Цар Барыс

Чатыры ўрокі парламенцкіх выбараў у Вялікай Брытаніі.

"Каб падаць сябе ў якасці прыхільніка жорсткага Брэкзіту, брытанскі прэм'ер Борыс Джонсан абражаў дэмакратычныя інстытуты і свядома ішоў на раскол сваіх торы. Тактыка спрацавала. (...) Праз больш чым два гады ўрада меншасці ў будучыні торы зноў будуць кіраваць аднаасобна. Гэтая пастанова вынікуе сур'ёзныя наступствы – для партый, Злучанага Каралеўства, для Еўропы", – піша нямецкае выданне Der Spiegel (пераклад – inopressa.ru). Журналіст выдання Кевін Хаген называе чатыры ўрокі, якія паднеслі выбары ў Вялікай Брытаніі.

Урок першы: папулізм перамагае

"Пасля ўступлення ў ліпені на пасаду кіраўніка Кансерватыўнай партыі і прэм'ер-міністра Джонсан рабіў стаўку на тактыку, якую ў Лондане ў звычайныя часы наўрад ці палічылі б магчымай. Гэта была стратэгія радыкальнага папулізму... – паказвае выданне. – ...З самага пачатку прэм'ер і ягоная каманда ўключылі рэжым бесцырымоннай перадвыбарнай барацьбы. (...) Пры гэтым Джонсан свядома ішоў на раскол сваёй партыі. Ён звальняў заслужаных міністраў, а пазней выключыў з фракцыі больш за 20 торы, якія не хацелі падтрымліваць яго курс. Ён агрэсіўна атакаваў ніжнюю палату і нават суды, прызнаючы тым самым, што давер да дэмакратычных інстытутаў прадаўжае разбурацца. (...) Вынікі гэтых выбараў паказваюць: тактыка спрацавала".

Урок другі: Брэкзіт набліжаецца

"Дэбаты пра Брэкзіт так пакутліва задоўжыліся таму, што ў ніжняй палаце брытанскага парламента ні ў аднаго боку не было большасці: ні ў радыкальных ворагаў Еўразвязу, ні ў тых, хто хоча мяккага Брэкзіта, ні ў тых, хто хацеў бы яго скасаваць. Торы маглі кіраваць толькі з падтрымкай паўночнаірландскай партыі DUP – і былі разрозненыя паміж сабой. Як і лейбарысты. Але цяпер часы нявызначанасці ззаду. У будучыні большасць Джонсана, верагодна, будзе настолькі камфортнай, што ён зможа дазволіць сабе любую колькасць адступнікаў. Гэта таксама азначае: шлях для Брэкзіту свабодны". Цалкам магчыма, што прэм'ер яшчэ да Калядаў праштурхне праз парламент пагадненне аб Брэкзіце, якое ён узгадніў з Еўразвязам. "Новая дата выхаду з ЕЗ была прызначаная на 31 студзеня – цяпер вялікая верагоднасць таго, што брытанцы сапраўды пакінуць ЕЗ у гэты тэрмін", – гаворыцца ў артыкуле.

Урок трэці: канец эры Корбіна

"У 2017 годзе ён быў яшчэ вялікім героем, надзеяй левага руху – цяпер для Джэрэмі Корбіна набліжаецца канец знаходжання на верхавіне партыі. (...) Адзін з найбольш знамянальных кіраўнікоў новай гісторыі Лейбарысцкай партыі застаецца ў мінулым. (...) Корбін забяспечыў адступленне ад курсу эканамічнага лібералізму эпохі Блэра. Адначасова пры ім у партыю накіраваліся тысячы левых актывістаў – і змянілі аблічча партыйных нізоў. (...) Цяпер лейбарыстаў чакае барацьба за ўладу. І пытанне, у якім кірунку партыя пойдзе ў будучыні, зноў адкрытае".

Урок чацвёрты: адзінства Каралеўства распадаецца

Разам з торы на гэтых выбарах ёсць яшчэ адзін буйны пераможца: Шатландская нацыянальная партыя (SNP), сепаратысты і відавочныя праціўнікі Брэкзіту. "Іх заклікі да правядзення другога рэфэрэндуму за незалежнасць у будучыні будуць чуваць значна гучней. Вострыя канфлікты з Лонданам прадвызначаныя. Бо каб правесці такое народнае галасаванне, Эдынбургу неабходная згода ўрада ў Вэстмінстэры. Аднак торы катэгарычна адпрэчваюць рэферэндум", – піша Der Spiegel.