Над сэканд-хэндамі згушчаюцца хмары?

Чаму лёгкая прамысловасць «наехала» на сэканды і што адказалі ўладальнікі крнамаў «еўраадзення».

Новая кіраўніца Беллегпрама Таццяна Лугіна выказалася за тое, каб колькасць сэканд-хэндаў у Беларусі перастала расці, піша «Вечерний Гродно».

Што думаюць уладальнікі сэкандаў

Уладальнікі сэкандаў да слоў кіраўніцы канцэрна лёгкай прамысловасці паставіліся са здзіўленнем. Як распавёў заснавальнік адной з буйных сетак крам сэканд-хэнд Міхаіл (імя змененае), такія заявы не маюць нічога агульнага з рэальнасцю:

- Мы не раз казалі, што не з'яўляемся канкурэнтамі беларускім прадпрыемствам. Іх канкурэнты - гэта вытворцы еўрапейскіх брэндаў і «цюбецейкі». У іх свая ніша, у нас - свая. Хай кожны ў ёй і працуе, а не спрабуе ўлезці ў справы суседа, калі ў самога бізнэс, мякка кажучы, ідзе са скрыпам. Тое, што 70% тавару ў сэкандах новыя рэчы - няпраўда. Наш тавар праходзіць таксама адпаведнае мытнае афармленне згодна з заканадаўствам РБ. Мала таго, мы плацім мытныя падаткі ў суме 20% і ПДВ 15% - роўна столькі ж плацяць пры ўвозе новага адзення. У кожнай краіне «Еўразвяза» ёсць такія крамы і нікому яны не перашкаджаюць, - заўважыў Міхаіл.

Пры гэтым тавары канцэрна «Беллегпрам» Міхаіл уважае за якасную прадукцыю, але што купляць, у выніку павінен вызначаць пакупнік. Сёння айчынныя вытворцы могуць выпускаць годныя і канкурэнтаздольныя тавары - напрыклад, «Марк Фармэль», «Мілавіца» або «Контэ». Што перашкаджае здабыць папулярнасць прадпрыемствам «Беллегпрама» - невядома.

- Калі ты не вытрымліваеш канкурэнцыі, ты павінен мяняцца. Мяняць маркетынгавую палітыку або аб'ядноўвацца з прыватнікам, які ўмее працаваць у рынкавых умовах. У нас ёсць свая ніша і канцэпцыя: прыгожа, нядорага і непаўторна адзець чалавека. Пасля шопінгу ў нас у кліента яшчэ застаюцца грошы на здароўе, адпачынак ці адукацыю. У нашых крамах працуюць людзі, якія атрымліваюць годны заробак. А за імі сем'і, пра якія трэба думаць. А забароннымі захадамі нічога не даб'ешся, - рэзюмаваў Міхаіл.

Што думаюць гарадзенцы пра сэканд і беларускую лёгкую прамысловасць?

Арына, 19 гадоў, студэнтка:

- Я за тое, каб сэканды заставаліся і нічога ў дачыненні да іх не мянялася. Сама я рэдка туды заходжу, але мае бацькі ўвесь час бываюць пры новых паступленнях. Няхай людзі адзяваюцца, зыходзячы са сваіх фінансавых магчымасцяў. Чаму бабуля з вёскі не можа купіць сабе танную кофту ці куртку? Гэта яе права. А пра беларускі легпрам я магу сказаць толькі адно - мінулае стагоддзе. Нецікавыя лекалы, прынт на ўзроўні дзіцячага садка, нямодны фасон.

Алег, 25 гадоў, будаўнік:

- Ад такіх ініцыятыў ніхто не выйграе, а вось хто саступіць, дык гэта народ. Мая жонка пачала заходзіць у сэканд каля дома, у мяне раз-пораз з'яўляюцца майкі, якія не сорамна надзець у горад. Не тое, каб часта нашу гэтую вопратку, але ў маім гардэробе яна ёсць. Жонка сабе ў асноўным набывае ў буціках у гандлёвых цэнтрах або на рынку - яна ўсё ж новая, але нават у сэкандах ёсць рэчы, якія не адрозніць ад новых.

Марта, 29 гадоў, стаматолаг:

- Нядаўна ішла на працу і ўбачыла, як ля адной з крам з ужыванай вопраткай выбудавалася велізарная чарга. Людзі даслоўна штурмавалі дзверы, штурхаліся, каб увайсці першымі. Значыць, тавар нарасхват, ёсць свой пакупнік. Сама заходжу ў такія раз на месяц: іншы раз нешта вазьму, бывае - адкрыта нічога няма цікавага.

Іван, 49 гадоў, сантэхнік:

- Год таму мы збіралі сына ў першы клас. Жонка купіла ў сэкандзе кашулю і камізэльку ўдвая танней, чым на рынку. Дачцэ старэйшай спартыўныя рэчы куплялі. Без сэкандаў жыць будзем, але простаму народу з імі больш спакойна. Заўсёды ведаеш, што можаш набыць патрэбную рэч танна. Трэба падтрымліваць айчыннага вытворцу, але цывілізавана, без перагібаў. Дайце добры тавар, і ў вас яго купяць.

Роза, 66 гадоў, пенсіянерка:

- Я буду купляць тое, што танней і па якасці прымальнае. На рынках - дорага, у крамах, у супермаркетах таксама дорага, ды і ў сэкандах трэба плаціць, але менш. Плюс бываюць зніжкі да 70 адсоткаў, нагледзець штосьці можна. Але гэта ўсё ж хтосьці насіў, не кожны купіць.