Девять культовых мест Минска, где собирались в 90-е
3- 14.04.2019, 15:18
- 18,499
«Труба», «Паниковка», стена Цоя и другие места, создававшие атмосферу города.
Где тусовались в Минске в 1990-е, когда не было Зыбицкой? На «Фесте экскурсоводов» горожане прогулялись по местам, которые были популярными в молодой независимой Беларуси. Сайт tut.by тоже окунулся в прошлое.
Экскурсовод Павел Булатый показывает артефакт из 1990-х — видеокассету
Черная кожаная куртка, джинсы, белая спортивная кофта, темные очки — один из модных луков девяностых. Экскурсовод Павел Булатый напомнил минчанам, где в первое десятилетие после перестройки тусовалась молодежь.
1. «Феликс»
Где: сквер у памятника Феликсу Дзержинскому напротив КГБ
— У 1990-я гэты бульвар добра абжыла тагачасная моладзь, — рассказывает Павел Булатый. — Тут збіраліся студэнты: месца зручнае, паміж універсітэтамі. Абмяркоўвалі розныя думкі, ідэі. Чым бліжэй па гэтым скверы да стадыёна «Дынама» — тым тусоўка станавілася ўсё больш маргінальнай.
Тусовка «На Феликсе» жила в Минске еще в нулевых.
2. «Труба»
Где: подземный переход около улицы Энгельса
«Трубы» — подземные переходы под главным столичным проспектом, который в 1990-х носил имя Франциска Скорины. Была «Труба» (подземный переход рядом с улицей Энгельса) и «Малая труба» (рядом с улицей Ленина).
— У «Трубе» тусаваліся нефармалы, металісты — кожаныя порткі, курткі, жалезныя ланцугі, нямытыя галовы… Збіраліся, слухалі сваю цяжкую музыку. З часам іх разагналі.
3. Стена Цоя
Где: на бетонной ограде вокруг стройки Дворца Республики
— Праект Дварца Рэспублікі з’явіўся яшчэ ў канцы 1980-х, а ў 1990-я тут была будаўнічая пляцоўка, — рассказывает Павел Булатый. — Яна была агароджана бетонным плотам. Калі музыкант Віктар Цой загінуў у пачатку 1990-х, то на плоце ўзнікла сцяна памяці Цоя, а вакол яе — цікавая моладзевая тусоўка. Фанаты прыходзілі сюды, пісалі словы — вельмі доўга.
Стена Цоя просуществовала на этом месте до 1997 года.
— Потым пачалі будаўнічы плот разбіраць. Але фанаты Цоя былі супраць. Спачатку тут заставаліся два пралёты сцяны, а потым іх перанеслі: спачатку за Палац Рэспублікі, потым недалёка ад метро «Першамайская».
4. «Макдональдс»
Где: первый минский «Макдональдс»
Экскурсовод вспоминает, как популярен был в 1990-х первый минский «Макдональдс» (он открылся в 1996 году).
— Першы мінскі «Макдональдс» адкрывалі з размахам, з вайсковым аркестрам! Гэта не здзіўляе: эпоха дзевяностых, усё было магчыма, — улыбается Павел Булатый.
5. «Окурок»
Где: бульвар на улице Ленина
Бульвар около «Макдональдса» был еще одним тусовочным местом. Его называли «Окурок». Здесь работал ночной магазин — сейчас на его месте ресторан японской кухни. Тут же была большая стоянка минских таксистов.
На месте, где сейчас гостиница «Европа», с советских лет было кафе-мороженое «Пингвин». Там продавалось мороженое для детей и алкоголь — для взрослых. В конце 1980-х — начале 90-х здесь собирались панки, неформалы, хиппи. А в конце 1990-х на месте «Пингвина» появилось «Блюз кафе», куда приезжали байкеры.
6. «Художка»
Где: в сквере на площади Свободы
На площади Свободы было одно из самых знаковых тусовочных мест Минска в 1990-х — городской вернисаж.
— Тут штодзённа збіралася шмат мастакоў, яны адразу і малявалі, і выстаўлялі карціны. Сюды любілі прыходзіць творчыя людзі. З часам мастакоў перавялі за Палац прафсаюзаў, а потым і зусім прагналі пад зямлю.
Павел Булатый вспоминает, что на площади Свободы собиралась и неформальная музыкальная молодежь.
— Моладзь ладзіла канцэрты на імправізаваных сцэнах. Гэта былі не «Вечары каля Ратушы» — сцэнай мог быць і перавёрнуты кузаў ад КрАЗа. Больш-менш добры гукаўзмацняльнік — вось табе і канцэрт.
7. «Паниковка»
Где: Александровский сквер рядом с администрацией Лукашенко
Александровский сквер, известный как «Паниковка», был легендарным местом, объединявшим людей из самых разных тусовок.
— Сюды збіраліся ўсе: металісты, панкі, гопнікі з раёнаў. А ў частцы сквера недалёка ад адміністрацыі прэзідэнта завісалі растаманы.
8. «Лестница»
Где: тупик с лестницей возле Дома офицеров
На «лестнице» возле Дома офицеров часто устраивались спонтанные концерты.
— Музыкі дамаўляліся са старажамі, каб з імі «падзяліліся» электрычнасцю з Дома афіцэраў. Там пачыналі свой творчы шлях некаторыя беларускія артысты. Напрыклад Сяргей Міхалок.
9. «Центральный»
Где: универсам «Центральный»
Единственное тусовочное место из 1990-х, которое по-прежнему является таковым и хранит дух Минска.
— За барнай стойкай можна стаяць і назіраць за рухам горада. Галоўнае там — атмасфера. Можна пачуць літаратурныя спрэчкі сучасных беларускіх пісьменнікаў, музыкаў, сустрэць гарадскіх вар’ятаў, фанатаў групы «Аліса», якія цудам захаваліся дагэтуль. Цікавае месца, сапраўдная культурніцкая прастора.