Настаўнікі пра электронныя журналы: Сталі прыходзіць дадому пазней звычайнага

«Наватарская» ідэя працу педагогам не спрасціла.

З 1 верасня мінулага года ва ўсіх баранавіцкіх школах увялі электронныя журналы і дзённікі. Распрацоўшчыкі, ствараючы гэты праект, ставілі перад сабой мэту спрасціць працу настаўнікаў і ўсёй сістэмы адукацыі агулам. Intex-press спытала ў гарадскіх педагогаў, што змянілася ў іх працы з увядзеннем электроннай сістэмы.

«Стала прыходзіць дадому пазней звычайнага»

Для 54-гадовай Алены, якая працуе настаўніцай-прадметніцай у адной з баранавіцкіх школ, пераход на новую сістэму «даецца не так-то проста». Праблема, з яе слоў, галоўным чынам заключаецца ў тым, што на запаўненне электроннага журналу патрабуецца час. Станеш запаўняць яго на ўроку - не ўсё з запланаванага дасі вучням. Вось і даводзіцца, кажа Алена, ахвяраваць асабістым часам.

- Я чалавек старэйшага пакалення, і мне, у адрозненне ад моладзі, складана хутка зарыентавацца ў электроннай сістэме, таму выстаўляць ацэнкі адразу ў два журналы ў мяне не атрымліваецца, - тлумачыць педагог. - Да таго ж баюся памыліцца. У электронным журнале не паставіш кропку насупраць прозвішча вучня, каб потым правільна выставіць адзнаку. Таму на ўроку я працую толькі са звычайным часопісам.

Штодня ў Алены па пяць-шэсць урокаў у розных класах. Пасля заняткаў яна збірае стос журналаў, звесткі з якіх трэба перанесці ў электронную версію, і ідзе ў кабінет інфарматыкі.

- У мяне ў кабінеце няма персанальнага кампутару. Але знайсці ў школе свабодны кампутар не праблема: кабінеты інфарматыкі пасля сёмага ўрока звычайна пустуюць. Часам я адна сяджу, часам і ў кампаніі калегаў, якія таксама застаюцца пасля ўрокаў і запаўняюць электронныя журналы. З некаторымі дамовіліся сустракацца ў адзін час, каб не бегаць у пошуках журналу па школе, - распавядае Алена. - На тое, каб перанесці адзнакі і хатнія заданні, ідзе прыкладна паўгадзіны, а часам і больш. Праз гэтага стала прыходзіць дадому пазней звычайнага.

Педагог прызнаецца, што часам запоўніць электронны журнал дзень у дзень не атрымліваецца: альбо ўрокаў шмат, альбо з'яўляюцца іншыя тэрміновыя справы. Але дома гэтай працай яна не займаецца, бо там яе «чакае сям'я, якой трэба надаць увагу, і неправераныя сшыткі».

- Наогул, ідэя электроннага журнала і дзённіка добрая. Мне не трэба больш высвятляць, дзе дзённік, не трэба турбавацца, ці запісаў вучань хатняе заданне. Усе ўнесенае ў электронныя версіі, а гэта значыць, што ў вучня менш шанцаў не вывучыць урок. І бацькам прасцей: усю патрэбную інфармацыю яны цяпер могуць убачыць у кампутары, - адзначае Алена.

«Стала менш пытанняў з боку бацькоў»

32-гадовая Таццяна, якая таксама працуе настаўнікам-прадметнікам у адной са школ горада, да электроннай сістэме прывыкла хутка. З яе слоў, за тры месяцы яна цалкам асвоіла рэсурс, і цяпер на запаўненне аднаго электроннага журнала ў яе сыходзіць блізу пяці хвілін.

- Электронная версія журнала практычна нічым не адрозніваецца ад папяровай. Толькі ў «лічбе» да кожнай выстаўленай ацэнкі можна напісаць каментар, чаму менавіта такую ацэнку паставіла, а не іншую. Дзякуючы гэтаму стала менш пытанняў як з боку класных кіраўнікоў, так і з боку бацькоў, - тлумачыць педагог.

У кабінеце ў Таццяны стаіць кампутар, у школе ёсць інтэрнэт, таму працэс запаўнення электроннага часопіса, кажа яна, не самае складанае ў яе працы. Праўда, ёсць адно «але».

- Ідэя ўвядзення электроннай сістэмы, вядома, добрая, але працу настаўнікаў яна пакуль не спрасціла. Уявіце: на ўроку я выслухоўваю вучня, выстаўляю адзнаку ў класны журнал і ў папяровы дзённік, затым запаўняю электронную версію - усё гэта патрабуе часу. Я навучылася рабіць гэта хутка, але ў школе ёсць педагогі, якім дагэтуль складана прывыкнуць да новай сістэмы.

Для іх гэта лішні час і дадатковая нагрузка. Будзе адзін журнал, будзе лягчэй, - адзначае Таццяна.

Электронны дзённік, на яе думку, - выдатнае новаўвядзенне: цяпер дзённік вучня «заўсёды пад рукой, а не дома або на іншай планеце», і ўсе адзнакі - добрыя і дрэнныя - бацькі могуць убачыць у электроннай версіі.

- Цяпер яны могуць у любы час, нават на працы, зайсці ў свой профіль і праверыць, як вучацца іх дзеці. Дарэчы, заўважу, што са з'яўленнем электроннага дзённіка паспяховасць значна палепшылася, - кажа Таццяна.