28 сакавiка 2024, Чацвер, 18:32
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

«Паступаю на праграміста, каб зарабіць 2 мільёны даляраў на ферму»

17
«Паступаю на праграміста, каб зарабіць 2 мільёны даляраў на ферму»

Студэнты распавядаюць пра свае незвычайныя мары.

Самы час разбіць стэрэатыпы бумераў: гэта размова пра мары пакалення Z, у якім не будзе згадак пра 11 «айфон», брэндавае адзенне і жыццё з цэтлікам luxury. Аказваецца, у век капіталізму ўсё яшчэ ёсць хлопцы, якія хочуць быць гоншчыкамі, збіраюць тысячы рублёў на "Жыгулі" і паступаюць на праграмістаў, каб назапасіць на ферму. Разам з Honor «Онлайнер» спытаўся ў іх пра тое, што яны робяць, каб наблізіцца да сваіх мэт.

Улад. Хоча быць як гоншчык Формулы-1

- Я займаюся аўтамадэльным спортам ужо 12 гадоў. Калі тлумачыць па-простаму, гэта гонкі на радыёкіраваных мадэлях. Усё пачалося з першага класа: спачатку мы рабілі мадэлі самі, удзельнічалі ў спаборніцтвах, а потым усё стала развівацца больш дынамічна. І вось ужо блізу пяці гадоў я адзін з найлепшых пілотаў у Беларусі.

Мая мара - быць на падтрымцы ў вытворцаў. Гэта значыць, пілоту не проста даюць тэхніку, а плацяць за тэсты і ідэі. Па факце гэта як гоншчыкі Формулы-1 - яны ездзяць, як ім падабаецца, а ў прыдачу атрымліваюць грошы.

У мяне ёсць адзіны план, каб дамагчыся мэты, - удзельнічаць у міжнародных гонках. Чым часцей ты выступаеш і чым лепшыя вынікі паказваеш, тым большая верагоднасць, што цябе заўважаць. Калі мне ўдасца паўдзельнічаць у чэмпіянаце Еўропы, тады змагу спадзявацца на падтрымку вытворцаў. А інакш хто ўбачыць у табе перспектыву і выгаду?

Вось таму ўсе свае грошы я выдаткоўваю на мадэлізм: асноўную частку складаюць выдаткі на паездкі, другая частка сыходзіць на тэхніку, мадэлі і акумулятары. У сярэднім машыну пажадана абнаўляць раз у год. Мне дастаткова прадаць старое абсталяванне - яно складае 70 працэнтаў ад кошту новай машыны. Такая без электронікі абыдзецца блізу 500 еўраў. Вось старую машыну я прадаў за 350, застаецца крыху дадаць.

Ясна, што мне даводзіцца падпрацоўваць на вакацыях, звычайна мой заробак складаў блізу чатырох рублёў у гадзіну. Яшчэ чымсьці дапамагаюць бацькі, так я і назапашваю з абедаў. Як пілот, цалкам бачу, што магу дасягнуць сваіх мэтаў. Магчыма, мне не стае нейкай фінансавай дапамогі, выездаў за мяжу і еўрапейскага досведу, але я гатовы максімальна аддавацца занятку. Гэта праблема, што ў нас няма праграм падтрымкі еўрапейскага ўзроўню: спорт жа не такі папулярны. Вось таму ўсё і даводзіцца рабіць толькі за кошт чалавека.

Антон. Збірае грошы, каб купіць "Жыгулі" і дрыфціць

- Адразу патлумачу, чаму абраў такі занятак. Гэта самы прыгожы від аўтаспорту, калі машыны ездзяць у кіраваным заносе і вельмі шмат дымяць. Гэта эфектна: ты можаш разагнацца да 100 кіламетраў у гадзіну, тузануць за ручнік - і ўехаць задняй часткай аўтамабіля ў сцяну. Мне вельмі падабаецца адрэналін і аўтамабілі.

Упершыню пра дрыфт я пачуў у 12, калі паглядзеў «Фарсаж». Мне здаецца, усё з яго пачыналі. А свядома сачыць за спортам пачаў чатыры гады таму, калі ўбачыў запісы спаборніцтваў: аўтаспартыўныя каманды даставалі з грузавікоў вельмі прыгожыя магутныя аўтамабілі і паказвалі, як яны дрыфцяць. Усе, я зразумеў, што гэта маё.

Цяпер я езджу па спаборніцтвах, пастаянна прыходжу на трэніроўкі і сачу за рынкам аўтамабіляў, хачу купіць сабе. Каб заняцца ўсім гэтым самому, патрэбны досыць вялікі бюджэт і магчымасці. У Дрыфтынгу ёсць дзве разнавіднасці: летні і зімовы. Другі выходзіць танней - там ездзяць на «Жыгулях», кошт удзелу складае цана машыны і гумы, гэта блізу 3000 даляраў. Летні ж перавышае ў шмат разоў: патрэбна падрыхтаваная машына, кошт удзелу пачынаецца ад 10 000 даляраў і больш. Аднойчы я ўбачыў абвестку: прадаецца старая японская машына, да яе трэба купіць толькі скрынку пераключэння перадач - і можна ўдзельнічаць у малодшай серыі спаборніцтваў. Яна каштавала паўтары тысячы даляраў, але пакуль я раздумваў, яе хтосьці забраў. Я не хвалююся: гісторыя з дрыфтынгам развіваецца, Міжнародная аўтамабільная федэрацыя падтрымала гэты тып спорту, цяпер ладзяць штогадовы кубак, так што ўсё яшчэ наперадзе, я проста збіраю грошы.

Ліна. «Раней у падлеткаў былі жадання купіць "айфон", а цяпер - ферму»

- У мяне ёсць мара купіць класічную ферму з вялікім чырвоным свіранам і полем у Амерыцы. Пра гэта я пачала думаць, калі патрапіла на трэнінг, як не баяцца старасці. Там задалі пытанне, як я яе сабе ўяўляю. І я зразумела, што не хачу мітусні: жыць у горадзе не для мяне. Ферма ж асацыюецца са спакоем: спяшацца не трэба, нічога не перашкаджае табе спакойна існаваць.

Так, раней у падлеткаў былі жаданні купіць «айфон», а цяпер - ферму. У прынцыпе, у мяне такія думкі таксама ёсць, але гэта хутчэй мэты: зарабіць шмат грошай на тэлефон, машыну, кампутар - усё гэта мітусня, гэта ў мяне ніяк не асацыюецца з камфортам.

Я прыкладна ўяўляю, колькі сродкаў мне спатрэбіцца, каб купіць ферму, план заробку ўжо ёсць. Планую адвучыцца на праграміста або дызайнера, каб праз 20 гадоў працы назапасіць і купіць дом з свіранам. Калі судзіць па амерыканскіх мерках, на ўсё гэта мне спатрэбіцца блізу двух мільёнаў даляраў. Разумею, што мне таксама прыйдзецца працаваць, але гэта ніяк не параўнальна з тым, што людзям кожны дзень трэба ехаць у офіс, сядзець там да шасці вечара, стомленым вяртацца дадому і ўсё яшчэ думаць над нейкім праектам.

Зараз я рыхтуюся да ЦТ, вывучаю мовы, займаюся дызайнам - усе сілы накіравала на тыя заняткі, якія дапамогуць паступіць і хутчэй зарабіць грошы на мару.

Напісаць каментар 17

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках