Пчаляр Віктар і фальсіфікацыі

Ідэальны беларус.

Мы з пчаляром Віктарам – амаль калегі. Мы абое стаім каля метро «Трактарны завод». Я збіраю подпісы. Віктар прадае мёд. Насуперак шматгадовым беларускім традыцыям, мяне з бел-чырвона-белым сцягам міліцыя не ганяе. А Віктара з ягоным мёдам – ганяе.

Мы пазнаёміліся, калі ён падышоў да нашага пікету, каб аблажыць агрэсіўнага дзядзечку, што тыцкаў пальцам у бел-чырвона-белы і еўрапейскі сцягі і крычаў «нам, беларусам, з гэтымі сцягамі не па дарозе!». Вельмі мякка Віктар уступіў у гутарку з тым чалавекам. Сказаў: «Навошта ж вы так? Мы, беларусы, пад рознымі сцягамі ходзім, а павінны ўсе разам сесці за стол і падумаць, як жыццё лепшым зрабіць. Мы ўсе, з усімі нашымі рознымі поглядамі, павінны чуць адзін аднаго». Агрэсію ён збіў. Дзядзечка сышоў з ціхім бурчаннем «усё роўна пад вашыя фашысцкія сцягі не ўстану, ужо лепш пад расейскія», але, прынамсі, без крыкаў.

Віктар размаўляе на такой хімічна чыстай трасянцы, што гучыць яна нават прыгожа. Мець зносіны з ім – адно задавальненне. Віктар з Беразіно. Шмат гадоў ён робіць мёд. Выдатны, між іншым, мёд. Я набыла пасля таго, як убачыла чалавека, які бег і крычаў «жонка з акна ўбачыла, што ты тут!». Сталыя пакупнікі, якія набываюць мёд у Віктара не першы год, – гэта лепш, чым любы сертыфікат якасці. Хоць з сертыфікатамі і іншымі дакументамі ў Віктара таксама ўсё ў парадку. У Менск ён прывозіць свой мёд два разы на тыдзень. Гандлюе заўсёды ля выхаду з метро «Трактарны завод». Яго ганяе міліцыя. І штрафуе. Адзін штраф роўны чатыром слоікам смачнага мёду. Віктар сыходзіць у двары, а потым усё роўна вяртаецца.

Міліцыя кажа яму: на Камароўцы гандлюй сабе, дзядзька, колькі ўлезе, а тут плаці штраф за несанкцыянаваны гандаль. Але Віктар не хоча на Камароўку: «У мяне танней. Што мне рабіць на Камароўцы? Ды я адтуль са сваімі коштамі жывым не выйду. А павышаць не хачу – у мяне тут сталыя пакупнікі, яны гадамі набываюць мой мёд. У іх таксама грошай не так ужо шмат, каб пераплачваць. Ведаеце, а я ж у дэпутаты абласнога савета вылучаўся, – кажа ён. – Магу расказаць. Хацеў нешта зрабіць, каб простаму чалавеку лягчэй жылося. Каб не ганялі вось так, як цяпер. Каб паважалі тых, хто працуе. І што вы думаеце? Я сабраў 1300 подпісаў. Гэта ж Беразіно, маленькі гарадок, мы тут усе адзін аднаго ведаем, я ж нагамі абышоў усіх, хто падпісваўся. А яны ледзь не 500 подпісаў прызналі несапраўднымі і не зарэгістравалі мяне. А я адзін быў! Калі б хто-небудзь з ініцыятыўнай групы сам схадзіў і потым мне лісты тыя прынёс – ну добра, можна было б хоць бы западозрыць, што чалавек дрэнна запоўніў ліст ці дзесьці схалтурыў. Але ж я асабіста хадзіў! Па ўсіх адрасах, і кожны подпіс памятаю. Навошта яны так з чалавекам? Я не ведаю. А вы разумееце, што з вамі яны могуць цалкам гэтак жа паступіць?..»

Я разумею, натуральна. А яшчэ я разумею, што пчаляр Віктар – гэта і ёсць ідэальны беларус. Ці сярэднестатыстычны – як каму зручней успрымаць. Працавіты (ды яшчэ і які вырабляе высакаякасны прадукт). Талерантны (менавіта ён збіў хвалю агрэсіі з таго мінака, які запаў у істэрыку пры выглядзе еўрапейскага і бел-чырвона-белага сцягоў). Неабыякавы (вылучаўся ў аблсавет, каб змяніць сітуацыю прынамсі ў рэгіёне). І гэтага чалавека міліцыя ганяе па дварах, як выжла – зайца. А мясцовы выбаркам яго не рэгіструе, не толькі не саромеючыся фальсіфікацый, але нават не маскіруючыся. Мясцоваму выбаркаму, як і цэнтральным, а таксама іхняму пахану не трэба, каб беларусы ўдзельнічалі ў прыняцці пастановаў. Гэта небяспечна. Пачнуць пастанаўляць – перастануць быць рабамі. Так што лепш ганяць іх па падваротнях. Так надзейней.

На развітанне Віктар сказаў: «Няўжо яны і праўда думаюць, што просты чалавек будзе паважаць гэтую ўладу?» Не думаюць яны, Віктар. «Думалка» даўно адсохла.

Ірына Халіп, спецыяльна для Charter97.org

Калі вам спадабаўся артыкул, вы можаце падтрымаць сайт Charter97.org наступным чынам:

РАЗЛІКОВЫ МУЛЬТЫВАЛЮТНЫ РАХУНАК ДЛЯ АХВЯРАВАННЯЎ:

Назва банка: Bank Millennium S.A.
Адрас: ul. Stanislawa Zaryna, 2A, 02-593, Warszawa
IBAN: PL 97 1160 2202 0000 0002 1671 1123
SWIFT: BIGBPLPW
Імя ўладальніка рахунку: Fundacja “KARTA ‘97”
рызначэнне аплаты: Darowizna na cele statutowe

Звязацца з намі можна праз адрас charter97@gmail.com