«Калі б жыла адна, не ставала б нават на прадукты»

Беларуска распавяла, як ёй жывецца на пенсіі.

Tut.by пагаварыў з непрацоўнымі пенсіянерамі пра тое, як змянілася іх жыццё ў новым статусе, на чым даводзіцца эканоміць, і ці хацелі б яны зноў вярнуцца на працу.

- У мяне ёсць муж, які працуе. Калі б мы ўдваіх цалкам былі на пенсіі, размова была б іншай, - адразу кажа Валянціна Ягораўна, якой цяпер 62 гады.

Сама яна прапрацавала на пенсіі 5 гадоў, а канчаткова на заслужаны адпачынак выйшла паўтара гады таму.

- Пенсія ў мяне 423 рублі з нейкімі капейкамі. Значная частка гэтай сумы сыходзіць на вітаміны і біядабаўкі. Калі я працавала, у мяне вельмі шмат грошай сыходзіла на лекі. Але потым надумала больш клапаціцца пра здароўе. Вядома, вітаміны таксама нятанныя, але ўсё адно тут я здабываю за кошт таго, што п'ю менш таблетак і радзей хаджу да лекараў. Атрымліваецца невялікая эканомія, - распавядае Валянціна Ягораўна. - Яшчэ са сваёй пенсіі я плачу камунальныя, і трошкі застаецца. Калі б жыла адна, было б, вядома, цяжка. Не ставала б грошай нават на прадукты.

Тым не менш да жыцця пасля працы Валянціна Ягораўна падрыхтавалася. Адкладаць грошы на пенсію на асобны рахунак - гэта «само сабой зразумела». Ды і іншымі банкаўскімі прадуктамі, якія дазваляюць зэканоміць, яна таксама карыстаецца.

- Як толькі стала атрымліваць пенсію, адразу адкрыла адмысловы ўклад і стала яе цалкам туды пералічваць, каб выдаткоўваць толькі заробак. Я ж яшчэ пяць гадоў працавала на пенсіі, - тлумачыць Валянціна Ягораўна. - Усе туды адкладалася, бо я ўжо разумела, што адной пенсіі ў будучым мне не дастаткова. Таму ўсім рэкамендую загадзя рыхтаваць нейкую падушку бяспекі. А яшчэ ў мяне тры ўнукі, тры ўнучкі, двое дзяцей, нявестка, зяць, свацця і муж! Гэта таксама мая «падушка». Але пакуль і мы дапамагаем ім, чым можам: і матэрыяльна, і маральна. Цяпер лета, унукаў прывозяць на лецішча. Гэта ж таксама дапамога! Ці схадзіць у кіно, пагутарыць, нейкі досвед перадаць.

Акрамя адкладвання грошай на пенсію, Валянціна Ягораўна стараецца эканоміць і на паўсядзённых закупах.

- У мяне вельмі шмат зніжкавых картак амаль з усіх крам і аптэк. У нас вельмі цікава ідуць зніжкі для пенсіянераў: у адной краме ў панядзелак, у другой - у аўторак, у трэцяй - у пятніцу... Ужо ведаеш, у які дзень у якую краму ісці, - смяецца Валянціна Ягораўна. - Вось сёння хадзіла па куплі ў адную сеткавую краму, скарысталася і пенсійнай зніжкай, і дысконтнай карткай. Атрымалася двайная зніжка! А яшчэ я атрымліваю пенсію на картку, калі ёй плаціш, таксама нейкая сума на рахунак вяртаецца.

Са слоў Валянціны Ягораўны, думкі пра жыццё на пенсіі яе не палохаюць.

- Мы пасляваенныя дзеці, нашы бацькі жылі ў галечы, - тлумачыць яна. - У мяне звычайныя бацькі, рабочыя. Тэлевізар у нас з'явіўся толькі ў 70-х гадах, лядоўня - наогул у 1975-м годзе І нічога, неяк жылі і выжылі! Ну не будзем мы купляць элітныя мясныя прадукты, а звычайныя - цалкам можна. Можна ўзяць філе курыцы ці маленькі кавалачак мяса і прыгатаваць з яго і першае, і другое. А яшчэ ёсць альтэрнатыва: рабіць нешта сваімі рукамі, а не толькі купляць. Я ўмею і шыць, і вязаць. Магчыма, калі-небудзь падумаю і пра тое, каб займацца гэтым на продаж. Але пакуль у мяне спраў стае: муж працуе, а мне трэба даглядаць дом і лецішча. Цяпер вось акурат пара нарыхтоўваць і перапрацоўваць на зіму садавіну і гародніну.