Прадавец: Мяса раней добра бралі, а цяпер косткі супавыя, курыныя наборы

Што бабруйцы набываюць у прадуктовых крамах.

Пакупнікі сталі зноў глядзець на цэннікі і выбіраць больш танныя прадукты - падзяліліся назіраннямі з bobruisk.ru прадаўцы бабруйскіх прадуктовых крамаў.

Ідзе «вайна» за пакупніка

Вольга (імя, на яе просьбу, змененае) загадвае адной з сеткавых крамаў горада. Яна сцвярджае: сёння, як ніколі, ідзе «вайна» за пакупніка - «сецевікі» спаборнічаюць адзін з адным у акцыях, распродажах і іншых маркетынгавых выкрутах, бо людзі шукаюць, дзе танней.

Са слоў загадчыка, значны спад пакупніцкай актыўнасці стаў назірацца год таму. Цяпер, у залежнасці ад таго, ці з'яўляюцца іншыя крамы паблізу, у кагосьці ён прадаўжаецца, у кагосьці прыпыніўся. Але агулам у гандлёвым аб'екце, у якім працуе Вольга, сярэдні чэк знізіўся на 10 адсоткаў. Прычым тэндэнцыя, са слоў Вольгі, такая, што дарагой прадукцыі крама стала заказваць у тры-чатыры разы менш, у асноўным, сацыяльна значную - хлеб, малако, мясазмяшчальныя прадукты.

- Малочнае заўсёды бралі добра, але цяпер малако, напрыклад, часцей купляюць у пластыкавых пакетах, а не ў скрынках або бутэльках, бо яно таннейшае – дзеліцца назіраннямі Вольга. - Мяса раней добра бралі, цяпер - не, таму мы сталі больш заказваць на краму костачкі супавыя, курыныя наборы. Такое раскупляюць у першую чаргу, а ўжо потым - курыныя галёнкі, напрыклад.

Алена Гавароўская дзесяць гадоў загадвае прадуктовай крамай №28. Яна ўспамінае часы, калі чарга пакупнікоў у іх невялікай краме стаяла ад прылаўка да самых дзвярэй. Адзін-тры чалавекі – сённяшнія рэаліі.

- Людзі мала купляюць і глядзяць, што танней – кажа Алена. - У асноўным бяруць хлеб, малако, недарагую каўбасу. Больш-менш натуральныя вэнджаніна - ад 9 рублёў за кілаграм - не запатрабаваныя, іх, калі і бяруць, то не больш 200-300 грамаў. А вось гарэлку і цыгарэты набываюць, як мне здаецца, незалежна ад таго, ёсць грошы ці не. Асабліва запатрабаваныя цыгарэты, хоць яны ўвесь час даражэюць. Попытам таксама карыстаюцца бульба, морква, буракі, за імі – апельсіны, мандарыны. Але калі раней, напрыклад, перад Новым годам бралі па некалькі кілаграмаў мандарын, то перад 2019-м такога ўжо не было.

У гэтай краме, са слоў загадчыцы, сярэдні чэк «патаннеў» на 40 адсоткаў:

- Адзін пакупнік пакідае за раз у краме блізу дзесяці рублёў, не больш. А многія бяруць прадукты за «карту растэрміноўкі», а потым разлічваюцца цягам некалькіх месяцаў.

«Дачцэ купляем ялавічыну, сабе - курыцу»

А цяпер пацікавімся меркаваннем пакупнікоў.

Алене 28 гадоў, яна фармацэўт, замужам і цяпер у «дэкрэце», чакае другое дзіця. Сям'я пачала эканоміць з лета мінулага года, калі яе мужу спачатку сталі затрымліваць заробак, а потым ён і зусім застаўся без працы. Амаль паўгода сям'я жыла толькі на заробак Алены і дробныя заробкі мужа. За месяц на дваіх выходзіла блізу 800 рублёў. З іх на ежу - 300-400.

Пару тыдняў таму муж Алены ўладкаваўся на працу, мужчыну паабяцалі плаціць прыкладна 600 рублёў.

– Для нашага горада гэта прымальна, – мяркуе Алена.

Але цяпер сама яна ўжо знаходзіцца на бальнічным па цяжарнасці і родах і разумее, што са з'яўленнем дзяцяці даход зноў знізіцца.

- Стараемся, калі ёсць грошы, зрабіць запас прадуктаў, якія не псуюцца, а астатняе - малако, хлеб, тварог - па меры неабходнасці - апісвае жанчына свае выдаткі. - Вельмі выбаўляюць дысконтныя карты, акцыі і ...дыскаўнтэр «Святлафор». Садавіну купляем толькі сезонную, гародніна ў нас са свайго агарода, робім шмат кансерваў, свініну і курынае мяса купляем у мясцовых фермераў. Каўбасы і сасіскі не бярэм, бо кошты «кусаюцца», і лепш купіць мяса і прыгатаваць самастойна.

– Дзіцячая дапамога – гэта толькі палова майго звыклага заробку, – разважае Алена. - Давядзецца зноў пераглядаць выдаткі і забыцца аб штогадовым адпачынку. Добра яшчэ, што жывем у сваёй кватэры.

24-гадовая Кацярына працуе на прыватным прадпрыемстве эканамісткай, муж працуе апаратчыкам на дзяржпрадпрыемстве. Адзінае дзіця - дзяўчынка-ходзіць у дзіцячы садок.

Кацярына прызнаецца: калі дзіця пайшло ў дзіцячы садок, сталі эканоміць – «на сабе».

- Дачцэ набываем ялавічыну, малако і тварог нармальнай тлустасці, садавіну і прысмакі, а сабе – курыцу, малочныя прадукты меншай тлустасці. Паўфабрыкаты не купляем, калі разабрацца – гэта зусім нявыгадна. Калі сустракаем тавар на доўгі тэрмін прыдатнасці на зніжцы, то бярэм яго пра запас.

Са слоў Кацярыны, раней, калі хацелася, яны маглі дазволіць сабе набыць крэветкі, чырвоную рыбу, дарагія арэхі.

- Цяпер я дзесяць разоў падумаю, перш чым пакладу гэта ў кошык! - усміхаецца Каця.

- А інакш не атрымліваецца, - дадае яна. - Пішуць, што заробкі растуць, але дзе, у каго? А вось кошты прадуктаў, камунальных паслуг, бензіну «радуюць» ледзь ці не штодня. Яшчэ пару гадоў таму мы маглі нават нешта адкласці, цяпер ужо не атрымліваецца.