам рэальную пагрозу дэфолту. Грошай жа няма нават на выплату пазыкі, а патэнцыйныя крэдыторы рашуча адмаўляюцца выдаваць новыя пазыкі.

Спакойныя ў гэтай сітуацыі толькі бодзіборды. Яны ўпэўненыя, што без працы не застануцца. Аб'ект аховы пакуль яшчэ не ўсумніўся, што без праблем адолее новы тэрмін. І што розныя гістарычныя паралелі - гэта ўсё не пра яго. Так, быццам бы ў мінулым стагоддзі быў такі матрос, які аднойчы выйшаў да прыціхлай імгненна залы і змрочна вымавіў: «Варта стамілася!» і пачаўся зусім іншы адлік.

І наогул, у часа дзіўная асаблівасць. То ён запавольваецца да нейкага панурага застою, то раптам пускаецца наўскач. Але ў кожным выпадку пралятае хутка. Перахітрыць яго нікому пакуль не ўдавалася. А таму выбудоўваць мудрагелістыя камбінацыі, каб заўсёды заставацца ва ўладзе, смешна і бессэнсоўна. Нездарма ж адзін вядомы чалавек часоў біблейскіх прыдумаў простую і ўніверсальную фразу: праходзіць усё, пройдзе і гэта.

Наступіць дзень, і некалі бравы і неўтаймоўны спецслужбіст, якому ў дзень дваццаціпяцігоддзя яго падраздзялення была ўручаная адпаведная рангу і стараннасці ўзнагарода, будзе ўжо ціхмяна капацца дзесьці на сваіх заслужаных градках і радавацца раптоўнаму цяпла і шчэбету бесклапотных птушачак. І, цалкам магчыма, у той лірычны момант падкаціць да яго шустры ўнучак, пляменнік або зусім старонні падлетак, цікаўны і настырны. І спытае прастадушна: дзед, а чым гэта ты ўсё жыццё займаўся? Зразумелая справа, бравы ветэран горда выкаціць грудзі колам і гаркне: ды я ахоўваў самога…

А вось тут і можа ўзнікнуць вельмі прыкрая замінка. Назваць ці не назваць вось так папросту той даўно забыты і да таго ж адыёзны аб'ект аховы? Ці прасцей прыплесці з такой нагоды якога-небудзь легендарнага Мітрафана Кузьміча?..

Выбавіць, як заўсёды, стары калега - брат па зброі. Нагадае, што пара ўжо і здрыгануцца. Абавязвае дата - Усенародны дзень аўтазака.

Юбілейны!..

Уладзімір Халіп, спецыяльна для Charter97.org

Напісаць каментар 26

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках