Cалігорскі «Шахцёр» сур'ёзна збіраецца змагацца за «золата»

Кім узмацняецца каманда з Салігорска.

У цяперашнім трансферным акне гарнякі ўзмацніліся трыма цікавымі легіянерамі, якія дасталіся камандзе Сяргея Ташуева бясплатна. Пра іх і распавядае «Прессбол».

Нікола АНЦІЧ

Сербскі левы абаронца ацэнены вядомым і аўтарытэтным рэсурсам transfermarkt на адзін мільён еўраў. Футбаліст, якому ў студзені споўнілася 25 гадоў, з'яўляецца выхаванцам бялградскага «Партызана». А пачынаў прафесійную кар'еру ў футбольным клубе «Рад». У далейшым выступаў за «Паліч», «Црвену Звезду» і «Ягадзіну». Аднак па-сапраўднаму зайграў толькі ў «Вайводзіне». За тры з паловай гады абаронца правёў за каманду 105 матчаў, забіў адзін матч і аддаў дзве галявыя перадачы. У сваім былым клубе Анціч насіў капітанскую павязку і з'яўляўся самым дарагім гульцом каманды.

У 2016 годзе Анціч прыязджаў у Беларусь у складзе «Вайводзіны». У матчы Лігі Еўропы супраць менскага «Дынама» адзначыўся вялікай колькасцю ўдараў.

Міжнародны досвед у абаронцы, дарэчы, прыстойны: восем гульняў у кваліфікацыі Лігі Еўропы і дваццаць - за юнацкія і моладзевую нацыянальную каманду Сербіі. У нацыянальную каманду Анціч пакуль не выклікаўся. Аднак мы памятаем выпадкі, калі з чэмпіянату Беларусі некаторыя сербы атрымлівалі запрашэнні ў нацыянальную каманду.

Васіль ПРЫЙМА

Украінскі цэнтрбэк выступаў за юнацкія нацыянальныя каманды сваёй краіны. А вось на дарослым узроўні трапіць у поле зроку трэнераў нацыянальнай каманды пакуль не здолеў. У 24 гады Прыйма з данецкага «Металурга» перабраўся ў «Тарына» з серыі «А». Аднак ужо праз чатыры месяцы футбаліста аддалі ў арэнду «Фразіноне», за які ў чэмпіянаце Італіі адыграў 23 сустрэчы і аднойчы забіў. «Для італійскай серыі «А» і серыі «Б» я добры гулец», - без лішняй сціпласці падвёў вынік італійскага этапу сваёй кар'еры футбаліст.

Паўтара гады таму Прыйма вярнуўся ва Украіну, дзе падпісаў кантракт з «Зарой». Ужо праз два месяцы футбаліст трапіў у шпіталь. Абаронца ў матчы з «Гертай» зрабіў няўдалы падкат, наступствы якога пакінулі яго па-за футболам на пяць месяцаў. Аднавіўшыся, Прыйма амаль адразу зноў сур'ёзна траўмаваўся. На гэты раз у яго дыягнаставалі пералом мышчалкі каленнага сустава. Вярнуцца ў асноўную абойму луганскі футбаліст не змог - пасля атрыманых траўмаў абаронца правёў ад званка да званка толькі адзін матч. А з кастрычніка мінулага года і зусім больш не трапляў у заяўку сваёй каманды, бо быў пераведзены ў дубль.

«Яшчэ мне не спадабалася, што ў «Зары» мяне дапусцілі да трэніровак з разрывам цягліцы на 1,5 сантыметра. Я лётаў у Бялград за свае грошы, каб загаіць траўму. А потым для мяне ўжо не знайшлося месца ў складзе», - адзначае Прыйма.

Пераезд у Беларусь для 27-гадовага легіянера - новы выклік, які, магчыма, стане важным этапам у кар'еры. Акрамя салігорскага «Шахцёра» прадметную цікавасць да футбаліста ў цяперашняе міжсезонне выяўляла «Дзясна».

Дарка БОДУЛ

Дасведчаны харвацкі нападнік пачынаў кар'еру ў «Аяксе». Зрэшты, там не зайграў, затое паспеў заспець у камандзе Луіса Суарэса, Томаса Вермалена, Дэйлі Блінда. Знакамітага ўругвайца Бодул неяк укусіў на трэніроўцы.

«Выявіўся зусім не гатовым да такога вялікага клубу, як «Аякс». Спачатку я біўся, адчуваў патрэбу ў перамозе. Стаў найлепшым бамбардзірам у «Аякс II», забіў амаль 20 галоў, стаў капітанам. І сказаў сабе: «Вау, ты ўжо зрабіў гэта! З нікога стаў усім. Ты ў адным з найвялікшых клубаў свету. Малайчына, Дарка!»Дарма, вядома.

Калі мяне перавялі ў першую каманду, усё пайшло жудасна. Я перастаў сачыць за сабой: харчаваўся няправільна, клаўся спаць абы-калі, раніцай прачынаўся разбітым і на поле выходзіў праз сілу і без настрою. Мог нагрубіяніць трэнеру. Калі б я тады клапаціўся пра сям'ю, брата ці дзяўчыну, хоць пра кагосьці, пасталеў бы хутчэй і не натварыў столькі глупстваў.

Самыя вар'яцкія вечарынкі праходзілі ў мяне дома. Там збіраліся ўсе мае сябры з Вены. Такія вечарынкі я ладзіў не тое, каб часта, і ўсё ж гэта таксама стала маёй памылкай. Я ж яшчэ і не наблізіўся да таго, каб стаць топам», - успамінаў у адным з інтэрв'ю пра амстэрдамскі перыяд футбаліст.

У 21-гадовым узросце футбаліст правёў паўнавартасны сезон у Ратэрдамскай «Спарце» - у 24 гульнях забіў адзін мяч. Затым у біяграфіі 30-гадовага форварда былі аўстрыйскія «Штурм» і «Альт», партугальская «Насьянал», дацкая «Адэнсэ», шатландскі «Дандзі Юнайтэд», а таксама расейскія «Амкар» і «Енісей».

Толькі раз у кар'еры футбаліст забіў за сезон больш за пяць мячоў. Здарылася гэта ў сезоне-2011/12, калі Бодул выступаў за «Штуанэрм» з Граца. Тады за 28 гульняў яму ўдалося забіць 12 галоў і набраць шэсць асістэнцкіх балаў.

«Бодул - універсальны футбаліст. Я гляджу не на тое, кім ён гуляў, а на тое, якія функцыі ён можа выконваць.

Ён надзелены кемлівасцю, можа зрабіць нядрэнную перадачу, можа захаваць мяч», - характарыстыка ад расейскага трэнера Гаджы Гаджыева, пад кіраўніцтвам якога харват выступаў у «Амкары».