Бронепарасон для інтэгратара

Міралюбныя надыходзяць часы.

Чарговы ўсплёск "паглыбленай інтэграцыі" , якая здавалася непазбежнай, катастрафічных наступстваў не меў. Аншлюс гэтым разам не адбыўся. І на колькі там адсоткаў узгодненыя сустрэчныя планы двухбаковага парыву да яднання, ужо не актуальна. Самаўпэўнены рэжым узяў працяглы тайм-аўт. Да 8 снежня гэтага непрадказальнага года.

Адным словам, адбой. І якая міралюбная адразу наступіла цішыня! Мір. Спакой. Час летніх адпачынкаў. Ніякіх ультыматумаў, а тым больш, зялёных чалавечкаў. І незразумела нават, з чаго гэта некаторыя грамадзяне ўстрывожыліся раптам? Бо абяцаў правадыр, што на далёкім Валааме нічога таемнага абмяркоўваць не будуць. І на наш суверэнітэт ніхто не замахваецца. Проста ў двух лідараў - прафесійнага чэкіста і калгаснага прапагандыста – паўстала раптам неадольнае жаданне "паглыблена" памаліцца. А дзе ж яшчэ гэтую высокую задуму выканаць, калі не на Валааме?

Журналістам правадыр дазволіў нават зафіксаваць ягоны зварот да Пуціна, каб і шырокая публіка магла зразумець, што падштурхнула іх накіравацца менавіта туды, на прастор вялікага возера. І дарэмна ўсякія нядобразычліўцы брыдкасловілі з нагоды гэтай экстравагантнай задумы багамольцаў новага набору. Тлумачэнне сутнасці найвышэйшага парыву паступіла своечасова і сумневаў не выклікала. Усё выразна і ясна, як на духу.

"Гэта не проста была нейкая азнаямленчая экскурсія. Нашы вытокі там, нашы карані там - нашай веры, моцных, сапраўдных людзей. Не думаю, што прэзідэнт Расеі кагосьці вось так вадзіў за рукі і паказваў, ведаючы дакладна ўсе гэтыя месцы. Я вельмі цаню, што вы ўчора мяне там правялі і паказалі ўсё гэта. Думка ў мяне была пра тое, як нам – беларусам – працягнуць гэты шлях на Валааме і ў іншых нашых манастырах”.

Які маштаб дзяржаўнай думкі! Ледзь ступіў на той далёкі востраў, як адразу ахінула: тут нашы карані. А значыць, усіх беларусаў варта накіраваць менавіта сюды без прамаруджання. Як у вядомым фільме "Шырлі-мырлі", калі звычайных грамадзян закінулі раптам на Канары на два гады. І не так важна, што унікальны алмаз, які дазваляе жыць доўга на дурніцу, нават пад правадырствам мудрага правадыра пакуль што не знайшлі. Проста надышоў час шукаць свае карані. І якія тут могуць быць пытанні, калі так надумаў кіраўнік.

Дваццаць пяць гадоў запар ён упарта працаваў, ствараючы свой калгасны міф. Быццам бы ў цяжкую хвіліну з волі нейкіх вышэйшых сіл прыйшоў да беларусаў "зялёны хлапчук-прэзідэнт". Добры і клапатлівы. Хітры-хітры. Каб адвесці краіну ад прорвы. Усіх уладальнікаў запасаў газу і нафты спрытна абуць у лапці. І стварыць для простага чалавека унікальную "краіну для жыцця". Так нарадзілася вядомая праграма "нафта і газ у абмен на пацалункі".

Ён уважаў сябе тады за выключнага і нават не здагадваўся, што вакол стратэгічных запасаў гэтай сыравіны даўно ўжо тоўпяцца цудоўныя ўмельцы. Крамлёўска-лубянскі клан амаль імгненна разгадаў усе ягоныя наіўныя хітрыкі. І ахвотна ўключыўся ў задуманую ім правінцыйную гульню ў адзін акоп і славянскае братэрства. Для іх гэтая гульня была бяспройгрышнай і абяцала немалыя выгады. А ў выніку – амаль бязбольны прарыў Расеі далёка на захад.

А ён быў упэўнены, што разам з Пуціным адновіць бясслаўнае падзенне “саўка”. У яго пампезным варыянце. А шматкроць паўтораная легенда пра агульныя карані і адзін акоп адкрые доступ да нафты, газу і расейскіх рынкаў. І раптам - нявыкрутка. Падатковы манеўр. Брудная нафта ў нафтаправодзе «Дружба». Мядзведзеў абвяшчае ўмовы "паглыбленай інтэграцыі”. А здзеклівае рэха паўтарае гэта ў кароткім варыянце: хэндэ хох! Як жа так?..

Цяперашні імклівы парыў да "паглыбленай інтэграцыі" вычарпаўся і адышоў у нябыт. Ад яго засталася толькі чыноўніцкая мітусня, смутныя прадчуванні і ключавое слова "Валаам". Пра пошукі каранёў і іншыя памкненні праз дзень-другі забудзе нават сам шукальнік. І толькі незлічоныя відэасюжэты будуць нагадваць аб цвёрдым прэсінгу ў лубачнай асадзе. Якія кранальныя кадры брацкай дружбы двух хаўруснікаў! Часам забаўныя. Але часцей суровыя, амаль манументальныя.

Вось спрытна схоплены аператарам гістарычны момант: правадыр на камяністым беразе. Хмурныя хвоі. Адзінокая лава. І нерухомы погляд правадыра, накіраваны ў невядомую далеч. Што яму здалося ў той бязрадасны момант? Будучы снежань з поўным карытам інтэграцыйнай нафты? Або самотны, строга дамок з аховай персанальнага пенсіянера дзесьці пад Растовам?

А вось карцінка зусім іншага кшталту - ён жа пад парасонам. Нейкім дзіўным, велізарным надмерна. Вакол паплечнікі, твары, якія сустракаюць або праводзяць, ўсе, хто ўмудрыўся ўціснуцца ў той кадр. Легкадумны дожджык не зразумеў, хто там унізе, і пачаў барабаніць па тугому купалу парасона, вырабленага з нейкага невядомага матэрыялу. Сацыяльныя сеткі здрыгануліся і затрапяталі: ды гэта ж кеўлар! Той самы, які звычайна ідзе на бронекамізэлькі. І пайшлі вясёлыя каментары: а што б гэта значыла?

Дзіўная, аднак, цікаўнасць! Калі ўжо ўзнікла вострая патрэба замены браняванага лімузіна на больш надзейны варыянт, то чаму ж не замяніць заадно і парасон? Цалкам магчыма, што ў пэўных колах не забыты яшчэ злапомны памідор, які прыляцеў з вулічнага натоўпу, заблакаванага спецназам на сталічным ходніку. У той дзень “зялёны хлапчук-прэзідэнт" надумаў парадаваць электарат персанальным лыжаролерным прабегам па галоўным праспекце.

Як бы там ні было, але першы пасля берасцейскага ультыматуму этап "паглыбленай інтэграцыі" закончаны. Лік пакуль нуль-нуль. Але да лёсавызначальнай снежня яшчэ нямала часу. І на франтах брацкай інтэграцыі надыходзіць соннае зацішша. Вядома, магчымыя выпадковыя нервовыя зрывы. Але агульным фонам будзе доўгі балотны спакой.

Аднак расслабляцца не варта. Каманда крамлёўска-лубянскіх прафесіяналаў наўрад ці пагодзіцца на нічыю. Не для таго пачыналі гэтую загадкавую гульню. У снежні яны вернуцца. Не выключана, што да дваццацігадовага юбілею "Саюзнай дзяржавы" не толькі адшліфуюць усе свае дарожныя карты, але і прыдумаюць нешта новае. Цалкам магчыма, чарговы бескампрамісны ультыматум. Інтэграцыя з такім суседам - гульня непрадказальная і да крайнасці небяспечная. Кеўларавы парасон тут наўрад ці дапаможа.

Будзем чакаць і маўчаць?

Уладзімір Халіп, спецыяльна для Charter97.org

Калі вам спадабаўся артыкул, вы можаце падтрымаць сайт Charter97.org наступным чынам:

РАЗЛІКОВЫ МУЛЬТЫВАЛЮТНЫ РАХУНАК ДЛЯ АХВЯРАВАННЯЎ:

Назва банка: Bank Millennium S.A.
Адрас: ul. Stanislawa Zaryna, 2A, 02-593, Warszawa
IBAN: PL 97 1160 2202 0000 0002 1671 1123
SWIFT: BIGBPLPW
Імя ўладальніка рахунку: Fundacja “KARTA ‘97”
рызначэнне аплаты: Darowizna na cele statutowe

Звязацца з намі можна праз адрас charter97@gmail.com