У Лоеве 35-гадовы расеец скончыў жыццё самагубствам праз пагрозу дэпартацыі

Сяргей Барысаў жыў у Беларусі 17 апошніх гадоў.

Стала вядома яшчэ пра аднаго мігранта, які скончыў з сабой праз перспектывы высылкі з Беларусі: у снежні мінулага года ў Лоеве 35-гадовы Сяргей Барысаў учыніў суіцыд пасля таго, як атрымаў пастанову аб высылцы на 4 гады. Пра гэта tut.by распавялі сваякі мужчыны.

Сяргей быў грамадзянінам Расеі, але 17 апошніх гадоў ён жыў у Беларусі, дарэчы і нарадзіўся таксама тут. У Гомелі ў яго ёсць кватэра, але ў апошнія гады мужчына перабраўся ў Лоеў - бліжэй да мамы-пенсіянеркі і брата-інваліда.

14 снежня 2018 года аддзел грамадзянства і міграцыі Лоеўскага РАУС «у інтарэсах грамадскага парадку» прыняў пастанову выслаць мужчыну з Беларусі. У пастанове старшы інспектар групы грамадзянства і міграцыі Лоеўскага РАУС адзначыла, што за год у Сяргея зафіксаваныя два адміністрацыйныя правапарушэнні: з'яўленне ў грамадскім месцы ў п'яным выглядзе і дробны крадзеж. Палічыла і іншыя «адміністрацыйкі» мужчыны за ўвесь час ягонага пражывання ў Беларусі - усяго за 10 гадоў такіх набралася восем (у асноўным — з'яўленне ў нецвярозым выглядзе ў грамадскім месцы).

У выніку дазвол на сталае пражыванне быў ануляваны - і да 28 снежня Сяргей павінен быў добраахвотна, за свой кошт пакінуць Беларусь.

Сяброўка сям'і Святлана, паводле адукацыі юрыстка, дапамагла мужчыну скласці скаргу на пастанову аб высылцы на імя начальніка УУС Гомельскага аблвыканкама. Але адправіць яе так і не паспелі.

- 19 снежня мы павінны былі а 10 гадзіне ісці да натарыуса — успамінае мама Сяргея Людміла Васільеўна. - Блізу дзевяці дамовіліся. А 9:50 тэлефаную, каб выходзіў — не бярэ слухаўку. Падышла да ягонага дома - зноў тэлефаную, не бярэ. Да кватэры - тэлефаную, чую, што тэлефон ягоны ўнутры тэлефануе, але Сярожа не падымае. Суседка яшчэ супакойвала: кажа, маўляў, не хвалюйся, Люда, можа, выйшаў куды, а тэлефон забыўся. Але на яго гэта было не падобна, - жанчына, успамінаючы той дзень, плача.

Праз дзве гадзіны чаканняў наважылі ўзламаць дзверы. Сяргей ляжаў каля ваннай. Як высветліцца пазней - цвярозы. Побач - запіска. Потым родныя адшукалі яшчэ некалькі запісак такога зместу: адна адрасаваная маме, іншая - хроснай, яшчэ адна - крык душы, чацвёртая - міліцыі (яе мы не публікуем з этычных меркаванняў).

- Мы моўчкі пераносілі гора. А тут на вочы трапіўся артыкул у СМІ пра гэтых двух мужчын. І мы зразумелі, што, выяўляецца, не адны такія. Атрымліваецца, гэта ўжо тэндэнцыя. У нашых праваахоўных органаў пункцік ёсць па дэпартацыі? Не ведаю, што імі рухае, калі яны прымаюць гэтыя пастановы, - кажа Святлана.

- Мне наша інспектар, яшчэ калі гэтую пастанову рыхтавала, сказала, што праз майго сына яе пазбавілі прэміі, што своечасова не выслала яго. Ну вось - выслала. Атрымала яна цяпер прэмію? Я не разумею, каму ён перашкаджаў, - зноў плача мама загінулага.

Пастанову аб высылцы Сяргея жанчыны ўважаюць за незаконную - кожная па-свойму: мама - таму што мама, Святлана - таму што юрыстка.

- Высылка ўжываецца да замежніка ў выключных выпадках, калі з улікам асобы замежніка можна зрабіць адназначную выснову, што выкарыстанне іншых тыпаў абмежаванняў не гарантуе бяспеку дзяржаўным інтарэсам або інтарэсам насельніцтва. Ануляванне дазволу на сталае пражыванне з'яўляецца правам, а не абавязкам дзяржаўнага органа, які прымае пастанову. Гэта азначае, што нават у выпадку прыцягнення замежніка цягам аднаго каляндарнага года да адміністрацыйнай адказнасці пяць і больш разоў пры прыняцці пастановы аб ануляванні віду на жыхарства ўлічваюцца і ацэньваюцца ўсе абставіны сувязі грамадзяніна з Рэспублікай Беларусь. Пры разглядзе пытання аб высылцы Сяргея не былі ўлічаныя такія важныя моманты, што ён, да прыкладу, мае ва ўласнасці кватэру ў Гомелі, у якой ён пражываў яшчэ нядаўна, спраўна аплачваючы камунальныя аплаты, не мае за межамі Беларусі жылля і працы, а ягоныя маці і брат па стане ўзросту і здароўя патрабуюць увагі і догляду, - пералічвае аргументы Святлана.

...На днях Людміле Васільеўне праз пошту са Следчага камітэта прыйшоў ліст. У ім паведамляецца, што 30 студзеня па факце смерці яе сына адноўленая даследчая праверка.

Нагадаем, 15 студзеня гэтага года ў вёсцы Негаўцы Буда-Кашалёўскага раёна пайшоў з жыцця Віталь Кузмянкоў. Ураджэнец Расеі 14 апошніх гадоў пражываў у Беларусі. Тут у яго быў дом, жонка Вольга і шэсць дачок. Незадоўга да навагодніх святаў мужчына трапіўся п'яным проста на працы. Яго звольнілі, і пасля гэтага Буда-Кашалёўскі РАУС ануляваў дазвол на сталае пражыванне ў Беларусі. Мужчыну хацелі выслаць. Але не паспелі.

У найбліжэйшыя дні вызначыцца лёс і яшчэ аднаго мігранта — украінца Сяргея Працэнкі. Аддзел грамадзянства і міграцыі Буда-Кашалёўскага РАУС, а затым і раённы суд прынялі пастанову выслаць яго з Беларусі за тое, што той неяк з'яўляўся выпіўшым на вуліцы. Але ехаць мужчыну няма куды, а пакінуць тут жонку ў дэкрэце і без даходу з трыма маленькімі дзецьмі няма на каго. За сваю сям'ю Сяргей вызначыў змагацца - падаў скаргу ў суд вышэйшай інстанцыі. 7 лютага судовая калегія абласнога суда вынесе пастанову паводле гэтай справы.