Нарады Лукашэнкі выглядаюць усё больш бездапаможна

Альбо чыноўнікі ігнаруюць дыктатара, альбо ён не разумее, што адбываецца.

Кіраўнік Беларусі правёў селектарную нараду. Традыцыйна Лукашэнка вяшчаў, колькі каму чаго сеяць, прызначаў адказных за ўгнаенні і абмалот і пасылаў усіх імем рэвалюцыі на палі бітвы за ўраджай, піша «Салідарнасць».

Вось толькі дзіўная асаблівасць: з кожным годам гэтыя селектарныя нарады выглядаюць усё больш бездапаможна. Не, Аляксандр Рыгоравіч па-ранейшаму ў тэме: ён выдатна ўмее расказаць, калі апрацоўваць кукурузу, а калі «збожжавыя, каласавыя і іншае», і што рабіць з «другім укосам траў і масавай сяўбой паржышчавых культур».

Але такая паглыбленасць у тэму выклікае толькі больш пытанняў. І ў першую чаргу да Лукашэнкі як кіраўніку. Бо 25 гадоў прайшло, а ён так і не змог пабудаваць у краіне эфектыўную сістэму і падабраць кадры, здольныя вырашаць элементарныя пытанні пасеву кукурузы, якія ў любой іншай краіне напэўна вырашаюцца без прыцягнення вышэйшага кіраўніцтва краіны. І, мяркуючы з выніку, значна больш эфектыўна.

І гэта як раз другое пытанне. Колькі такіх нарад праведзена, а наша сельская гаспадарка па-ранейшаму ў тым самым не вельмі рэпрэзентабельным месцы, пра якое ў прыстойным грамадстве нават казаць не прынята. Гэта значыць, альбо чыноўнікі «ігнаруюць» каштоўныя ўказанні Лукашэнкі, альбо ўказанні не настолькі каштоўныя. І гэта зноў жа сумнеўны піяр.

Дзіўна, што сам Аляксандр Рыгоравіч гэтага не разумее і працягвае раздаваць указанні па чарговай кампостнай яме, падрываючы свой імідж з кожнай новай нарадай.

І ўсе ўжо даўно выдатна разумеюць, што аграшчасце не наступіць. Нават калі Аляксандр Рыгоравіч вельмі моцна накрычыць, а чыноўнікі вельмі моцна спалохаюцца. Нават калі вышэйшыя сілы пачуюць і дадуць краіне дажджу, сонца і ветру ў ідэальнай прапорцыі. Усё роўна не. Не, таму што існуючая сістэма сельскай гаспадаркі неэфектыўная, і як бы моцна ні ўпіраўся яе стваральнік - іншай яна не стане.

А гэта значыць, што кожная новая нарада аб малацьбе і ўкосе не будзе выклікаць нічога іншага, акрамя здзіўлення і смеху.