Сёння – дзень народзінаў Максіма Багдановіча

"Краю мой родны! Як выкляты Богам —
Столькі ты зносіш нядолі.
Хмары, балоты… Над збожам убогім
Вецер гуляе на волі.
Поруч раскідалісь родные вёскі.
Жалем сцікаюцца грудзі! —
Бедные хаткі, таполі, бярозкі,
Ўсюды панурыя людзі…
Шмат што зрабілі іх чорныя рукі,
Вынеслі моцныя спіны;
Шмат іх прымусілі выцерпець мукі
Пушчы, разлогі, нізіны".________Максім Багдановіч Толькі чалавек з вялікім сэрцам мог напісаць такі верш.

памиж пяскоу египецкай зямли , над хвалями синеючага Нила , ужо кольки тысяч год стаиць магила .у гаршку насення жменю там знайшли . хоць зернейки засохшыя были , усе ж таки жыццевая их сила збудзилася и буйна ускаласила парой вясновай збожжа на ралли ... Вось симвал твой , забыты краю родны . Абуджаны , нарэшце дух народны ....

Толькі ў сэрцы трывожным пачую
За краіну радзімую жах, –
Ўспомню Вострую Браму сьвятую
I ваякаў па грозных канях.

Ў белай пене праносяцца коні, –
Рвуцца, мкнуцца і цяжка хрыпяць...
Старадаўняй Літоўскай Пагоні
Не разьбіць, не спыніць, не стрымаць.

У бязьмерную даль вы ляціце,
А за вамі, прад вамі – гады.
Вы за кім у пагоню сьпяшыце?
Дзе шляхі вашы йдуць і куды?

Мо яны, Беларусь, панясьліся
За тваімі дзяцьмі уздагон,
Што забылі цябе, адракліся.
Прадалі і аддалі ў палон?

Бійце ў сэрцы іх – бійце мячамі,
Не давайце чужынцамі быць!
Хай пачуюць, як сэрца начамі
Аб радзімай старонцы баліць...

___Немагчыма без слез гэта чытаць цi слухаць. Так сэрца аб Беларусi балiць...