«Дзіцяці звару пару яек, а сама абыходжуся бутэрбродам»

Беларуска распавяла, як удаецца звесці дэбет і крэдыт самотнай маці.

Адзіная крыніца даходу Вольгі - дапамога па доглядзе за дзіцем да 3 гадоў. У першым паўгоддзі 2019 года гэта 362,46 рублёў, піша «Завтра твоей страны».

Тры гады таму тады яшчэ будучая мама наважыла з'ехаць са сталіцы ў аграгарадок у Берасцейскай вобласці. Галоўная прычына пераезду была акурат эканамічная. У вёсцы ў знаёмых пуставала аднапакаёвая кватэра, там жа жывуць сваякі, якія гатовыя былі дапамагаць.

- Я ведала, што гэтыя тры гады змагу разлічваць толькі на дапамогу. А ў Менску яе выстарчала б хіба што на аплату здымнага пакоя. Часовы пераезд быў самай рацыянальнай пастановай, - тлумачыць Вольга.

Яна прызнаецца, што была гатовая да таго, што фінансавы стан будзе дастаткова складаным. Менавіта таму ўсе марнаванні ўлічаныя ў запісной кніжцы. Такі кантроль дазваляе не выходзіць за рамкі дазволенага і знаходзіць выдаткі, на якіх можна эканоміць.

- Дапамога ў доглядзе за дзіцем атрымліваецца прыкладна такой жа, як бюджэт пражытковага мінімуму. У красавіку для дзіцяці да 3-х гадоў яна складала 140 рублёў, для дарослага - 240 рублёў, - кажа Вольга.

Кожны месяц сям'я траціць блізу 100 рублёў на камунальныя паслугі, яшчэ 40 за мабільны тэлефон і інтэрнэт.

- Хтосьці скажа, што такія выдаткі на тэлефон і інтэрнэт - гэта раскоша пры маім даходзе, але правесці гады ў дэкрэце ў вёсцы, ды яшчэ без сувязі са светам? Я б наогул з глузду з’ехала, - прызнаецца Вольга.

За 18 дзён чэрвеня на прадукты Вольга выдаткавала 62 рублі. У сярэднім жа за месяц на ежу сыходзіць прыкладна 100-150 рублёў. Пры гэтым яна не набывае мяса, яйкі, бульбу і іншую гародніну. Усім тым, што не прынята купляць у вёсках, дзе ў людзей ёсць свая гаспадарка, яе забяспечваюць сваякі.

На бытавую хімію, сродкі гігіены і іншыя патрэбныя для дома рэчы Вольга стараецца выдаткаваць 40-45 рублёў за месяц. Яшчэ 20 яна марнуе на тавары для дзіцяці, напрыклад, на развіваючыя гульні і дзіцячыя кніжкі. Прыкладна столькі ж з бюджэту адкладаецца на непрадбачаныя выдаткі, падарункі блізкім, паездкі.

Дзіцячую вопратку сям'я практычна не набывае, бо ў сяброў расце хлопчык крыху старэйшы за сына Вольгі, ад якога «па спадчыне» пераходзяць адзенне і абутак.

- Сабе вопратку я дазволіць амаль не магу. Але ў гэтым месяцы купіла абутак на лета за 30 рублёў. Яшчэ 4 рублі выдаткавала на рамонт адзення, - распавядае Вольга. - У гэтым плане ў тым жа Менску прасцей, бо там ёсць сэканд-хэнды і досыць удалыя распродажы.

Асобны і заўсёды непрадказальны артыкул выдаткаў - гэта медыкаменты. У Беларусі лекі для дзяцей да 3-х гадоў можна атрымліваць бясплатна. Але не заўсёды бясплатны варыянт выяўляецца прыдатным.

- Апошнім разам, калі сын хварэў, нам прапісалі беларускія лекі. Так, яны былі бясплатныя, але не дапамагалі. Давялося вярнуцца ў аптэку і пасля кансультацыі з фармацэўтам купіць імпартныя кроплі за 15 рублёў і сіроп за 11 рублёў, - распавядае Вольга.

Атрымліваецца, што на паперы дзяржава дапамагае з лекамі, але па факце лекары нярэдка выпісваюць самыя танныя айчынныя прэпараты, не звяртаючы ўвагі на асаблівасці арганізма дзіцяці і не робячы спасылку на тое, што раней яму гэтыя лекі не дапамагалі.

- Лекары не заўсёды прапануюць выбар лекаў, якія можна атрымаць бясплатна. Але бывае, што распавядаюць пра такую магчымасць, нават калі лекі не беларускія, - кажа Вольга.

Яна прызнаецца: нават маючы сваякоў з гаспадаркай, пражыць на дапамогу па догляду за дзіцем вельмі складана. Калі б не блізкія і сябры, якія дапамагаюць сям'і прадуктамі і адзеннем для сына, гэта было б амаль нерэальна.

- Хоць куды б я дзелася, эканоміла б больш на сабе. Цяпер таксама так раблю: дзіцяці звару апошнія два яйкі, а сама абыходжуся бутэрбродам, - дзеліцца Вольга.

- Было б добра, калі б можна было зарабляць. Але нават выдалена гэта мне не ўдалося. Я знаходжуся з сынам 24 гадзіны на дзень. Аддаць яго камусьці нават на гадзіну магчымасці няма. А наймаць няньку.... Я ж не зараблю столькі, каб ёй плаціць, - прадаўжае маладая мама.

Аднак яна не чакае аб дзяржавы дабрачыннасці, хоць і не зусім разумее, чаму дапамогі па догляду за дзіцем не маюць ніякай градацыі - пара, дзе адзін з бацькоў зарабляе пад 1000 даляраў атрымлівае на дзіця да 3-х гадоў столькі ж, колькі самотная маці, якая не мае магчымасці падпрацоўваць у перыяд догляду за дзіцем.